Συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού: τι είναι και πώς να τα αντιμετωπίσετε

Αυξημένος καρδιακός ρυθμός, αϋπνία, νευρικότητα: αυτοί είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεται ο υπερθυρεοειδισμός, μια κατάσταση που επηρεάζει συχνότερα τις γυναίκες και εμφανίζεται όταν ο θυρεοειδής αδένας λειτουργεί υπερβολικά

Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός

Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας μικρός ενδοκρινής αδένας σε σχήμα πεταλούδας που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμός. Είναι πολύ σημαντικό για το σώμα γιατί παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες Τ4 και Τ3, οι οποίες εμπλέκονται στη ρύθμιση σημαντικών λειτουργιών του σώματος, όπως η αναπνοή, ο καρδιακός παλμός, η θερμοκρασία του σώματος, η ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος και η ανάπτυξη του σώματος.

Όταν ο θυρεοειδής αδένας παράγει υπερβολική ποσότητα ορμονών, ονομάζεται υπερθυρεοειδισμός.

Η κύρια επίδραση της περίσσειας θυρεοειδικών ορμονών είναι η αύξηση της κατανάλωσης οξυγόνου και η αύξηση του βασικού μεταβολικού ρυθμού.

Αιτίες

Η κύρια αιτία του υπερθυρεοειδισμού είναι η νόσος Basedow-Graves, μια αυτοάνοση νόσος, που προκαλείται δηλαδή από μια αλλαγή στο ανοσοποιητικό σύστημα που προκαλεί τον θυρεοειδή αδένα να παράγει αυτοαντισώματα που στρέφονται κατά του θυρεοειδούς αδένα.

Άλλες αιτίες μπορεί να είναι:

  • θυρεοειδίτιδα, δηλαδή φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα, που μπορεί να προκληθεί από ιογενή λοίμωξη, αυτοάνοση φλεγμονή του θυρεοειδούς μετά τον τοκετό και σπανιότερα χρόνια αυτοάνοση φλεγμονή.
  • τοξικοί (υπερδραστήριοι) όζοι του θυρεοειδούς, δηλαδή περιγεγραμμένες περιοχές του θυρεοειδούς αδένα που υφίστανται ανώμαλη ανάπτυξη.
  • πολυοζώδη τοξική βρογχοκήλη (ονομάζεται επίσης νόσος του Plummer), μια κατάσταση στην οποία υπάρχουν πολλά οζίδια.
  • υπερβολική πρόσληψη ιωδίου, συμπεριλαμβανομένης της μορφής συμπληρωμάτων (το ιώδιο που περιέχεται στα τρόφιμα χρησιμοποιείται από τον θυρεοειδή αδένα για την παραγωγή ορμονών· η υπερβολική πρόσληψη συμπληρωμάτων ιωδίου μπορεί, επομένως, να τονώσει τη δραστηριότητα του θυρεοειδούς)
  • λήψη ορισμένων τύπων φαρμάκων (π.χ. αμιοδαρόνη που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ιδιαίτερων αρρυθμιών).

Συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού

Η αύξηση των θυρεοειδικών ορμονών που συνδέονται με τον υπερθυρεοειδισμό προκαλεί μια κατάσταση που έχει ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση των ζωτικών λειτουργιών του σώματος και μια σειρά από συμπτώματα, τα πιο κοινά από τα οποία είναι:

  • νευρικότητα και άγχος
  • αδικαιολόγητη απώλεια βάρους?
  • αυξημένος καρδιακός ρυθμός.
  • αυπνία;
  • λεπτό τρέμουλο στα χέρια.
  • ορατό πρήξιμο του θυρεοειδούς αδένα.

Στις γυναίκες, μπορεί επίσης να προκαλέσει διαταραχές του εμμηνορροϊκού κύκλου, ενώ η κολπική μαρμαρυγή και η καρδιακή ανεπάρκεια είναι συχνές στους ηλικιωμένους.

