Ademhalingsfunctietesten: wat ze zijn, waar ze voor zijn
Ademhalingsfunctietesten zijn onderzoeken die de werking van het ademhalingssysteem beoordelen: van luchtstroom tot longvolumes
Ze zijn nuttige informatie voor de arts om obstructieve of restrictieve complicaties te onderzoeken, de juiste diagnose te stellen en de ernst van bepaalde longaandoeningen te verifiëren.
Testen van de ademhalingsfunctie
Ademhalingsfunctietesten kunnen van verschillende typen zijn, sommige eenvoudiger, andere complexer, en moeten worden geïnterpreteerd in de context van de anamnese en het objectieve onderzoek van de patiënt.
Over het algemeen zijn de meest voorkomende:
Spirometrie
Dit is een standaardonderzoek waarbij de hoeveelheid en snelheid van de lucht die gedurende een bepaalde periode wordt ingeademd en uitgeademd, wordt gemeten.
Vaak wordt gevraagd om een breed scala aan longziekten te beoordelen, de ernst ervan te controleren en de uit te voeren behandelingsstrategie aan te geven.
Tijdens de test zit de patiënt en laat zijn lippen op een mondstuk rusten; hij wordt gevraagd zo breed en diep mogelijk in te ademen en vervolgens zo hard en zo snel mogelijk te blazen.
Deze maximale inspanning is erg belangrijk en de test zal minimaal drie keer worden herhaald om de beste resultaten te verkrijgen.
longvolume
Deze meting weerspiegelt de stijfheid of elasticiteit van de longen en ribbenkast, evenals de kracht van de ademhalingsspieren.
Longvolumes worden meestal bestudeerd met behulp van lichaamsplethysmografie: de hoeveelheid lucht die de longen kunnen vasthouden, wordt in feite gemeten.
De patiënt zit in een doorzichtige luchtdichte kamer met een wasknijper over zijn neus en ademt tegen een mondstuk.
Dit geeft de arts de hoeveelheid lucht die in de longen achterblijft bij normaal uitademen en hoeveel er overblijft bij zoveel mogelijk uitademen.
Het longvolume kan ook worden gemeten door gedurende een bepaalde tijd stikstof of helium via een buis in te ademen, waarbij dezelfde procedure wordt gevolgd.
Diffusiecapaciteit
Hiermee kan het vermogen worden beoordeeld om ademhalingsgassen van de ingeademde lucht naar het bloed te transporteren en vice versa.
De patiënt moet in één keer koolmonoxide inademen; de concentratie van de koolmonoxide wordt vervolgens gemeten in de uitgeademde lucht en het verschil tussen de hoeveelheid ingeademde koolmonoxide en de hoeveelheid uitgeademde koolmonoxide laat zien hoe snel het gas van de longen naar het perifere bloed gaat.
Waarom een longfunctietest doen?
Er zijn verschillende aandoeningen die een longfunctietest vereisen.
Over het algemeen wordt het door de behandelend arts gebruikt om:
- Zoek naar aanwijzingen voor een luchtwegaandoening wanneer patiënten zich presenteren met ademhalingssymptomen zoals dyspnoe, hoesten, piepende ademhaling;
- Beoordeel de mogelijke progressie van een reeds bekende longziekte;
- Bewaak de effectiviteit van een bepaalde behandeling;
- Patiënten beoordelen vóór een operatie of patiënten met long- of hartproblemen, die roken of andere gezondheidsproblemen hebben;
- Monitoring van de potentieel toxische bijwerkingen van bepaalde geneesmiddelen (bijv. Amiodarone)
Hoe zich voor te bereiden op tests van de ademhalingsfunctie
Ter voorbereiding op de tests van de ademhalingsfunctie mag men niet te zwaar eten en moet men minstens 4-6 uur vóór de tests niet roken.
Met betrekking tot alle huidige therapieën zijn er specifieke instructies over het gebruik van luchtwegverwijders en inhalatoren, die door de behandelaar worden verstrekt bij het voorschrijven of boeken van het onderzoek.
Normale waarden voor deze onderzoeken variëren van persoon tot persoon, afhankelijk van de leeftijd, het gewicht, het ras en het geslacht van de patiënt. De medewerking van de patiënt is essentieel voor het slagen van de tests.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Bronchitis: symptomen en behandeling
Bronchiolitis: symptomen, diagnose, behandeling
Pijn op de borst bij kinderen: hoe het te beoordelen, wat het veroorzaakt?
Bronchoscopie: Ambu stelt nieuwe normen voor endoscoop voor eenmalig gebruik
Wat is chronische obstructieve longziekte (COPD)?
Respiratoir syncytieel virus (RSV): hoe we onze kinderen beschermen
Respiratoir syncytieel virus (RSV), 5 tips voor ouders
Syncytieel virus voor zuigelingen, Italiaanse kinderartsen: 'Weg met Covid, maar het komt terug'
Ademhalingsproblemen bij pasgeborenen: factoren om rekening mee te houden
Stress en stress tijdens de zwangerschap: hoe zowel moeder als kind te beschermen?
Ademhalingsproblemen: wat zijn de tekenen van ademhalingsproblemen bij pasgeborenen?
Respiratory Distress Syndrome (ARDS): therapie, mechanische ventilatie, monitoring
Bronchiolitis: symptomen, diagnose, behandeling
Pijn op de borst bij kinderen: hoe het te beoordelen, wat het veroorzaakt?
Bronchoscopie: Ambu stelt nieuwe normen voor endoscoop voor eenmalig gebruik
Bronchiolitis bij kinderen: het respiratoir syncytieel virus (VRS)
Bronchiolitis bij zuigelingen: symptomen
Bronchiaal astma: symptomen en behandeling