Hoofdpijn in bed? Het kunnen otolieten zijn
Laten we het hebben over otolieten. Men is gemakkelijk sprakeloos als men de geavanceerde mechanismen in ogenschouw neemt die ons evenwicht in het oor regelen
Soms is een 'kiezelsteen' genoeg om ze van streek te maken en vervelende duizeligheid te veroorzaken. Dit is het geval met otolieten.
Wat zijn otolieten?
Laten we, om dit te begrijpen, een 'reisje' maken voorbij ons trommelvlies, naar het binnenoor.
Dit is in feite de zetel van onze balanssensoren.
Deze structuren zitten in ampullen die in het bot zijn uitgehouwen en zijn gevuld met een vloeistof, de endolymfe.
Binnenin bevinden zich de evenwichtszintuigcellen, uitgerust met verticale trilharen, waarop een laag van ontelbare kristallen rust, otolieten genaamd, die werken als kleine kiezelstenen.
Bij elke beweging van het hoofd veroorzaken de otolieten, die zwaarder zijn dan de lymfe, een afbuiging van de cilia van de sensorische cellen.
Deze stimulatie stuurt een signaal naar de hersenen om deze te informeren over veranderingen in de positie van ons hoofd in de ruimte.
Otolith-symptomen: duizeligheid en duizeligheid
Wanneer een abnormale onthechting sommige otolieten uit hun natuurlijke locatie haalt.
Deze nestelen zich op de bodem van de ampulla tussen de sensorische receptoren en veroorzaken, zolang we rechtop blijven, geen ongemak.
Maar elke keer dat we gaan liggen of opstaan, bewegen de otolieten in de ampulla en veroorzaken een gewelddadige impuls aan de sensoren, die op hun beurt een plotseling ronddraaiend signaal naar de hersenen sturen.
Dit veroorzaakt vervelende duizeligheid, die zich vooral uit in duizeligheid in bed.
De wetenschappelijke naam van de aandoening is goedaardige paroxismale positieduizeligheid en de episoden komen terug telkens wanneer het hoofd van positie verandert, vooral bij het liggen of op de zij draaien, vooral 's nachts.
Tijdens het staan, gedurende de dag, blijft er slechts een vaag gevoel van instabiliteit bestaan, zonder duizeligheid.
Manoeuvre voor otolieten
Wat te doen bij duizeligheid in bed? Een specialistenonderzoek met onderzoek is nuttig om alle gegevens over de zaak te verzamelen.
Als eenmaal is vastgesteld dat het om paroxismale positieduizeligheid gaat, kiest de specialist meestal een andere behandeling dan voor alle andere vormen van duizeligheid, zoals die voor het syndroom van Menière of maligne paroxismale positieduizeligheid.
Bevrijdende manoeuvres, zoals de manoeuvre van Semont, de manoeuvre van Epley en de manoeuvre van McClure, afhankelijk van de getroffen ampulla.
Ze bestaan uit een reeks hoofd- en lichaamsbewegingen die de arts bij de patiënt uitvoert om de otolieten uit de ampulla te krijgen, zodat de patiënt onmiddellijk van de aandoening verlost is.
Als de manoeuvre succesvol is, ervaart de patiënt een korte, gewelddadige duizeligheid tijdens de uitvoering, met een omgekeerde rotatie van de externe omgeving ten opzichte van die tijdens de crisis.
Dit wordt bevrijdende duizeligheid genoemd, juist omdat het samenvalt met het vrijkomen van de otolieten uit de ampulla.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
De vestibulaire revalidatie van duizelingwekkende patiënten
Hoofdpijn en duizeligheid: het kan vestibulaire migraine zijn
Migraine en spanningshoofdpijn: hoe onderscheid je ze?
Eerste hulp: de oorzaken van duizeligheid onderscheiden, de bijbehorende pathologieën kennen
Cervicale duizeligheid: hoe u het kunt kalmeren met 7 oefeningen
Paroxysmale positionele duizeligheid (BPPV), wat is het?
Eerste hulp: de oorzaken en behandeling van verwarring
Goedaardige paroxismale positionele duizeligheid (BPPV): oorzaken, symptomen en behandeling
Goedaardige paroxysmale positieduizeligheid of canalithiasis: wat het is en wat de oorzaak is