Η προφορική αναφορά μεταξύ ιατρών έκτακτης ανάγκης και παραϊατρικών

Rachel Waldron, MD και Diane M. Sixsmith, MD, MPH

Εισαγωγή - Η διατήρηση της ασφάλειας των ασθενών κατά τη μετάβαση από τη φροντίδα του νοσηλευτικού προσωπικού στην υπηρεσία έκτακτης ανάγκης εξαρτάται από την αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ παρόχων. Επιδιώξαμε να προσδιορίσουμε τις γνώσεις των γιατρών έκτακτης ανάγκης (ΕΡ) σχετικά με τη φροντίδα που παρέχεται από τους παραϊατρικούς ασθενείς όσον αφορά τόσο τις διαδικασίες όσο και τα φάρμακα και αν η χρήση μιας προφορικής έκθεσης βελτίωσε την ακρίβεια του γιατρού.

Μέθοδοι – Πραγματοποιήσαμε μια έρευνα παρατήρησης 2 φάσεων ενός δείγματος ευκολίας ΠΕ σε μια αστική, ακαδημαϊκή ΕΔ. Σε αυτό το μεγάλο ED οι παραϊατρικοί δεν έχουν άμεση επαφή με γιατρούς για μη κρίσιμους ασθενείς, δίνοντας την έκθεσή τους αντ' αυτού στο ταξινόμηση νοσοκόμα. Στη Φάση 1, οι παραϊατρικοί έδωσαν προφορική αναφορά μόνο στη νοσοκόμα διαλογής. Στη Φάση 2, ένας βοηθός ερευνητής (RA) που στάθμευε στη διαλογή άκουσε αυτήν την αναφορά και στη συνέχεια την επανέλαβε αυτολεξεί στους ΠΕ που φρόντιζαν τον ασθενή. Στη συνέχεια, η RA ρώτησε τους EP 90 λεπτά αργότερα σχετικά με τις προνοσοκομειακές διαδικασίες και τα φάρμακα των ασθενών τους. Συγκρίναμε την ακρίβεια αυτών των 2 μεθόδων αναφοράς.

Αποτελέσματα - Πραγματοποιήθηκαν 163 έρευνες στη Φάση 1 και 116 στη Φάση 2. Η προφορική έκθεση δεν είχε καμία επίδραση στην ευαισθητοποίηση του ΕΚ ότι ο ασθενής είχε εισαχθεί από ασθενοφόρο (86% στη Φάση 1 και 85% στη Φάση 2.) Η προφορική έκθεση βελτίωσε την ευαισθητοποίηση του ΕΚ για τις προ-νοσοκομειακές διαδικασίες, από 16% στη Φάση 1 σε 45% στη Φάση 2, OR = 4.28 (2.5-7.5). Τα EP ήταν σε θέση να εντοπίσουν σωστά όλα τα από του στόματος φάρμακα στο 18% των περιπτώσεων της Φάσης 1 και το 47% των περιπτώσεων της Φάσης 2 και όλα τα IV φάρμακα στο 42% των περιπτώσεων Φάσης 1 και το 50% των περιπτώσεων Φάσης 2. Η προφορική αναφορά οδήγησε σε ήπια βελτίωση της ευαισθητοποίησης του γιατρού σχετικά με τα χορηγούμενα από του στόματος φάρμακα, OR = 4.0 (1.09-14.5), και καμία βελτίωση στην ευαισθητοποίηση του γιατρού σχετικά με τα IV φάρμακα που δόθηκαν, OR = 1.33 (0.15-11.35) Χρησιμοποιώντας μια σύνθετη βαθμολογία διαδικασιών συν φάρμακα από του στόματος και IV, οι γιατροί είχαν και τις τρεις κατηγορίες σωστές στο 15% της Φάσης 1 και στο 39% των περιπτώσεων Φάσης 2 (σελ. <0.0001).

Συμπέρασμα - Οι ΦΑ στην ΕΔ μας δεν γνώριζαν πολλές προμηκικές διαδικασίες και φάρμακα ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για την παροχή αυτών των πληροφοριών. Η προσθήκη μιας προφορικής έκθεσης οδήγησε σε μέτρια βελτίωση της συνολικής ακρίβειας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ NCBI

Μπορεί επίσης να σας αρέσει