Wat is gegeneraliseerde angststoornis (GAD)?

By Cristiano Antonino On September 3, 2022

Gegeneraliseerde angststoornis (GAD): wat is het? De angst om niet in staat te zijn om met gebeurtenissen en relaties in ons leven om te gaan, genereert wat we gewoonlijk angst noemen

Bezorgd zijn over bepaalde gebeurtenissen is normaal.

Het wordt echter een psychologische en psychiatrisch probleem wanneer angst constant wordt, nooit weggaat en een aanhoudende angst wordt die verband houdt met interpersoonlijke relaties, dingen, gebeurtenissen, van vandaag en de toekomst.

Wanneer de zorgen, de angst voor iets, die men in het dagelijks leven ervaart, als overdreven voor de eigen kracht worden ervaren, ervaart men angst.

Wanneer deze aandoening echter de vorm aanneemt van constante alertheid, is het mogelijk dat er sprake is van een echte stoornis, gegeneraliseerde angststoornis (GAD)

Statistisch gezien vertegenwoordigt angst een 'kwelling' voor steeds meer mensen die eraan lijden in de wereld en in Italië: 11.1% van de bevolking vertoont tijdens hun leven minstens één angststoornis (ESEMeD-studie) en de prevalentie van angststoornissen staat nu om 4%.

De 8 'alarmbel'-symptomen van GAS, gegeneraliseerde angststoornis

In sommige gevallen is het volkomen normaal om angstig te zijn en af en toe een gevoel van angst te ervaren: lichte angst en opwinding ervaren voor een school- of universiteitsexamen, een sollicitatiegesprek, een doktersafspraak, belangrijke levenskeuzes zoals huwelijk of de geboorte van een kind, de beslissing om je eerste huis te kopen of andere belangrijke keuzes die onze toekomst zullen beïnvloeden.

Maar wanneer de angst voor gebeurtenissen ons leven sterk beïnvloedt en langer dan zes aaneengesloten maanden aanhoudt, kan het aangewezen zijn om het advies van een specialist in te winnen.

Dit zijn enkele van de symptomen die ons zouden moeten waarschuwen als ze herhaaldelijk en gedurende langere tijd optreden:

slaapstoornissen: slapeloosheid, moeilijk in slaap komen, verstoorde slaap door nachtmerries, terugkerende gedachten, vaak wakker worden, of u slaapt overdag meer dan 's nachts. Er is een onregelmatigheid in het slaap-waakritme;
terugkerende negatieve gedachten: terugkerende en overmatige zorgen over de toekomst (piekeren), onvermogen om aan iets anders te denken, de geest 'valt' altijd op dezelfde 'thema's/herinneringen', vooral 's avonds;
angst en vermijding: angst om situaties niet aan te kunnen, overweldigd te worden door angst en grote moeite te hebben met het dagelijkse leven. Na verloop van tijd kan men getuige zijn van de implementatie van vermijdingsgedrag dat ertoe leidt dat men afziet van een reeks verbintenissen of situaties waarin angstsymptomen zich kunnen manifesteren, zoals bijvoorbeeld naar het werk of naar school gaan, evenementen bijwonen of uitnodigingen accepteren (waarschuwing in vooraf dat men niet gaat), naar afspraken gaan,..;
vermoeidheid: men ervaart een gevoel van uitzonderlijke vermoeidheid bij het uitvoeren van dagelijkse handelingen, dezelfde routinehandelingen (gewoonten) die voorheen geen enkel soort ongemak veroorzaakten, creëren het nu, men voelt zich moe op een ongemotiveerde manier en bij gebrek aan echte inspanning;
agitatie: men voelt een staat van constante alertheid, alsof iemand elk moment kan worden opgeroepen om belangrijke keuzes te maken of tot actie wordt geroepen. Men ervaart daarom een gevoel van rusteloosheid dat kan leiden tot bepaalde prikkelbaarheid;
een gevoel verpletterd te worden door de gebeurtenissen: men voelt zich zonder enige mogelijkheid om zich aan te passen aan de huidige historische situatie, men zou de toekomst (de korte termijn) willen kunnen managen en alles van tevoren kunnen plannen door bepaalde datums. De onzekerheid over deze ontbrekende gegevens zorgt voor een overdreven angstreactie (pathologische angst) en, in bepaalde gevallen, dwanghandelingen;
spierspanning: men voelt stijfheid of pijn in bepaalde delen van het lichaam, bijv. de basis van de nek, schouders, rug, armen, benen, handen, etc;
moeite met concentreren en geheugenverlies: men heeft meer moeite dan voorheen met concentreren om een dagelijkse en routinematige activiteit uit te voeren (bijv. een boek lezen, een tekst schrijven, koken, wassen, enz.) en men kan geheugenverlies ervaren, bijv. de perceptie dat bepaalde informatie ontbreekt in de herinneringen die in het geheugen zijn opgeslagen, meestal in het kortetermijngeheugen, maar ook in het langetermijngeheugen.

