Ακτινοθεραπεία: σε τι χρησιμοποιείται και ποιες είναι οι επιπτώσεις

Η ακτινοθεραπεία είναι ένας κλάδος της ιατρικής που χρησιμοποιεί ακτινοβολία (ηλεκτρομαγνητική, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται στις ακτίνες Χ, ή ακτινοβολία σώματος, π.χ. ηλεκτρόνια) για τη θεραπεία ασθενειών

Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται επί του παρόντος σχεδόν αποκλειστικά για τη θεραπεία ασθενειών όγκου, αλλά χρησιμοποιείται επίσης και σε ορισμένες μη καρκινικές ασθένειες

Μαζί με τη χειρουργική επέμβαση και τη χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία είναι μία από τις τρεις «κλασικές» θεραπείες για τον καρκίνο που εξακολουθούν να αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της φροντίδας του καρκίνου σήμερα.

Από τους τρεις τύπους θεραπείας, η ακτινοθεραπεία είναι η δεύτερη που χρησιμοποιείται από τις αρχές του περασμένου αιώνα.

Η ακτινοθεραπεία είναι, όπως και η χειρουργική, μια τοπο-περιφερειακή θεραπεία, δηλαδή επηρεάζει μόνο ένα μέρος του σώματος, ενώ η χημειοθεραπεία είναι γενικά μια συστηματική θεραπεία, δηλαδή επηρεάζει ολόκληρο το σώμα.

Οι κυτταρικές βλάβες που προκαλούνται από την ακτινοθεραπεία (τόσο οι θεραπευτικές στα καρκινικά κύτταρα όσο και οι παράπλευρες στα φυσιολογικά κύτταρα) είναι άμεσες, αλλά η «ορατή» εκδήλωσή τους (κυτταρικός θάνατος) μπορεί να είναι εμφανής μόνο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.

Η αποτελεσματικότητα της ακτινοθεραπείας σχετίζεται με:

  • στη συνολική δόση ακτινοβολίας
  • στην κλασματοποίησή του?
  • την ευαισθησία των διαφορετικών ιστών όγκου στην ενέργεια ακτινοβολίας.

Σε τι συνίσταται η ακτινοθεραπεία

Ανάλογα με τον τύπο, η ακτινοβολία έχει την ικανότητα να διεισδύει περισσότερο ή λιγότερο βαθιά στους ανθρώπινους ιστούς (μέχρι και μέσω αυτών εντελώς, όπως συμβαίνει με τις ακτίνες Χ για ακτίνες Χ).

Στο δρόμο τους μέσα από το ανθρώπινο σώμα, απελευθερώνουν την ενέργειά τους στα κύτταρα που συναντούν, προκαλώντας χημικές-φυσικές αντιδράσεις που προκαλούν κυτταρική βλάβη στα ακτινοβολημένα κύτταρα.

Όπως και με τη χημειοθεραπεία, όλα τα ακτινοβολημένα κύτταρα είναι κατεστραμμένα, πιθανώς μέχρι θανάτου, κυρίως αυτά που πολλαπλασιάζονται, δηλαδή τόσο τα ανώμαλα καρκινικά κύτταρα όσο και τα φυσιολογικά υγιή κύτταρα.

Η αποτελεσματικότητα της ακτινοθεραπείας έγκειται στο γεγονός ότι η πλειονότητα των καρκινικών κυττάρων αδυνατεί να επιδιορθώσει τη βλάβη και πεθαίνει, ενώ η πλειονότητα των φυσιολογικών κυττάρων επιδιορθώνει τη βλάβη και επιβιώνει.

Πώς χορηγείται η ακτινοθεραπεία

Υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι χορήγησης ακτινοθεραπείας: η εξωτερική ακτινοθεραπεία και η βραχυθεραπεία.

Στην εξωτερική ακτινοθεραπεία, μια κατάλληλη συσκευή, τοποθετημένη σε συγκεκριμένη απόσταση από το σώμα, παράγει και κατευθύνει την ακτινοβολία σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος.

