Διαχείριση ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων: σύντομη ανασκόπηση από το MEDEST118

Η θρομβόλυση είναι σήμερα η προτιμώμενη θεραπεία για τη διαχείριση του ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου.
Πολλές αντιπαραθέσεις σχετικά με την ασφάλειά του και τη συζήτηση σχετικά με τα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τα οφέλη για μακροχρόνιες εκβάσεις, που προέκυψαν από τις περισσότερες από τις μελέτες που υποστηρίζουν τη χρήση της αλτεπλάσης σε ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο.
Νέες τεχνολογίες αναπτύχθηκαν πρόσφατα για ενδοαγγειακή θεραπεία και αυτό κατέστησε δυνατή μια σταθερή βηματοδότηση για τη χρήση της στη στοχευμένη θεραπεία των αποφραγμένων εγκεφαλικών αγγείων.
Η ανίχνευση απεικόνισης της βλάβης, η στοχευμένη θεραπεία αγγείων έχει εφαρμοστεί σε μια επιλεγμένη ομάδα ασθενών αποφεύγοντας τυφλή συστηματική θρομβολυτική χορήγηση.
Νέες μελέτες και καλά αποδεικτικά στοιχεία υποστηρίζουν αυτήν την τεχνική. Η επιλογή ασθενών με προηγμένες τεχνικές απεικόνισης, η χρήση των τελευταίων συσκευών αναρρόφησης στεντ και η προηγούμενη επέμβαση είναι το κλειδί ενός περιστρεφόμενου τρόπου διερεύνησης της ενδοαγγειακής θεραπειών σε ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η προσθήκη αυτής της τεχνικής όταν μία από τις κύριες εγκεφαλικές αρτηρίες εμποδίζεται σχεδόν διπλά, σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, την πιθανότητα καλής νευρολογικής έκβασης σε σύγκριση με το tPa μόνο.

Ακολουθεί μια σύντομη ανασκόπηση των πιο πρόσφατων μελετών 4 σχετικά με αυτό το θέμα:

Οι ασθενείς με 500, στους οποίους συμμετείχαν σε ιατρικά κέντρα 16 στις Κάτω Χώρες, ανατέθηκαν σε ενδοαρτηριακή θεραπεία ή σε συνήθη φροντίδα μόνο. Το κύριο αποτέλεσμα ήταν ο λόγος πιθανότητας επίτευξης χαμηλότερης βαθμολογίας στην τροποποιημένη κλίμακα Rankin στις ημέρες 90 με ενδοαγγειακή θεραπεία. Υπήρξε μια απόλυτη διαφορά των ποσοστιαίων μονάδων 13.5 στο ποσοστό λειτουργικής ανεξαρτησίας υπέρ της παρέμβασης (32.6% έναντι 19.1%). Δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές στη θνησιμότητα ή στην εμφάνιση συμπτωματικής ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας.

Οι ασθενείς με εγγύς ενδοκρανιακή απόφραξη στην πρόσθια κυκλοφορία συμπεριλήφθηκαν μέχρι 12 ώρες μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων. Συμμετέχοντες, στους οποίους χορηγήθηκαν τυχαία τυχαία φροντίδα (ομάδα ελέγχου) ή πρότυπη φροντίδα συν ενδοαγγειακή θεραπεία με τη χρήση διαθέσιμων συσκευών θρομβωκτομής (ομάδα παρέμβασης). Οι ασθενείς με εγγύς ενδοκρανιακή απόφραξη στην πρόσθια κυκλοφορία συμπεριλήφθηκαν μέχρι 12 ώρες μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων. Ασθενείς με μεγάλο πυρήνα εμφράγματος ή κακή παράπλευρη κυκλοφορία στην υπολογιστική τομογραφία (CT) και CT αγγειογραφία αποκλείστηκαν.

Η δοκιμή σταμάτησε νωρίς λόγω της αποτελεσματικότητας. Το κύριο αποτέλεσμα ευνοούσε την παρέμβαση και η παρέμβαση συνδέεται με μειωμένη θνησιμότητα (10.4%, έναντι 19.0% στην ομάδα ελέγχου). Συμπτωματική ενδοεγκεφαλική αιμορραγία παρατηρήθηκε σε 3.6% των συμμετεχόντων στην ομάδα παρέμβασης και 2.7% των συμμετεχόντων στην ομάδα ελέγχου (P = 0.75).

Ασθενείς με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, οι οποίοι έλαβαν αλλεπλάση λιγότερο από 4.5 ώρες μετά την εμφάνιση ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, όπου τυχαία ανατέθηκαν είτε να υποβληθούν σε ενδοαγγειακή θρομβοεκτομή με τον αναρτητή στεντ Solitaire FR (Flow Restoration) είτε να συνεχίσουν να λαμβάνουν μόνη την αλτεπλάση. Όλοι οι ασθενείς είχαν απόφραξη της εσωτερικής καρωτιδικής ή μεσαίας εγκεφαλικής αρτηρίας και στοιχεία για διασωλήσιμο εγκεφαλικό ιστό και ισχαιμικό πυρήνα μικρότερο από το 70 ml σε απεικόνιση υπολογιστικής τομογραφικής διάχυσης (CT).

Η δοκιμή σταμάτησε νωρίτερα λόγω της αποτελεσματικότητας μετά την τυχαιοποίηση των ασθενών με 70. Το ποσοστό της ισχαιμικής επικράτειας που είχε υποβληθεί σε επανέγχυση στις 24 ώρες ήταν μεγαλύτερο στην ομάδα ενδοαγγειακής θεραπείας από ό, τι στην ομάδα μόνο για την εναλλακτική θεραπεία.

Η μελέτη έχει ως στόχο να προσδιορίσει εάν ασθενείς που παρουσιάζουν οξεία ισχαιμική διαταραχή οφειλόμενη σε απόφραξη μεγάλου αγγείου, που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με συνδυασμένα IV t-PA και Solitaire FR εντός 6 ωρών εμφάνισης συμπτωμάτων, έχουν λιγότερη αναπηρία σχετιζόμενη με εγκεφαλικό επεισόδιο από εκείνους τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία μόνο με IV t-PA .

Το πρωτεύον τελικό σημείο είναι η παγκόσμια ανικανότητα 90 ημερών αξιολογείται μέσω της τυφλής αξιολόγησης της τροποποιημένης βαθμολογίας Rankin (mRS).

Το πρωτεύον τελικό σημείο έδειξε σημαντική μεταστροφή προς τα χαμηλότερα επίπεδα αναπηρίας στην τροποποιημένη κλίμακα Rankin. Το ποσοστό των ασθενών ζωντανών και χωρίς μεγάλη αναπηρία στους 3 μήνες βελτιώθηκε επίσης σημαντικά, μαζί με τη μέση βελτίωση της βαθμολογίας των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIHSS) σε ώρες 27.

Διαβάστε επίσης το σχόλιο Medscape στο:

Μπορεί επίσης να σας αρέσει