Dziecięcy zespół neuropsychiatryczny o ostrym początku: wytyczne dotyczące diagnozowania i leczenia zespołów PANDAS/PAN

Dziecięcy zespół neuropsychiatryczny o ostrym początku (PANS) opisuje kliniczną postać podkategorii dziecięcego zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (OCD). Zespół PANS może być również podkategorią zaburzeń jedzenia unikającego/ograniczającego (ARFID)

Takie zespoły PANS lub PANDAS powinny być brane pod uwagę zawsze, gdy wystąpią objawy OCD, ograniczenia jedzenia lub tików, którym towarzyszą inne zmiany emocjonalne i behawioralne, częste oddawanie moczu, zaburzenia motoryczne i/lub zmiany w piśmie.

Oba zaburzenia zostały odkryte około lat 1980. XX wieku, kiedy naukowcy z National Institutes of Health (NIH) zaobserwowali w podgrupie dzieci z OCD nagły początek psychiatryczny objawy po infekcjach (Streptococcus pyogenes, ospa wietrzna, mycoplasma pneumoniae).

Około 10-25% dzieci z OCD spełnia kryteria PANDAS. Stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 2.6: 1

Diagnostyka zespołów PANS i PANDAS

Konsorcjum Badawcze PANS/PANDAS, we współpracy z NIMH (Narodowym Instytutem Zdrowia Psychicznego), opublikowało konsensus w sprawie diagnozy PANS/PANDAS w wydaniach Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology z 2015 i 2017 roku.

PANS to skrót od dziecięcego zespołu neuropsychiatrycznego o ostrym początku i obejmuje wszystkie przypadki OCD o nagłym początku i/lub zaburzeń odżywiania się, którym towarzyszą co najmniej dwa objawy współistniejące wymienione poniżej.

W przeciwieństwie do zespołu PANDAS, zespół PANS nie obejmuje infekcji paciorkowcami

Chociaż zespół PANS jest diagnozowany klinicznie, uważa się, że jest on wynikiem odpowiedzi immunologicznej na jedną z infekcji bakteryjnych lub wirusowych, które wytwarzają przeciwciała autoimmunologiczne działające na mózg.

Infekcje bakteryjne lub wirusowe obejmują, ale nie wyłącznie, paciorkowce, mykoplazmowe zapalenie płuc, grypę, infekcje górnych dróg oddechowych i zapalenie zatok. Stres psychospołeczny może również nasilać objawy.

Termin PANDAS oznacza pediatryczne autoimmunologiczne zaburzenia neuropsychiatryczne związane z infekcjami paciorkowcowymi.

W rzeczywistości, do tej pory nie zidentyfikowano żadnych autoprzeciwciał ani reakcji autoimmunologicznych w tej chorobie charakteryzującej się zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym i/lub tikami.

Uważa się, że może to być wywołane przez infekcję, często Streptococcus.

Obecnie stwierdza się OCD i/lub tiki, zwłaszcza tiki wielorakie, złożone lub nietypowe. Objawy zaburzenia pojawiają się po raz pierwszy między 3. rokiem życia a okresem dojrzewania.

ZDROWIE DZIECKA: DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O MEDICHILD ODWIEDZAJĄC STOISKO NA EMERGENCY EXPO

PANS AND PANDAS: aby zostać zdiagnozowanym, PANDAS wymaga obecności wszystkich 5 kryteriów diagnostycznych zaproponowanych przez dr Swedo i współpracowników w 1998 roku:

Mogą występować choroby współistniejące:

Poczucie niepokoju

Niestabilność emocjonalna i/lub depresja

Drażliwość, agresja i/lub ostre zachowania buntownicze

Regresja rozwoju behawioralnego

Pogorszenie wyników w szkole

Zaburzenia czuciowe lub ruchowe

Somatyczne oznaki i objawy, w tym zaburzenia podbrzusza, moczenie moczowe lub częstość oddawania moczu[3].

Cechy kliniczne:

lęk separacyjny

regresja behawioralna (mówienie jak małe dziecko – baby talk – odgrywanie)

nerwica natręctw

natrętne myśli

fobia skażenia/strach

nieumotywowane obawy

powtarzalne zachowanie

agresja
nadpobudliwość lub deficyt uwagi

gwałtowne obrazy lub halucynacje

dysgrafia

rozszerzenie źrenic (źrenice stale rozszerzone, nawet w świetle, red.)

tic

Objawy ze strony układu moczowego

Częstość oddawania moczu i/lub parcie na mocz

Moczenie nocne lub w ciągu dnia

Nadwrażliwość

Problemy szkolne

Brak koncentracji

trudności matematyczne

Zaburzenia snu

Ograniczenia dietetyczne

Dodatkowo:

Niezdarność (TK Murphy i in., 2015)

Spowolnienie zręcznościowe (Lewin et al. 2011)

Deficyty pamięci wzrokowo-przestrzennej (Hirschtritt et al. 2009; Lewin et al. 2011)

Trudności wykonawcze (Lewin i in. 2011)

Diagnoza ADHD (Peterson i wsp. 2000)

PANDY I PATELNIE, WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW:

Stres odczuwany przez rodziców jest często wysoki, szukanie profesjonalnej pomocy jest dodatkową bronią w celu uniknięcia zespołu stresu pourazowego, który jest dość częsty.

W rzeczywistości rodzic opiekujący się dzieckiem bywa uważany za „szalony” przez lekarzy i krewnych, a czasami przez samego współmałżonka.

Aby nie popadać w stres, należy zwrócić się do psychologa i psychoterapeuty i zrobić sobie przerwy zamiast ciągłego kontrolowania dziecka.

Artykuł napisany przez dr Letizię Ciabattoni

Czytaj także:

Nomofobia, nierozpoznane zaburzenie psychiczne: uzależnienie od smartfona

Ekologiczny lęk: wpływ zmian klimatycznych na zdrowie psychiczne

Strażacy / Piromania i obsesja na punkcie ognia: profil i diagnoza osób z tym zaburzeniem

Wahanie podczas jazdy: mówimy o amaksofobii, strachu przed prowadzeniem samochodu

Źródło:

Instytut Narodowy Salute Mentale (NIMH): https://goo.gl/FSHNDu

Rete dei Medici PANDAS (PPN): https://www.pandasppn.org/

https://img.ospedalebambinogesu.it/images/2020/12/24/140432550-bb464bde-f91e-44cc-820b-17538608cf2e.png

https://www.brainfactor.it/disturbi-del-neuro-sviluppo-la-sindrome-pans-pandas/

https://pandasitalia.it/?page_id=65

Może Ci się spodobać