Όταν πραγματοποιείται αυτού του είδους η θεραπεία, ο ασθενής απορροφά την ακτινοβολία χωρίς να την εκπέμπει εκ νέου εξωτερικά, επομένως δεν υπάρχει κίνδυνος για τους γύρω του (συμπεριλαμβανομένων των παιδιών ή των εγκύων γυναικών) και μπορεί να έχει μια τακτική σχεσιακή ζωή καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας.

Η ακτινοθεραπεία παρέχεται σε δόσεις, καθημερινές συνεδρίες, που ονομάζονται κλάσματα. Κατ' αρχήν, όσο μικρότερες είναι οι ημερήσιες δόσεις (υπερκλασματοποίηση), τόσο καλύτερα είναι ανεκτή η θεραπεία, αλλά όσο υψηλότερες είναι οι μεμονωμένες δόσεις (υποκλασματοποίηση), τόσο πιο αποτελεσματικές είναι.

Για κάθε τύπο όγκου και κάθε θέση υπάρχουν διαφορετικά πρωτόκολλα συνολικής δόσης και κλασματοποίησης προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη αποτελεσματικότητα με ελάχιστες παρενέργειες.

Στη βραχυθεραπεία, ραδιενεργές ουσίες εισάγονται στο σώμα του ασθενούς, στον όγκο ή κοντά σε αυτόν.

Αυτές οι ουσίες εκπέμπουν κυρίως ακτινοβολία που διαπερνά μόνο για λίγο τον περιβάλλοντα ιστό (ακτινοβολία άλφα).

Η ραδιενεργή ουσία εισάγεται μέσω «βελόνων» που τοποθετούνται στο προς θεραπεία σημείο ή με ένεση από το στόμα ή αγγεία, φθάνοντας στον όγκο για μεταβολικούς λόγους (π.χ. ραδιενεργό ιώδιο σε όγκους του θυρεοειδούς) ή απλώς ακολουθώντας την τοπική ροή αίματος.

Σε αυτό το είδος θεραπείας, η ραδιενεργή ουσία παραμένει στο σώμα του ασθενούς, η οποία μπορεί να εκπέμπει μια ποσότητα, όσο μικρή κι αν είναι, διεισδυτικής ακτινοβολίας (ακτινοβολία βήτα).

Επομένως, πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμη και την απομόνωση του ασθενούς για την περίοδο της θεραπείας.

Η θεραπεία τελειώνει με την αφαίρεση των ραδιενεργών βελόνων ή τη φυσική αποσύνθεση των ραδιενεργών ουσιών (διακοπή εκπομπής ακτινοβολίας).

Πρέπει να τονιστεί ότι οι πιθανές βλάβες από την ακτινοβολία είναι ευρέως γνωστές και οι κανόνες προφύλαξης για χειριστές, ασθενείς και συγκατοικούντες είναι ακριβείς, χρήσιμοι και πολύ αυστηροί.

Επομένως, δεν πρέπει να ανησυχεί κανείς για αυτό εάν ακολουθήσει τις συμβουλές των ειδικών ακτινοβολίας.

Η ομάδα ενός ακτινοθεραπευτικού κέντρου αποτελείται από:

  • ιατρός ακτινοθεραπευτής: που δίνει την ένδειξη για θεραπεία, καθορίζει το σχέδιο θεραπείας και παρακολουθεί τον ασθενή με περιοδικές επισκέψεις τόσο κατά τη διάρκεια της θεραπείας όσο και μετά.
  • ιατρός φυσικός: που καταρτίζει το σχέδιο θεραπείας και διενεργεί περιοδικούς ελέγχους στο εξοπλισμός;
  • τεχνικός ακτινοθεραπείας: που πραγματοποιεί καθημερινές συνεδρίες ακτινοθεραπείας με τις οδηγίες του γιατρού.
  • νοσηλευτής ακτινοθεραπείας: με ιδιαίτερη εμπειρία στα προβλήματα ασθενών που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία.

