Τι σημαίνει συνδακτυλία και πώς εκδηλώνεται;

Η συνδακτυλία αντιπροσωπεύει μια από τις πιο διαδεδομένες συγγενείς δυσπλασίες που χαρακτηρίζονται από τη σύντηξη 1 ή περισσότερων δακτύλων στα χέρια και/ή στα πόδια

Όσον αφορά το χέρι, υπολογίζεται ότι έχει συχνότητα 1 στα 2,000 παιδιά, καταλήγοντας συχνά να αντιπροσωπεύει όχι μόνο ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά και ένα λειτουργικό που όχι σπάνια οδηγεί σε σημαντικές ψυχολογικές δυσκολίες.

Τι είναι η συνδακτυλία και πώς εμφανίζεται

Η συνδακτυλία, από το ελληνικό «συν» = μαζί και «δάκτυλος» = δάχτυλο, είναι συγγενείς δυσπλασίες, δηλαδή παρούσες κατά τη γέννηση, που αφορούν δύο ή περισσότερα δάχτυλα των χεριών, των ποδιών ή και τα δύο, που εμφανίζονται ως συγχωνευμένα μεταξύ τους.

Μιλάμε για:

  • απλή συνδακτυλία, όταν αυτό που ενώνει τα δάχτυλα είναι μόνο το δέρμα.
  • σύνθετη συνδακτυλία, όταν τα οστά και οι αρθρώσεις των δακτύλων συγχωνεύονται επίσης μεταξύ τους.

Αυτή είναι μια παθολογία που μπορεί να παρουσιαστεί ως μεμονωμένη, αλλά συχνά αποτελεί μέρος πιο σύνθετων κλινικών εικόνων, σε συνδυασμό με διάφορα σύνδρομα που χαρακτηρίζονται από την παρουσία πολλαπλών δυσπλασιών.

Στις μισές περίπου περιπτώσεις, η συνδακτυλία είναι αμφοτερόπλευρη, δηλαδή προσβάλλει τόσο τη δεξιά όσο και την αριστερή πλευρά του σώματος.

Διάγνωση συνδακτυλίας

Η διάγνωση της πάθησης γίνεται κατά τη γέννηση, καθώς εντοπίζεται εύκολα από τον γιατρό ακόμη και με γυμνό μάτι.

Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται και ακτινογραφία, ώστε να εκτιμηθεί η κατάσταση της σύντηξης και αν πρόκειται για απλή ή σύνθετη μορφή.

Ιδιαίτερη σημασία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι και η αναζήτηση τυχόν συνοδών δυσπλασιών που μπορεί να έχει το νεογνό.

Αιτίες δυσδακτυλίας

Αυτή η παθολογία προκύπτει επειδή στο εμβρυϊκό, δηλαδή στο εμβρυϊκό, στάδιο της ανάπτυξης του παιδιού, η φυσική εξέλιξη των δακτύλων από μια συμπαγή δομή σε διακριτές και ξεχωριστές διαμορφώσεις δεν συμβαίνει, όπως συμβαίνει στη φυσιολογική πορεία.

Οι λόγοι για τους οποίους δεν πραγματοποιείται αυτή η διαφοροποίηση μπορεί να είναι διαφορετικοί και όχι εντελώς γνωστοί.

Μπορεί κανείς να μιλήσει, μάλιστα, για παράγοντες

  • γενετική και κληρονομική, εάν η συνδακτυλία υπάρχει ήδη σε άλλα μέλη του πυρήνα της οικογένειας ή συμβαίνουν άλλα σύνδρομα/γενετικές ανωμαλίες, όπως, για παράδειγμα, σύνδρομο Apert, σύνδρομο Poland, σύνδρομο Pfeiffer κ.λπ., που προκαλούν ανώμαλη ανάπτυξη του παιδιού
  • μηχανικές και αγγειακές παθολογίες, όπου πολύ σπάνια μπορεί να εμφανιστούν αγγειακές παθολογίες, τραύματα ή ανωμαλίες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του μωρού, όπως, για παράδειγμα, ο λεγόμενος «αμνιακός χαλινός», δηλαδή η ρήξη του αμνιακού ιστού που μπορεί να αξιοποιήσει το έμβρυο και να αποτρέψει τη σωστή ροή του αίματος, που οδηγεί σε δυσπλασίες και αναπτυξιακές βλάβες.
  • το κάπνισμα και/ή η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει σημαντικές δυσπλασίες στην ανάπτυξη του εμβρύου.

Πώς αντιμετωπίζεται η συνδακτυλία

Η θεραπεία της συνδακτυλίας είναι χειρουργική και αξιολογείται λαμβάνοντας υπόψη

  • ηλικία του παιδιού
  • είδος συνδακτυλίας
  • αριθμός και τύπος των δακτύλων που επηρεάζονται·
  • πιθανή αμφίπλευρη δυσπλασία·
  • οποιαδήποτε προηγούμενη δυσπλασία αυτού του είδους στην οικογένεια.

