Patent Foramen Ovale (PFO): wanneer, hoe en waarom een diagnose stellen
Het vinden van een patent foramen ovale (PFO) in bepaalde klinische scenario's en het corrigeren van het defect kan beroertes voorkomen
Het patent foramen ovale, beter bekend onder de afkorting FOP of PFO, is de meest voorkomende aangeboren hartafwijking bij volwassenen en komt voor bij 20-34% van de bevolking.
Bij de overgrote meerderheid van de mensen is deze afwijking een volledig goedaardige bevinding, zonder specifieke symptomen of klachten.
Desalniettemin kan het bij sommige patiënten leiden tot cerebrale ischemie en systemische embolisatie, waardoor embolieën van de veneuze naar de arteriële circulatie kunnen gaan.
Er zijn veel klinische onderzoeken uitgevoerd om te proberen te begrijpen hoe en wanneer de aanwezigheid van deze anomalie moet worden onderzocht en welke patiënten het meeste baat zouden hebben bij de behandeling ervan.
Wat is het patent foramen ovale?
Het foramen ovale pervio is niets anders dan het voortbestaan van een communicatie tussen het rechter en linker atrium die tijdens het leven van de foetus de directe doorgang van zuurstofrijk bloed naar de linker hartkamers mogelijk maakt.
In de vroege stadia na de bevalling sluit het foramen ovale zich functioneel en sluit het zichzelf vervolgens volledig af in de volgende maanden.
In de FOP-populatie rijpt dit fenomeen niet volledig en blijft deze communicatie bestaan.
Hoewel de passage van bloed door de PFO in rust niet plaatsvindt, bevordert de toename van de intrathoracale druk onder speciale omstandigheden zoals hoesten, niezen of sterke lichamelijke inspanning de heropening van het foramen ovale, waardoor zuurstofarm bloed van rechts naar rechts kan stromen. de linker hartkamers.
Wanneer PFO (Patent Foramen Ovale) diagnosticeren?
Door de jaren heen is PFO in verband gebracht met tal van klinische aandoeningen.
De zeer hoge incidentie ervan in de algemene bevolking kan echter een verstorende factor zijn en de aanwezigheid ervan, geassocieerd met bepaalde ziekten, die ook wijdverspreid zijn in de algemene bevolking, kan puur toeval zijn.
De belangrijkste pathologische aandoeningen waarbij PFO-betrokkenheid is vastgesteld, zijn cryptogene cerebrale beroerte (zo gedefinieerd wanneer de 'primum movens' van de ischemische gebeurtenis niet kunnen worden geïdentificeerd), systemische embolie, migraine met aura en decompressieziekte bij duikers.
Volgens de meest recente Europese richtlijnen is cryptogene beroerte echter de enige echte indicatie voor de diagnose en behandeling van FOP.
Hoe PFO te diagnosticeren?
Bij de diagnostische procedure voor patent foramen ovale is het essentieel om door te gaan met een cardiale echografie.
Een geïntegreerde en multidisciplinaire aanpak is echter vaak vereist om een definitieve diagnose van een patent foramen ovale te stellen en vooral om de belangrijkste kenmerken van de afwijking te identificeren, zodat de juiste informatie kan worden verstrekt voor een eventuele correctie van het defect.
Met name het gecombineerde gebruik van echocardiogram en transcraniale doppler door toediening van 'microbellen' (gemengde zoutoplossing geïnjecteerd via een perifere veneuze toegang) wordt sterk aanbevolen voor de diagnose van FOP.
Ten slotte is het noodzakelijk om de studie van de FOP te voltooien met een trans-oesofageaal echocardiogram om de anatomische kenmerken ervan te benadrukken, de waarschijnlijkheid te beoordelen dat het cerebrale ischemische gebeurtenissen bevordert en nuttige informatie te verschaffen voor interventie om het defect te verhelpen.
KINDERGEZONDHEID: LEES MEER OVER MEDICHILD DOOR EEN BEZOEK AAN DE STAND OP EMERGENCY EXPO
Behandelingsmogelijkheden: percutane sluiting
Het patent foramen ovale kan worden gecorrigeerd door het plaatsen van specifieke prothesen.
Door een perifere ader te doorboren, worden sondes ingebracht om het sluitapparaat dicht bij het interatriale septum vrij te geven, waardoor de opening tussen het rechter en linker atrium wordt gesloten.
De procedure wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie en het apparaat wordt vrijgegeven onder intracardiale of trans-oesofageale echografie.
De procedure wordt gekenmerkt door een hoge kans op succes en een lage incidentie van complicaties.
Het verblijf in het ziekenhuis duurt meestal ongeveer 24-36 uur.
Er moet echter op worden gewezen dat de procedure niet bedoeld is om de symptomen van de patiënt te verbeteren, maar eerder om preventief te werken, waardoor het risico op herhaling van een beroerte wordt verminderd.
Het patent foramen ovale vormt nog steeds een uitdaging in termen van klinische relevantie, de noodzaak om het te diagnosticeren en te behandelen
Pas onlangs heeft wetenschappelijk bewijs bevestigd dat correctie van dit defect herhaling van cerebrale ischemische gebeurtenissen voorkomt bij patiënten met een positieve medische voorgeschiedenis van een cryptogene beroerte.
Toch zullen toekomstige studies de pathogenetische rol van FOP bij pathologieën zoals hoofdpijn met aura en decompressiesyndroom zeker ophelderen, waardoor mogelijke diagnostisch-therapeutische scenario's ontstaan.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Head Up Tilt Test, hoe de test die de oorzaken van vagale syncope onderzoekt werkt
Aslanger-patroon: nog een OMI?
Elektrocardiogram (ECG): waar het voor is, wanneer het nodig is
Calciumscore: een coronaire calciumtest voor cardiovasculaire risicopreventie
Coronarografie, wat is dit onderzoek?
Instrumentele onderzoeken: wat is het kleurendoppler-echocardiogram?
Hartaanvalsymptomen: wat te doen in een noodgeval, de rol van reanimatie?
Wat is het verschil tussen pacemaker en subcutane defibrillator?
Wat is een implanteerbare defibrillator (ICD)?
Wat is een cardioverter? Overzicht implanteerbare defibrillator
Pediatrische pacemaker: functies en eigenaardigheden
Hartstilstand: waarom is luchtwegbeheer belangrijk tijdens reanimatie?
RSV-piek (Respiratoir Syncytieel Virus) dient als herinnering voor goed luchtwegbeheer bij kinderen
Aanvullende zuurstof: cilinders en ventilatiesteunen in de VS
Hartziekte: wat is cardiomyopathie?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?
Het gebroken hartsyndroom neemt toe: we kennen Takotsubo-cardiomyopathie
Cardiomyopathieën: wat ze zijn en wat zijn de behandelingen?
Alcoholische en aritmogene rechterventrikelcardiomyopathie
Verschil tussen spontane, elektrische en farmacologische cardioversie
Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?
Gedilateerde cardiomyopathie: wat het is, wat het veroorzaakt en hoe het wordt behandeld?
Pediatrische implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD): welke verschillen en eigenaardigheden?
Hartaanval, wat informatie voor burgers: wat is het verschil met hartstilstand?