Παρενέργειες της ακτινοθεραπείας

Με τα χρόνια, με τη βελτίωση της γνώσης για τις βιολογικές επιδράσεις της ακτινοβολίας, με την ανάπτυξη του εξοπλισμού που παρέχει ακτινοβολία και με την τελειοποίηση των τεχνικών χορήγησης, η συχνότητα και η σοβαρότητα των παρενεργειών της ακτινοθεραπείας του καρκίνου μειώθηκε πάρα πολύ.

Αυτά τα αποτελέσματα είναι, ωστόσο, δεδομένου ότι τα φυσιολογικά κύτταρα κοντά στον όγκο επηρεάζονται και καταστρέφονται, εγγενή στη θεραπεία με ακτινοβολία, ακόμη και αν είναι προβλέψιμα και εν μέρει ελεγχόμενα με συγκεκριμένες ιατρικές θεραπείες.

Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας είναι δύο ειδών:

Οξείες όταν εμφανίζονται τις πρώτες ημέρες της θεραπείας και τελειώνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα από το τέλος της θεραπείας. Συνήθως οφείλονται σε φλεγμονή που προκαλείται από ακτινοβολία.

αργά και συχνά πιο σοβαρά, ανάλογα με τα ακτινοβολημένα όργανα. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν χρόνια αργότερα και οφείλονται γενικά στον θάνατο των κυττάρων και στην αντικατάστασή τους από ουλώδη ιστό.

Επειδή η επίδραση της ακτινοθεραπείας είναι μόνιμη, δεν είναι δυνατόν, με σπάνιες εξαιρέσεις, να ακτινοβοληθεί εκ νέου μια περιοχή που έχει ήδη υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία.

Το γεγονός αυτό αποτελεί σημαντικό περιορισμό στη χρήση της ακτινοθεραπείας.

Πότε και γιατί χρησιμοποιείται η ακτινοθεραπεία

  • Όπως κάθε άλλη θεραπεία καρκίνου, η ακτινοθεραπεία όγκων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δύο διαφορετικούς σκοπούς
  • θεραπευτική αγωγή με στόχο τη θεραπεία του ασθενούς ή, εν πάση περιπτώσει, τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε καλή κατάσταση·
  • συμπτωματική θεραπεία με πιο περιορισμένο στόχο τη βελτίωση κυρίως της ποιότητας ζωής του ασθενούς μέσω του ελέγχου των συμπτωμάτων της νόσου.

Η χειρουργική επέμβαση και η ακτινοθεραπεία μπορούν να συνδυαστούν στην τοπική-περιφερειακή θεραπεία των όγκων ή των μεταστάσεων τους:

  • αποκλειστική ακτινοθεραπεία: ο όγκος είναι πολύ ακτινοευαίσθητος και μπορεί να καταστραφεί μόνο με ακτινοθεραπεία ή είναι ανεγχείρητος και είναι επιθυμητή η συμπτωματική θεραπεία.
  • η νεοεπικουρική ακτινοθεραπεία εάν ο όγκος είναι ανεγχείρητος αλλά μπορεί να γίνει αν η ακτινοθεραπεία (με πιθανή προσθήκη χημειοθεραπείας) αποδειχθεί αποτελεσματική, θα μπορούσε να γίνει χειρουργήσιμη ή, εάν ο όγκος είναι χειρουργήσιμος, αλλά εάν η ακτινοθεραπεία (με πιθανή προσθήκη χημειοθεραπείας) αποδειχθεί αποτελεσματική, η επέμβαση θα μπορούσε να γίνει ευκολότερη και πιο πιθανό να είναι ριζική.
  • διεγχειρητική ακτινοθεραπεία – γνωστή ως IORT – (δηλαδή χορηγείται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης). Χρησιμοποιείται σπάνια και σε λίγα μόνο κέντρα, απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητά του σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία δεν έχει αποδειχθεί. Είναι στην πραγματικότητα μια μετεγχειρητική θεραπεία επειδή χορηγείται στο τέλος της χειρουργικής επέμβασης για να καταστρέψει τυχόν υπολειμματικά κύτταρα όγκου στο χειρουργικό πεδίο.
  • μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία (δηλ. χορηγείται μετά από χειρουργική επέμβαση).
  • επικουρική (προληπτική) ακτινοθεραπεία, όταν η χειρουργική επέμβαση είναι ριζική, δεν υπάρχει ορατό υπόλειμμα όγκου, αλλά υπάρχει κίνδυνος να υπάρχουν ακόμα βιώσιμα κύτταρα όγκου μέσα ή κοντά στο χειρουργικό πεδίο.
  • ακτινοθεραπεία με θεραπευτικό χαρακτήρα όταν η χειρουργική επέμβαση δεν ήταν ριζική, υπάρχουν τοπικά υπολειπόμενοι όγκοι, οι οποίοι όμως θα μπορούσαν να καταστραφούν με ακτινοθεραπεία.
  • προεγχειρητική ακτινοθεραπεία (δηλαδή χορηγείται πριν από πιθανή χειρουργική επέμβαση).

