Wat is de looprecorder? Thuistelemetrie ontdekken
De looprecorder is een implanteerbaar apparaat dat wordt gebruikt om incidentele hartritmestoornissen op te sporen
Het apparaat heeft een cyclisch geheugen en registreert continu het hartritme, en retourneert een elektrocardiografisch spoor dat op afstand kan worden geraadpleegd en geïnterpreteerd door de arts.
In tegenstelling tot de Holter ECG, die continu opnemen gedurende 24-48 uur mogelijk maakt, maken lusrecorders een veel langere monitoring mogelijk
Het apparaat heeft de grootte van een USB-stick en wordt via een incisie op de borst geplaatst, onder de huid van de patiënt.
De nieuwste modellen zijn zo klein dat ze 'injectable loop recorders' worden genoemd en zijn, eenmaal ingebracht, volledig onzichtbaar.
Hoe werkt de looprecorder?
De looprecorder is uitgerust met een retrospectief geheugen, waardoor het mogelijk is om de ECG-trace continu vast te leggen en daarna alleen bepaalde opnamesegmenten op te slaan.
De opslag kan worden gedaan door de opname handmatig te activeren met behulp van een speciale afstandsbediening, in gevallen waar symptomen aanwezig zijn, of automatisch, in gevallen waarin het apparaat aritmieën detecteert.
De lengte van het ECG-spoor kan variëren, afhankelijk van het apparaat, evenals de interne opslagcapaciteit.
Eenmaal uitgeput, zullen de oudste sporen moeten worden gewist, zodat nieuwe kunnen worden vastgelegd.
Voor wie wordt Loop Recorder aanbevolen?
De Loop Recorder wordt aanbevolen voor patiënten die symptomen vertonen die passen bij een aritmogene ziekte, maar die vanwege hun zeldzaamheid niet kunnen worden geanalyseerd met andere diagnostische tests.
Bovendien wordt het apparaat aanbevolen in gevallen waarin de patiënt de registratie niet handmatig kan activeren of wanneer men de aanwezigheid van asymptomatische aritmieën wil beoordelen.
Meer specifiek kan het gebruik van het toestel worden toegepast in geval van:
- terugkerend bewustzijnsverlies
- epilepsie;
- asymptomatische terugkerende syncopes;
- atriale fibrillatie;
- hartkloppingen;
- cryptogene beroerte van onzekere oorsprong.
Het gebruik ervan stelt de arts in staat om een systemische screening uit te voeren op mogelijke hartafwijkingen, om een juiste diagnose te stellen, maar ook om de doeltreffendheid van de anti-aritmische therapie van de patiënt te beoordelen.
Hoe wordt implantatie uitgevoerd?
De implantatie van de lusrecorder wordt uitgevoerd tijdens een kort dagziekenhuisverblijf, waarbij de patiënt minimaal 8 uur nuchter moet zijn geweest.
De procedure bestaat uit het onderhuids transplanteren van het implantaat via een kleine incisie in de borsthuid, uitgevoerd onder plaatselijke verdoving.
Aan het einde van de procedure wordt de incisie gesloten met enkele resorbeerbare hechtingen.
De nieuwere, zogenaamde injecteerbare modellen daarentegen kunnen via een speciaal onderhuids inbrengsysteem worden ingebracht.
Nadat de implantatie is uitgevoerd, moet de patiënt 1-2 uur onder observatie blijven, waarna hij of zij kan worden ontslagen.
Complicaties als gevolg van implantatie zijn meestal zeer zeldzaam en beperken zich tot lichte pijn en een klein gelokaliseerd hematoom in het implantatiegebied, dat de neiging heeft om binnen een paar dagen na de procedure te verdwijnen.
In zeer zeldzame gevallen kan een wondinfectie optreden.
*Dit is slechts indicatieve informatie: het is daarom noodzakelijk om contact op te nemen met de instelling waar het onderzoek wordt uitgevoerd om specifieke informatie over de voorbereidingsprocedure te verkrijgen.
Lees ook:
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Cardiale holter, de kenmerken van het 24-uurs elektrocardiogram
Perifere arteriopathie: symptomen en diagnose
Endocavitair elektrofysiologisch onderzoek: waaruit bestaat dit onderzoek?
Head Up Tilt Test, hoe de test die de oorzaken van vagale syncope onderzoekt werkt
Wat is ischemische hartziekte en mogelijke behandelingen
Percutane transluminale coronaire angioplastiek (PTCA): wat is het?
Ischemische hartziekte: wat is het?
EMS: pediatrische SVT (supraventriculaire tachycardie) versus sinustachycardie
Valvulopathieën: hartklepproblemen onderzoeken
Wat is het verschil tussen pacemaker en subcutane defibrillator?
Hartziekte: wat is cardiomyopathie?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?
Klinische beoordeling: acuut ademhalingsnoodsyndroom
Botallo's ductus arteriosus: interventietherapie
Hartklepaandoeningen: een overzicht
Cardiomyopathieën: soorten, diagnose en behandeling
Eerste hulp en noodinterventies: syncope
Kanteltest: waar bestaat deze test uit?
Cardiale syncope: wat het is, hoe het wordt gediagnosticeerd en op wie het van invloed is?
Nieuw epilepsiewaarschuwingsapparaat kan duizenden levens redden
Toevallen en epilepsie begrijpen
Eerste hulp en epilepsie: een aanval herkennen en een patiënt helpen?
Neurologie, verschil tussen epilepsie en syncope
Positief en negatief Lasègue-teken in Semeiotics
Wasserman's Sign (Inverse Lasègue) Positief in Semeiotics
Positief en negatief teken van Kernig: semiotica bij meningitis
Trendelenburg (Anti-shock) Positie: wat het is en wanneer het wordt aanbevolen
Buikligging, rugligging, laterale decubitus: betekenis, positie en verwondingen
Brancards in het VK: welke worden het meest gebruikt?
Werkt de herstelpositie in EHBO echt?
Omgekeerde Trendelenburg-positie: wat het is en wanneer het wordt aanbevolen?
Evacuatiestoelen: wanneer de interventie geen foutmarge voorziet, kunt u op de slip rekenen
Medicamenteuze therapie voor typische aritmieën bij noodpatiënten
Canadian Syncope Risk Score - In het geval van Syncope zijn patiënten echt in gevaar of niet?