De oorzaken van gegeneraliseerde angststoornis

Een van de meest voorkomende situaties die af en toe een angst-episode kunnen veroorzaken die kan leiden tot GAS, zijn levensgebeurtenissen (verwacht of onverwacht) die bij een persoon met chronische angst tot buitensporige (gedrags- en/of verbale) reacties leiden.

Deze omvatten bijvoorbeeld:

schoolexamens afleggen;
een sollicitatiegesprek voeren;
het gevoel niet in staat te zijn de tijd te beheren;
op reis gaan;
uitgaan met nieuwe mensen;
angst om geen bevredigende en duurzame relatie te kunnen leven;
angst om niet goed samen te kunnen leven met partner, ouders en kinderen;
bang zijn voor cognitieve stoornissen op oudere leeftijd of na een neurologische aandoening (angst voor de patiënt en zijn/haar familie/verzorgers);
moeilijkheden ondervinden in relaties met collega's;
bang zijn voor artsen en ziekenhuizen;
het ervaren van faalangst in het algemeen.

Hoe een psychiatrische diagnose ontstaat

Op psychiatrisch niveau, zoals hierboven vermeld, moeten voor de diagnose van DAG alomtegenwoordige en onbeheersbare angst en zorgen worden ervaren gedurende ten minste 6 maanden, die het functioneren van de patiënt op verschillende niveaus (werk, sociaal, school, gezin) verstoren.

Daarnaast moeten minimaal drie van de hierboven beschreven symptomen aanwezig zijn.

Het is dan noodzakelijk om te verifiëren dat de symptomen die gepaard gaan met de diagnose van DAG niet worden veroorzaakt door andere bijkomende psychiatrische stoornissen of andere medische aandoeningen of door de inname van specifieke stoffen (bijv. psychotrope stoffen/drugs en alcohol, geneesmiddelen voor de behandeling van andere pathologieën die bijwerkingen kunnen hebben op de toename van angst).

De psychiater stelt de diagnose DAG door klinische informatie te verzamelen over symptomen, hun duur, frequentie en interferentie met het functioneren.

Hij of zij kan zelf- of hetero-toegediende schalen gebruiken: een diagnostische vragenlijst die nuttig is voor het verzamelen van de anamnese, dwz de set informatie over de klinische geschiedenis van de patiënt, om de klinische voortgang van de patiënt in de tijd en in relatie tot de voorgestelde therapie te beoordelen.

Angstdagboek: hoe het werkt

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Een zeer nuttig hulpmiddel voor de diagnose van DAG en voor het instellen van de meest effectieve psychotherapie, om toekomstige angstaanvallen op te lossen en te voorkomen, is het 'angstdagboek': de psychiater en psychotherapeut vragen de patiënt om in een dagboek of kalender de frequentie en de redenen die angst oproepen.

Er wordt hen gevraagd de situatie en de emoties die ze hebben ervaren voor de enkele aanval van agitatie en prikkelbaarheid in detail te beschrijven, evenals de duur van het ervaren ongemakkelijke gevoel.

Met het angstdagboek bereik je 2 dingen:

men zal aan de psychiater en psycholoog kunnen rapporteren hoeveel en welke gebeurtenissen met angst worden ervaren op een dag, in een week, in een maand. Bij elke sessie breng je het bijgewerkte dagboek mee en becommentarieer je het samen;
Het zal zeer nuttig zijn om het bewustzijn van de patiënt te vergroten en bijgevolg zijn zelfrespect en gevoel van controle over de feiten van het leven en het beheersen van zijn eigen emoties over de gebeurtenissen die angst/angst veroorzaken, met een preventief effect op de daaropvolgende aanval of inperking van negatieve en uit de hand gelopen emoties.