Ο στόχος της έρευνας είναι να βελτιώσει τον εξοπλισμό και τις τεχνικές για να κατευθύνει τις ακτινοβολούμενες ενέργειες όσο το δυνατόν πιο συγκεντρωμένες στον όγκο χωρίς ακτινοβόληση γύρω υγιών ιστών

Σε αυτό προστίθεται η χρήση ραδιοευαισθητοποιητικών ουσιών, δηλαδή ουσιών που διεισδύουν στα κύτταρα και ενισχύουν τη βλαπτική επίδραση της ακτινοβολίας.

Αυτές οι ουσίες, για να είναι χρήσιμες, θα πρέπει να συγκεντρώνονται περισσότερο στα καρκινικά κύτταρα παρά στα φυσιολογικά κύτταρα.

Τέλος, επιλεκτική βραχυθεραπεία, δέσμευση μιας ραδιενεργής ουσίας με τοπική δράση σε ένα «όχημα» (κυρίως αντισώματα που φτάνουν επιλεκτικά στα καρκινικά κύτταρα) που μεταφέρει την ουσία στον όγκο.

Διαβάστε επίσης:

Emergency Live Even More…Live: Κατεβάστε τη νέα δωρεάν εφαρμογή της εφημερίδας σας για IOS και Android

Καρκίνοι του θυρεοειδούς: Τύποι, συμπτώματα, διάγνωση

Παιδικοί όγκοι εγκεφάλου: Τύποι, αιτίες, διάγνωση και θεραπεία

Όγκοι εγκεφάλου: Το CAR-T προσφέρει νέα ελπίδα για τη θεραπεία των ανεγχείρητων γλοιωμάτων

Λέμφωμα: 10 καμπανάκια συναγερμού που δεν πρέπει να υποτιμηθούν

Λέμφωμα μη Hodgkin: συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία μιας ετερογενούς ομάδας όγκων

CAR-T: Μια καινοτόμος θεραπεία για λεμφώματα

Τι είναι το CAR-T και πώς λειτουργεί το CAR-T;

Συμπτώματα και θεραπεία για τον υποθυρεοειδισμό

Υπερθυρεοειδισμός: συμπτώματα και αιτίες

Χειρουργική διαχείριση του αποτυχημένου αεραγωγού: Ένας οδηγός για την προκώλια κρικοθυροτομή

Καρκίνοι του θυρεοειδούς: Τύποι, συμπτώματα, διάγνωση

Παιδικοί καρκίνοι, μια νέα θεραπευτική προσέγγιση χωρίς χημειοθεραπεία για το νευροβλάστωμα και το μυελό βλάστωμα της παιδικής ηλικίας

Ανεβάζοντας τον πήχη για φροντίδα παιδιατρικού τραύματος: Ανάλυση και λύσεις στις ΗΠΑ

Όγκοι εγκεφάλου: συμπτώματα, ταξινόμηση, διάγνωση και θεραπεία

πηγή:

Pagine Mediche

Μπορεί επίσης να σας αρέσει