Verschil tussen mechanische beademing en zuurstoftherapie

Zuurstoftherapie (ook wel 'zuurstofsuppletietherapie' genoemd) verwijst in de geneeskunde naar het toedienen van zuurstof aan de patiënt voor therapeutische doeleinden, als onderdeel van een therapie die wordt toegepast bij zowel chronische als acute respiratoire insufficiëntie

Zuurstoftherapie en mechanische ventilatie, de wijzen van zuurstoftoediening zijn verschillend en omvatten:

  • gezichtsmaskers: ze bedekken de neus en mond; ze worden achter de oren bevestigd door middel van een elastische band en ontvangen zuurstof uit een buisje dat is vastgehaakt in een speciaal gebied aan de voorkant van het masker, dat het masker verbindt met het zuurstofreservoir of een zelfuitzettende ballon (Ambu)
  • neuscanule (bril): uitstekend geschikt voor zuurstoftherapie thuis bij lage stromen, het bestaat uit twee kleine buisjes die in de neus worden ingebracht en die worden bevestigd door ze achter de oren en onder de kin te leiden, waar ze zijn verbonden met een canule die is op zijn beurt verbonden met de zuurstofbron;
  • O2-sonde of neussonde: deze werkt op dezelfde manier als de neuscanule, maar met een enkele buis die echter diep in de nasopharynx moet reiken;
  • transtracheale zuurstoftherapie: vereist tracheotomie, dwz de chirurgische incisie van de nek en luchtpijp, zodat een buisje direct in de luchtpijp kan worden ingebracht, zodat zuurstof deze kan bereiken; alleen gebruikt in ziekenhuizen, is noodzakelijk vanwege de aanwezigheid van een belemmering voor de doorgang van lucht
  • couveuse/zuurstoftent: beide zorgen voor een zuurstofrijke interne omgeving en zijn zeer nuttig wanneer de patiënt een baby is;
  • hyperbare kamer: dit is een gesloten ruimte waarbinnen het mogelijk is om 100% zuivere zuurstof te ademen, bij een hogere dan normale druk; nuttig bij gasembolie, bijv. door decompressiesyndroom;
  • mechanische ventilator met continue positieve druk: maakt 'mechanische ventilatie' mogelijk (ook wel 'kunstmatige ventilatie' genoemd), dwz ademhalingsondersteuning voor patiënten die gedeeltelijk of volledig niet in staat zijn om spontaan te ademen. De mechanische ventilator werkt door de werking van de ademhalingsspieren na te bootsen die ademhalingshandelingen mogelijk maken; het is een levensreddend apparaat dat veel wordt gebruikt op intensive care-afdelingen voor patiënten in kritieke toestand.
  • Mechanische ventilatie (ook wel kunstmatige of geassisteerde ventilatie genoemd) verwijst naar ademhalingsondersteuning voor mensen die gedeeltelijk of volledig niet in staat zijn om spontaan te ademen; mechanische ventilatie vult de activiteit van de inademingsspieren aan of vervangt deze volledig door de energie te leveren die nodig is om te zorgen voor een voldoende hoeveelheid gas naar de longen.

Mechanische ventilatie is dus een systeem waarmee zuurstoftherapie kan worden uitgevoerd.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Zuurstof-ozontherapie: voor welke pathologieën is het geïndiceerd?

Hyperbare zuurstof in het wondgenezingsproces

Veneuze trombose: van symptomen tot nieuwe medicijnen

Preklinische intraveneuze toegang en vloeistofreanimatie bij ernstige sepsis: een observationele cohortstudie

Wat is intraveneuze canulatie (IV)? De 15 stappen van de procedure

Neuscanule voor zuurstoftherapie: wat is het, hoe wordt het gemaakt en wanneer te gebruiken?

Neussonde voor zuurstoftherapie: wat het is, hoe het wordt gemaakt en wanneer te gebruiken?

Bron:

Medicina online

Andere klanten bestelden ook: