Związek OCD: Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne w związku partnerskim

Co to jest OCD w związku (R Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne)? Wszyscy możemy doświadczyć myślenia o tym, czy nasz partner jest tym właściwym

Nawet najbliższe pary mogą doświadczać chwil niepewności co do tego, co do siebie czują.

Wątpliwości co do kompatybilności z partnerem lub tego, jak odpowiedni jest nasz romantyczny związek, są powszechnym doświadczeniem.

W niektórych przypadkach, jak w przykładzie opisanym powyżej, te wątpliwości i zmartwienia zajmują tak dużą część przestrzeni psychicznej osoby, że zaczynają ograniczać jej funkcjonowanie społeczne i zawodowe.

W takich przypadkach mówimy o zaburzeniu obsesyjno-kompulsyjnym (OCD) ze związku

Symptomatologia obsesyjno-kompulsyjna, która koncentruje się na związkach intymnych i dopiero niedawno zaczęła przyciągać uwagę zarówno z perspektywy klinicznej, jak i badawczej (Doron, Derby, Szepsenwol, 2014).

Początek związku OCD

Obsesje na punkcie „związków” mogą dotyczyć różnych typów relacji, takich jak relacja matki z dzieckiem, a nawet jej relacja z Bogiem, chociaż wiele badań opierało się na relacjach z partnerem.

W niektórych przypadkach początek objawów następuje po ważnych decyzjach w związku, takich jak propozycja małżeństwa lub posiadanie dzieci.

W innych sytuacjach objawy obsesyjno-kompulsywne pojawiają się po zakończeniu romantycznego związku.

Osoba obsesyjnie martwi się, że poprzedni partner był właściwą osobą, obawiając się, że zawsze będzie żałować swojego wyboru.

Czuje więc potrzebę uspokojenia się, np. przypomnieniem sobie powodów, dla których związek się zakończył, albo przypomnieniem sobie konfliktów, których doświadczył, jakby chciał znaleźć uzasadnienie dla swojego wyboru.

Z badań wynika, że ​​zarówno czas trwania romantycznego związku, jak i płeć nie są zmiennymi związanymi z tym typem OCD.

Rodzaje relacji OCD (R OCD)

Istnieją dwa powszechne objawy tej symptomatologii: objawy obsesyjno-kompulsyjne skoncentrowane na związku i objawy skoncentrowane na partnerze.

Skoncentrowany na relacji

W pierwszym przypadku ludzie czują się nawiedzani przez wątpliwości i zmartwienia związane z tym, co myślą o swoich partnerach, co myślą o nich ich partnerzy i jak „właściwy” jest związek.

Mogą wielokrotnie pojawiać się w ich głowach myśli, takie jak: „Czy to jest odpowiedni związek dla mnie?” lub „To, co czuję, nie jest prawdziwą miłością!” lub „Czy jestem z nim w porządku?” lub „Czy mój partner naprawdę mnie kocha?”

Zorientowany na partnera

Natomiast w przypadku symptomatologii skoncentrowanej na partnerze trzonem obsesji są cechy fizyczne partnera (np. część ciała), cechy społeczne (np. nawet takie aspekty, jak np. moralność, inteligencja czy stabilność emocjonalna („On nie jest dla mnie wystarczająco mądry”, „Nie jest wystarczająco stabilną osobą, z którą mogę realizować rodzinny projekt”).

Związek między dwoma rodzajami objawów

Te dwie manifestacje objawów nie wykluczają się wzajemnie u tej samej osoby.

Doświadczenie kliniczne i badania naukowe wykazały, że objawy OCD skoncentrowane na związku i partnerze często występują razem.

Wiele osób opisuje, że najpierw są zaniepokojone postrzeganą wadą swojego partnera (np. dotyczącą wyglądu fizycznego), a następnie nękają je myśli o tym, jak „właściwy” może być związek, biorąc pod uwagę to bardzo fizyczne ograniczenie.

Może się też zdarzyć sytuacja odwrotna: zaczynamy mieć wątpliwości co do związku, a dopiero później zaczynamy się martwić o jakąś wadę partnera.

W tym przypadku natrętna myśl o wadzie partnera mogłaby być właśnie wskazówką, że coś jest nie tak w związku.

Związek OCD: strategie behawioralne

Kompulsje

Jako prerogatywa każdej formy zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, wątpliwości i zmartwienia są związane z różnymi kompulsjami, których celem jest próba stłumienia/zmniejszenia częstotliwości tych myśli, a także zmniejszenie niepewności co do treści.

Najczęstsze kompulsje, które mają osoby z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym, są następujące:

  • zwracanie uwagi i kontrolowanie własnych uczuć („Czy czuję miłość do mojego partnera?”) i zachowań („Czy patrzę na inne kobiety/mężczyzn?”);
  • porównywanie swoich relacji z innymi ludźmi, takimi jak przyjaciele, koledzy, a nawet romantyczne relacje osobowości telewizyjnych („Czy jestem tak szczęśliwy jak oni?”);
  • uspokajają się, przypominając sobie doświadczenia z obecnym partnerem, w których byli pewni, jak się czują.

Unikanie

Osoby cierpiące na OCD w związku często starają się unikać sytuacji, które mogą wyzwalać niechciane myśli i wątpliwości co do związku.

Na przykład mogą unikać spotkań towarzyskich z przyjaciółmi uznanymi za „idealną parę”.

