De tekenen van dwangmatig winkelen herkennen: laten we het hebben over oniomanie
Dwangmatig winkelen, de uit de hand gelopen behoefte om meer en meer uit te geven, te kopen, te kopen, zo veel dat je soms niet weet wat je moet doen met wat je hebt
Het is ook bekend onder de term oniomania, bedacht door de Duitse psychiater Emil Kraepelin. Kraepelin, met de Zwitserse psychiater Eugen Bleuler, identificeerde voor het eerst de symptomen die gepaard gaan met oniomanie in de late 19e eeuw.
Het was in het bijzonder de Amerikaanse psychiater SL McElroy die zich met dit fenomeen bezighield en de volgende diagnostische criteria voorstelde om mensen die winkelen als een normale activiteit beoefenen te onderscheiden van degenen voor wie het pathologische kenmerken aanneemt:
- de niet-adaptieve preoccupatie, impuls of koopgedrag die als onweerstaanbaar, opdringerig of zinloos wordt ervaren; vaak onnodige (of onnodige) voorwerpen kopen, voor een langere periode dan gepland;
- de zorg, impuls of koophandeling veroorzaakt duidelijke stress, kost tijd, verstoort aanzienlijk het sociale en zakelijke functioneren of leidt tot financiële problemen (schulden of faillissement);
- overmatig kopen komt niet uitsluitend voor tijdens perioden van manie of hypomanie.
Een groep psychologen van de Universiteit van Bergen (Noorwegen) heeft in samenwerking met andere Amerikaanse en Britse universiteiten geprobeerd een lijst van indicatieve symptomen op te stellen en heeft er zeven geïdentificeerd die kunnen worden gebruikt om een zelfdiagnose te stellen afhankelijk van de score .
Een test, beschreven in een paper gepubliceerd in Frontiers in Psychology.
Hoofdonderzoeker Cecilie Schou Andreassen gaf ook het psychologische profiel aan van degenen die het meest waarschijnlijk in deze val lopen.
DE OORZAKEN VAN COMPULSIEF WINKELEN
Het zijn vooral vrouwen die er last van hebben.
De stoornis begint in de late adolescentie en vroege volwassenheid te verschijnen en neemt vervolgens af met de leeftijd.
Vrouwen die ofwel erg extravert zijn of last hebben van problemen als angst, depressie en een laag zelfbeeld.
Vrouwen die tot de eerste groep behoren, zouden geneigd zijn ongecontroleerd te winkelen om te pronken in de samenleving, hun expansieve persoonlijkheid te uiten en sociaal meer te willen tellen.
Vrouwen die tot de tweede groep behoren, kunnen worden gedreven om ongeremd te winkelen tussen etalages om zichzelf op te vrolijken.
Om de 'shopping spree' bijna als een medicijn te gebruiken om angst uit te schakelen. Soms zijn deze symptomen van malaise echter niet de oorzaak, maar het gevolg van het niet in staat zijn zich in de winkels te beheersen, merkt Dr. Andreassen op.
Schuld- en schaamtegevoelens worden vaak geassocieerd met dwangmatig winkelen voor allerlei voorwerpen, die meestal opzij worden gezet of als cadeau worden weggegooid of weggegooid.
COMPULSIEF WINKELEN: DE WAARSCHUWINGSTEKENS VAN ONIOMANIA
- De hele tijd aan winkelen denken
- Kopen om je humeur te veranderen
- Zoveel kopen dat winkelen de dagelijkse taken verstoort (bijvoorbeeld school of werk)
- De behoefte voelen om meer en meer te kopen om dezelfde voldoening te krijgen als voorheen
- Beslissen om minder te kopen, maar dat niet kunnen
- Je slecht voelen als je om de een of andere reden niet kunt gaan winkelen
- Zoveel kopen dat je je welzijn op het spel zet
COMPULSIEVE ONLINE WINKELEN
Online dwangmatig winkelen (verslaving aan online winkelen) is een van de internetverslavingen die is ontwikkeld in de observatie-onderzoeksfase van het evolutionaire model van Lavenia.
In deze fase gebruikt de persoon het internet passief en raadpleegt de inhoud ervan zonder zelf iets bij te dragen.
Mensen met een online-compulsieve koopverslaving kopen niet voor het plezier van een nieuwe aankoop, maar ervaren een staat van toenemende spanning, waarbij de koopwens omslaat in een oncontroleerbare impuls.
Er worden allerlei soorten voorwerpen gekocht, maar heel vaak worden ze meteen aan de kant gezet of weggegooid, en de persoon ervaart diepe gevoelens van schuld en schaamte.
