Het Horner-syndroom: wat het is en hoe het te diagnosticeren?

By Cristiano Antonino On Jan 25, 2022

Gezondheid schuif

Het syndroom van Horner wordt gekenmerkt door ptosis, miosis en anhydrose als gevolg van disfunctie van de cervicale sympathische output

Het syndroom van Horner treedt op wanneer er een verstoring is van de cervicale sympathische paden die lopen van de hypothalamus naar het oog

De oorzakelijke laesie kan primair (inclusief aangeboren) of secundair zijn aan een andere aandoening.

Laesies zijn over het algemeen onderverdeeld in de volgende:

Centraal (bijv. hersenstamischemie, syringomyelie, hersentumoren)
Perifeer (bijv. Pancoast-tumor, cervicale adenopathie, hoofd- en nek trauma, aorta- of halsslagaderdissectie en thoracaal aorta-aneurysma).

Perifere laesies kunnen preganglionair of postganglionair van oorsprong zijn.

Symptomatologie van het syndroom van Horner

De symptomen van het syndroom van Horner zijn onder meer ptosis, miosis, anhydrose en hyperemie van de aangedane zijde.

In de aangeboren vorm is de iris niet gepigmenteerd en blijft blauwgrijs.

Diagnose van het syndroom van Horner

Cocaïnedruppelinstillatietest
MRI- of CT-scan om de oorzaak vast te stellen

Indruppeling van oogdruppels kan het syndroom van Horner helpen bevestigen en karakteriseren

Aanvankelijk worden druppels cocaïne (4-5%) of apraclonidine (0.5%) in beide ogen geplaatst:

Cocaïne: cocaïne blokkeert de synaptische heropname van noradrenaline en veroorzaakt verwijding van de pupil in het niet-aangedane oog.
Als een postganglionaire laesie aanwezig is (perifere Horner-syndroom), verwijdt de pupil van het aangedane oog niet omdat de postganglionaire zenuwuiteinden gedegenereerd zijn; het resultaat is verhoogde anisocorie.
Als de laesie zich boven het superieure cervicale ganglion bevindt (preganglionair of centraal Horner-syndroom) en de postganglionaire vezels intact zijn, verwijdt ook de pupil van het aangedane oog en neemt de anisocorie af.
Apraclonidine: apraclonidine is een zwakke alfa-adrenerge agonist die de pupil van een normaal oog vernauwt. Als er een postganglionaire laesie is (perifere Horner-syndroom), verwijdt de pupil van het aangedane oog veel meer dan die van het niet-aangedane oog, omdat de irisdilatatiespier van het aangedane oog zijn sympathische innervatie heeft verloren en een adrenerge overgevoeligheid heeft ontwikkeld. Bijgevolg neemt anisocorie af. (De resultaten kunnen echter vals-negatief zijn als de verwonding acuut is.) Als de verwonding preganglionair is (of in het geval van een centraal Horner-syndroom), verwijdt de pupil van het aangedane oog niet omdat de irisdilatatiespier zich niet ontwikkelt verhoogde adrenerge gevoeligheid; bijgevolg neemt anisocorie toe.

Als de resultaten wijzen op het syndroom van Horner, kan hydroxyamfetamine (1%) 48 uur daarna in beide ogen worden ingebracht om de laesie te lokaliseren.

Hydroxyamfetamine werkt door ervoor te zorgen dat norepinefrine vrijkomt uit presynaptische terminals.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Het heeft geen effect als er postganglionaire laesies aanwezig zijn, aangezien deze laesies degeneratie van de postganglionische terminals veroorzaken.

Daarom gebeurt het volgende wanneer hydroxyamfetamine wordt toegepast:

Postganglionaire laesie: de pupil van het aangedane oog verwijdt niet, maar de pupil van het gezonde oog verwijdt zich, wat resulteert in verhoogde anisocorie.
Centrale of preganglionaire laesie: de pupil van het aangedane oog verwijdt zich normaal of meer dan normaal, en de pupil van het niet-aangedane oog verwijdt zich normaal, wat resulteert in verminderde of onveranderde anisocorie. (Postganglionaire laesies geven echter soms dezelfde resultaten).

De hydroxyamfetamine-test wordt minder vaak uitgevoerd dan de apraclonidine-test, mede omdat hydroxyamfetamine doorgaans minder vaak beschikbaar is.

Om de resultaten geldig te laten zijn, moet de hydroxyamfetamine-test worden uitgesteld tot 24 uur na instillatie van apraclonidine.

Patiënten met het syndroom van Horner moeten een MRI of CT van de hersenen, het koord, de borst of de nek ondergaan (afhankelijk van klinische verdenking) om de afwijking te lokaliseren.