Gdyby tych okoliczności nie uniknięto, cały czas zajmowaliby się porównywaniem własnego zachowania z zachowaniem swoich przyjaciół, zauważając te różnice, które następnie odczytałyby jako potwierdzenie, że ich związek nie jest „właściwy”.

Podobnie można unikać przyjemności, takich jak oglądanie romantycznego filmu, z obawy przed wykryciem rozbieżności między tym, co czują do swojego partnera, a namiętną i wszechogarniającą miłością, która być może wyróżnia bohaterów filmu.

Związek OCD: elementy poznawcze

Powszechnie uznaje się, że w zaburzeniu obsesyjno-kompulsyjnym rolę w rozwoju zaburzenia odgrywa odmienna reakcja na zdarzenia wewnętrzne.

Na przykład w konkretnym przypadku OCD w związku, osoby mogą przywiązywać dużą wagę do relacji w parze jako fundamentalnej części ich bycia, tego, kim są.

Tak więc, jeśli czyjaś samoocena i poczucie własnej wartości są ściśle związane z domeną relacyjną, nieuchronnie jest się nadmiernie czujnym na wszystko, co dotyczy związku, do tego stopnia, że ​​​​normalne uczucie znudzenia w związku z partnerem może mieć znacząco negatywne implikacje na moim wyobrażeniu o sobie.

Podobnie osoby te będą bardziej wrażliwe na myśli o cechach swojego partnera, jeśli jakaś wada partnera będzie postrzegana jako odzwierciedlenie ich własnej wartości.

Tutaj to, jak partner wypada w porównaniu z innymi i jak jest postrzegany przez resztę świata, może odbić się na osobie, wpływając na obraz siebie, powodując negatywne emocje (np. wstyd, poczucie winy).

Dysfunkcjonalne przekonania

Co więcej, określone przekonania na temat związków mogą być szczególnie istotne dla utrzymania i rozwoju związku OCD.

Na przykład katastroficzne myśli związane ze szkodą bycia w związku, w który ktoś ma wątpliwości lub o negatywnych konsekwencjach zerwania istniejącego związku dla drugiego (np. „Zakończenie związku z partnerem jest jedną z najgorszych rzeczy, jakie może zdarzyć się w życiu człowieka”) i dla siebie („Myśl o życiu bez niego mnie przeraża”).

Osoby te zazwyczaj prezentują sztywne przekonania na temat tego, co powinny czuć w „właściwym” związku, na przykład „Jeśli nie myślisz o swoim partnerze w każdej chwili dnia, oznacza to, że on/ona nie jest tym jedynym” lub „Jeśli nie zawsze jesteś szczęśliwy, kiedy jesteś z nim/nią, to nie jest prawdziwa miłość”.

Wreszcie perfekcjonizm, nietolerancja niepewności, znaczenie myśli i ich kontroli, a także hipertroficzna odpowiedzialność, które reprezentują niektóre z typowych przekonań w symptomatologii obsesyjnej, są również obecne w OCD w związku.

Leczenie związku OCD

Podobnie jak w przypadku innych form zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, leczenie poznawczo-behawioralne jest skuteczne w ZOK w związku.

Terapia poznawczo-behawioralna umożliwia naukę funkcjonalnych strategii radzenia sobie z obsesjami i kompulsjami oraz ich redukowania.

W szczególności stosowane techniki to ekspozycja z unikaniem reakcji (ekspozycja na sytuacje budzące strach bez możliwości uciekania się do przymusu radzenia sobie z wątpliwościami i negatywnymi emocjami) oraz poznawcza restrukturyzacja dysfunkcyjnych myśli i przekonań.

W niektórych przypadkach partner może być również zaangażowany w celu oceny ewentualnych wzmocnień dostarczonych przez partnera do objawów pacjenta i przerwania dysfunkcyjnych cykli interpersonalnych.

Znaczące zmniejszenie objawów pozwoliłoby na większą świadomość tego, co dzieje się w związku, co pozwoliłoby podjąć decyzję (opuścić lub nie opuścić partnera) na podstawie rzeczywistych doświadczeń w związku, a nie lęków i obaw związanych z zaburzeniem .

Czytaj także

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD): przegląd

Zaburzenia afektywne: mania i depresja

Jaka jest różnica między lękiem a depresją: dowiedzmy się o tych dwóch powszechnych zaburzeniach psychicznych

ALGEE: Wspólne odkrywanie pierwszej pomocy w zakresie zdrowia psychicznego

Ratowanie pacjenta z problemami zdrowia psychicznego: protokół ALGEE

Podstawowe wsparcie psychologiczne (BPS) w atakach paniki i ostrym lęku

Co to jest depresja poporodowa?

Depresja u osób starszych: przyczyny, objawy i leczenie

Leczenie bezsenności u osób z zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu

Choroba lokomocyjna, transport w wieku dziecięcym: przyczyny i sposoby radzenia sobie z chorobą lokomocyjną

Psychosomalizacja przekonań: syndrom korzenia

Przerywane zaburzenie wybuchowe (IED): co to jest i jak je leczyć

Co to jest depresja poporodowa?

Jak rozpoznać depresję? Zasada Trzech A: Astenia, Apatia i Anhedonia

Depresja poporodowa: jak rozpoznać pierwsze objawy i jak ją przezwyciężyć

Agorafobia: co to jest i jakie są objawy

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne po porodzie

Źródło

Doron, G., Derby, D. i Szepsenwol. O. (2014). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne w związku (ROCD): ramy koncepcyjne. Dziennik zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i pokrewnych, 3, 169-180.

IPSICO

Może Ci się spodobać