Στην περίπτωση της απλής συνδακτυλίας στο πόδι, η πρόσκρουση είναι συνήθως κυρίως αισθητική, επομένως δεν υπάρχει γενικά αυστηρή ένδειξη για χειρουργική διόρθωση.

Εάν, από την άλλη, η δυσπλασία επηρεάζει τα δάχτυλα, σχεδόν πάντα υπάρχει επίσης μια λειτουργική διαταραχή που μπορεί να απαιτεί μία ή περισσότερες διορθωτικές επεμβάσεις.

Σε πολύπλοκες μορφές, τα διάφορα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν πρέπει να σχεδιάζονται με τον καταλληλότερο τρόπο από τον γιατρό μαζί με την οικογένεια του παιδιού.

Σε ποια ηλικία να πραγματοποιηθεί η παρέμβαση

Η συνιστώμενη ηλικία για χειρουργική διόρθωση της συνδακτυλίας κυμαίνεται από 1 έως 4-5 ετών, ώστε η πορεία της θεραπείας να έχει ολοκληρωθεί πριν την έναρξη του σχολικού κύκλου.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να χρειαστεί παράταση της θεραπείας, λαμβάνοντας υπόψη ότι το δεύτερο σημαντικό στάδιο που πρέπει να παρατηρηθεί είναι η εφηβεία, εν όψει της οποίας θα πρέπει να ολοκληρωθεί η χειρουργική αποκατάσταση.

Σε περίπλοκες μορφές, πρέπει να ληφθεί υπόψη

  • την ανάγκη για ανάπτυξη και τυχόν ψυχολογικά προβλήματα που σχετίζονται με την παθολογία.
  • τους πιθανούς κινδύνους μιας επέμβασης που εκτελείται σε πολύ μικρές ανατομικές δομές.

Για το λόγο αυτό, πρόκειται για χειρουργικές επεμβάσεις που πρέπει να γίνονται σε κατάλληλο περιβάλλον και από ειδικό με εμπειρία στο χώρο.

Τι είναι η επέμβαση συνδακτυλίας

Η χειρουργική διαδικασία για τον διαχωρισμό των δακτύλων ποικίλλει σε πολυπλοκότητα ανάλογα με τη σοβαρότητα της δυσπλασίας που ανιχνεύεται και, δεδομένου ότι είναι για παιδιατρικούς ασθενείς, γίνεται κατά προτίμηση υπό γενική αναισθησία.

Στη φάση χειρουργικού διαχωρισμού των δακτύλων, ο χειρουργός πρέπει να φροντίζει να σέβεται τα αιμοφόρα αγγεία και τις νευρικές δομές, ώστε να διατηρείται η αγγείωση και η ευαισθησία της περιοχής.

Η αναπλαστική φάση, από την άλλη πλευρά, απαιτεί συχνά τη χρήση δερματικού μοσχεύματος, που συχνά λαμβάνεται από τη βουβωνική πτυχή, όπου τα αποτελέσματα της ουλής είναι αισθητικά τα καλύτερα και μερικές φορές σχεδόν αόρατα με το πέρασμα του χρόνου.

Εάν είναι δυνατόν, και εάν υπάρχει, επιχειρείται επίσης σε αυτό το στάδιο προβλήματα σύντηξης οστών.

Ένα στοιχείο που, ειδικότερα, απαιτεί μεγάλη εμπειρία από την πλευρά του χειρουργού, είναι η αναδόμηση των νυχιών όταν εμφανίζονται ως συγχωνευμένα μεταξύ τους.

Η μετεγχειρητική

Μετά τη διορθωτική επέμβαση γίνονται επιδέσμους, οι οποίοι μπορεί να συνοδεύονται και από τοπικές κρέμες για να διατηρηθεί η περιοχή καθαρή και να προστατεύεται από τον κίνδυνο μόλυνσης, καθώς και να προωθηθεί η επούλωση των ιστών.

Επιπλέον, σε πολύπλοκες μορφές, που μπορεί να απαιτούν τη χρήση συνθετικών μέσων, μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη η χρήση άκαμπτων ορθώσεων κατά παραγγελία για τη διευκόλυνση της σωστής τοποθέτησης των δακτύλων, καθώς και φυσιοθεραπείας αποκατάστασης για την ανάκτηση της πλήρους λειτουργίας του άκρου ).

Διαβάστε επίσης:

Emergency Live Even More…Live: Κατεβάστε τη νέα δωρεάν εφαρμογή της εφημερίδας σας για IOS και Android

COVID-19 σε άτομα με σύνδρομο Down: Θνησιμότητα έως και 10 φορές υψηλότερη. Μια μελέτη του ISS

Σύνδρομο Down και COVID-19, Έρευνα στο Πανεπιστήμιο Yale

Παιδιά με σύνδρομο Down: Σημάδια πρώιμης ανάπτυξης Αλτσχάιμερ στο αίμα

X-Linked Acrogigantism: Μια νέα μελέτη για τον εντοπισμό μοριακών μηχανισμών

πηγή:

GSD

Μπορεί επίσης να σας αρέσει