Τέλος, εάν η αιτία του υπερθυρεοειδισμού είναι η νόσος Basedow-Graves, μπορεί να εμφανιστούν και οφθαλμικές διαταραχές (Basedowiana ophthalmopathy) στο 20% των περιπτώσεων, δηλαδή:

  • διογκωμένα μάτια (εξόφθαλμος).
  • διπλωπία (διπλή όραση).
  • υπερβολική δακρύρροια.

Διάγνωση υπερθυρεοειδισμού

Η διάγνωση βασίζεται, κατ' αρχήν, στη δόση της TSH (υπόφυσης θυρεοειδοτρόπος ορμόνης), των επιπέδων Τ4 και Τ3 στο αίμα, που θα συνδυαστούν με τη δόση συγκεκριμένων αυτοαντισωμάτων, όπως αυτά που στρέφονται κατά του υποδοχέα TSH, που βοηθούν στη διάγνωση της νόσου Graves-Basedow.

Επίσης προτείνονται:

  • υπερηχογράφημα θυρεοειδούς για την ανίχνευση πιθανών οζιδίων.
  • σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς, το οποίο παρέχει πληροφορίες για τη μορφολογία και τη λειτουργία του αδένα.

Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως:

  • ηλικία;
  • φυσική κατάσταση του ατόμου
  • αιτία;
  • σοβαρότητα της νόσου.

Η θεραπευτική προσέγγιση, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να είναι

  • φαρμακολογικές, με φάρμακα που εμποδίζουν τη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών. Αυτά περιλαμβάνουν αντιθυρεοειδικά φάρμακα, της κατηγορίας θειοναμιδών.
  • ραδιομεταβολικό, με ραδιενεργό ιώδιο, το οποίο, λαμβανόμενο από το στόμα, απορροφάται επιλεκτικά από τον θυρεοειδή αδένα και προκαλεί μείωση της παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών και του όγκου του αδένα.
  • χειρουργική: θυρεοειδεκτομή (δηλαδή αφαίρεση ολόκληρου ή μέρους του θυρεοειδούς αδένα) μπορεί να είναι απαραίτητη όταν δεν είναι δυνατή άλλη θεραπεία, π.χ. κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, παρουσία μεγάλης βρογχοκήλης, σε ασθενείς με συχνές υποτροπές ή δυσανεξία στα φάρμακα.

Διαβάστε επίσης

Emergency Live Even More…Live: Κατεβάστε τη νέα δωρεάν εφαρμογή της εφημερίδας σας για IOS και Android

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto: Τι είναι και πώς να την αντιμετωπίσετε

Ποια είναι τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού;

Τι είναι το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς-παρατοειδούς;

Αιτίες της αρτηριακής υπέρτασης: Μεταξύ αυτών, ο νορμοασβεστιαιμικός υπερπαραθυρεοειδισμός

Παθήσεις του θυρεοειδούς και άλλων ενδοκρινών αδένων

Αιτίες, συμπτώματα και θεραπείες για τον υποθυρεοειδισμό

Θυρεοειδής και Εγκυμοσύνη: Μια επισκόπηση

Όζος θυρεοειδούς: Σημεία που δεν πρέπει να υποτιμηθούν

Θυρεοειδής: 6 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για να τον γνωρίσετε καλύτερα

Οζίδια θυρεοειδούς: Τι είναι και πότε πρέπει να τα αφαιρέσετε

Θυρεοειδής, τα συμπτώματα μιας δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα

Οζίδιο θυρεοειδούς: Τι είναι και ποια είναι τα συμπτώματα;

Λέμφωμα μη Hodgkin: συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία μιας ετερογενούς ομάδας όγκων

CAR-T: Μια καινοτόμος θεραπεία για λεμφώματα

Λεμφαγγειώματα και λεμφικές δυσπλασίες: Τι είναι, πώς να τα αντιμετωπίσετε

Λεμφαδενομεγαλία: Τι να κάνετε σε περίπτωση μεγέθυνσης λεμφαδένων

Πρησμένοι λεμφαδένες: Τι να κάνετε;

Υπερθυρεοειδισμός: συμπτώματα και αιτίες

Πηγή

GSD

Μπορεί επίσης να σας αρέσει