SL McElroy stelde in 1994 4 kenmerken voor die mensen onderscheiden die online winkelen als een pathologische activiteit beoefenen:
- de preoccupatie, impuls of gedrag van online kopen wordt als onweerstaanbaar, opdringerig of zinloos ervaren;
- het kopen van onnodige (of onnodige) items vaak boven iemands middelen;
- de zorg, impuls of handeling om online te kopen veroorzaakt stress, belemmert aanzienlijk het sociale en werkfunctioneren of leidt tot financiële problemen (schulden of faillissement);
- overmatig kopen komt niet uitsluitend voor tijdens perioden van manie of hypomanie (in het geval van een bipolaire stemmingsstoornis).
Er zijn een aantal elementen die het ontstaan van een online winkelverslaving bevorderen:
- de mogelijkheid om zeldzame en ongebruikelijke objecten op internet te vinden;
- de eliminatie van menselijke tussenkomst via het netwerk;
- het gebruik van creditcards of alternatieve betaalmethoden zoals Paypal, die het gemak van online winkelen vergroten en dwangmatig gedrag versterken;
- de mogelijkheid om deel te nemen aan virtuele veilingen.
Een Franse studie (Duroy et al, 2014) bij een steekproef van Parijse universiteitsstudenten toonde aan dat dwangmatig online winkelen kan worden gedefinieerd als een echte gedragsstoornis met specifieke kenmerken van controleverlies, veranderde motivatie en een significante impact op tijdbeheer en financiën.
BEHANDELING VAN COMPULSIEF WINKELEN
Dwangmatig winkelen kan worden aangepakt met psychotherapie die gericht is op het identificeren van de onderliggende problemen en het doorbreken van de vicieuze cirkel tussen de persoon en de aankoop van objecten waarvan ze afhankelijk zijn.
Bij het plannen van een geschikte therapie voor een compulsieve winkelstoornis moet rekening worden gehouden met geslacht en potentieel psychiatrisch comorbiditeiten (Nicoli de Mattos et al., 2016).
Door sommige onderzoekers geïdentificeerd als een dwang en door anderen als een verslaving, kan een compulsieve winkelstoornis worden behandeld met medicamenteuze therapie, deelname aan zelfhulpgroepen en cognitieve gedragstherapie.
Het is belangrijk om een specialist te raadplegen om te begrijpen of iemands koopgedrag al dan niet een pathologie vertegenwoordigt (Lee & Mysyk, 2004).
In de afgelopen jaren is er een nieuwe stoornis geïdentificeerd die impuls-compulsieve koopstoornis (ICBD) wordt genoemd, een stoornis in de impulsbeheersing die niet anderszins wordt gespecificeerd en wordt gekenmerkt door dwangmatige driften en gedragingen (onnodige goederen kopen), persoonlijke nood, verminderd sociaal en professioneel functioneren en financiële problemen.
Cognitieve gedragstherapie en selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) worden momenteel beschouwd als de meest effectieve behandelingen voor deze opkomende aandoening (Dell'Osso et al., 2008).
Artikel geschreven door Dr. Letizia Ciabattoni
PER BENADERING:
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Trichotillomanie, of de dwangmatige gewoonte om haren en haren uit te trekken
Impulsbeheersingsstoornissen: Kleptomanie
Intermitterende explosieve stoornis (IED): wat het is en hoe het te behandelen?
BRONNEN:
Schreiber L, Odlaug BL, Grant JE., Impulsbeheersingsstoornissen: bijgewerkt overzicht van klinische kenmerken en farmacologisch management., in Front Psychiatry., 21 februari; 2: 1, 2011
G.Lavenia, Internet e le sue dipendenze, Franco Angeli Editore, Milaan 2012 ISBN 978-88-568-4809-0
- Lavenia, M. Marcucci, A. Di Ruggero - Quaderni di Psichiatria, Psicologia e Psicoterapia Nosto, Mediateca delle Marche, 2006
(NL) McElroy, SL, Keck, PE, Phillips, KA . Kleptomanie, dwangmatig kopen en eetbuistoornis, Journal of Clinical Psychiatry, 1995, 56, 14-27
(NL) McElroy, SL, Keck, PE, Pope, HG et. al. Dwangmatig kopen: een rapport over 20 gevallen, Journal of Clinical Psychiatry, 1994, 55, 242-248
- Marino, E. Barozzi, C.Arrigone, Shopping Compulsivo: l'altra faccia dello shopping edizioni Odòn, 2013