Hypercapnie: waarden, therapie, gevolgen en behandeling

Hypercapnie in de geneeskunde verwijst naar een toename van de concentratie van kooldioxide (CO2) in het bloed. Door deze toename kan er een verandering in de zuur-base balans van het bloed optreden, waardoor het bloed de neiging heeft om zuurder te worden

In de meest ernstige en onbehandelde gevallen kan hypercapnie leiden tot de dood van de patiënt.

De term 'hypercapnie' is afgeleid van het Griekse hyper (over) en kapnos (rook).

Over hypercapnie: normale en pathologische waarden van capnia

Normale waarden van capnia, dwz de partiële kooldioxidedruk in arterieel bloed (PCO2), liggen tussen 35 en 45 mmHg.

Hypercapnie treedt op wanneer PCO2 hoger is dan 45 mmHg.

  • milde hypercapnie: PCO2 tussen 45 en 60 mmHg
  • matige hypercapnie: PCO2 tussen 60 en 90 mmHg
  • ernstige hypercapnie: PCO2 boven 90 mmHg.

Wanneer PCO2 hoger is dan 100 mmHg, kan coma optreden en, boven 120 mmHg, overlijden.

PCO2 wordt gemeten door middel van hemogasanalyse.

Omdat koolstofdioxide in het bloed in evenwicht is met bicarbonaat, kan hypercapnie ook een hoge plasmabicarbonaatconcentratie (HCO3-) veroorzaken.

Hypercapnie, hypoxemie en hypoxie

Hypercapnie kan ook gepaard gaan met hypoxemie (verminderd zuurstofgehalte in het bloed).

Hypoxemie treedt op wanneer de partiële zuurstofdruk in arterieel bloed (PaO2) lager is dan 55-60 mmHg en/of de zuurstofverzadiging van hemoglobine (SpO2) lager is dan 90%.

Er moet aan worden herinnerd dat de zuurstofverzadiging normaal tussen 97% en 99% ligt bij gezonde proefpersonen, terwijl deze fysiologisch lager kan zijn bij ouderen (ongeveer 95%) en ernstig lager (op of onder 90%) bij proefpersonen met pulmonale en/of aandoeningen van de bloedsomloop.

Hypoxemie kan leiden tot hypoxie (een afname van weefselzuurstof).

Hypercapnie en hypocapnie

Hypocapnie (of 'akapnia') verwijst naar een verminderde concentratie kooldioxide in het bloed en is het tegenovergestelde van hypercapnie.

Hypocapnie treedt op wanneer PCO2 lager is dan 35 mmHg.

pathogenese

Koolstofdioxide is een afvalproduct van cellulaire stofwisselingsprocessen.

In lichaamsvloeistoffen lost het op en vormt het koolzuur, dat tijdens het uitademen uit de longen wordt geëlimineerd als koolstofdioxide.

Als dit mechanisme defect raakt, veroorzaakt het koolzuur respiratoire acidose door zich op te hopen in het bloed.

Een toename van de partiële druk van kooldioxide in het bloed duidt over het algemeen op ademhalingsinsufficiëntie als gevolg van onvoldoende alveolaire ventilatie en wordt geassocieerd met hypoxie.

Oorzaken en risicofactoren

Hypercapnie kan worden veroorzaakt of bevorderd door verschillende ziekten en aandoeningen, bijna altijd gerelateerd aan pulmonaire, cardiale en/of omgevingsoorzaken, waaronder:

  • hypoventilatie
  • ademhalingsproblemen syndroom (ARDS);
  • longoedeem;
  • longembolie;
  • longemfyseem;
  • herseninfarct;
  • acuut myocardinfarct;
  • ademhalingsfalen;
  • hartfalen (decompensatie);
  • instabiele angina;
  • angina pectoris;
  • astma;
  • aspergillose;
  • longontsteking;
  • sepsis;
  • trauma;
  • hoofdwonden;
  • botbreuken;
  • bedwelming door medicijnen die het ademhalingscentrum onderdrukken;
  • ziekten die zwakte van de ademhalingsspieren veroorzaken (bijv. Syndroom van Guillain-Barré, myasthenia gravis en botulisme);
  • koortsachtige toestanden;
  • Pickwick-syndroom;
  • ernstige brandwonden;
  • verminderde staat van bewustzijn;
  • chronische obstructieve longziekte (COPD);
  • sigaretten roken;
  • bronchiëctasie;
  • bronchitis;
  • kruis;
  • long hart
  • kwaadaardige hyperthermie;
  • hyperthyreoïdie;
  • ernstig overgewicht;
  • slaap apneu;
  • verdrinking;
  • blootstelling aan omgevingen met abnormaal hoge concentraties kooldioxide of de uitademing ervan.

Hypercapnie door zuurstoftherapie

Overmatige zuurstoftoediening (zuurstoftherapie) bij sommige patiënten (bijv. COPD-patiënten) kan leiden tot zuurstoftherapie hypercapnie en hypercapnische respiratoire insufficiëntie, vaak geassocieerd met respiratoire acidose.

Bij een chronische COPD-patiënt is hypoxemie in feite een positieve stimulans voor zijn ademhalingscentra: het langdurig toedienen van zuurstof in hoge stromen kan de ademhaling remmen.

Patiënten met COPD en ernstigere hypoxemie lopen daarom een ​​hoog risico op CO2-retentie na ongecontroleerde O2-toediening.

Hetzelfde fenomeen is beschreven bij ernstige astma, pneumonie, hypoventilatiesyndroom van de ernstig zwaarlijvige patiënt, maar alle patiënten met chronisch respiratoir falen kunnen het risico lopen op hypercapnie door zuurstoftherapie.

Bij deze patiënten moet een SpO2-streefwaarde van 88-92% worden aangehouden om hypercapnie te voorkomen.

Symptomen en tekenen

Symptomen en tekenen van hypercapnie worden over het algemeen duidelijk wanneer PCO2 hoger is dan 60-70 mmHg.

Dergelijke symptomen en tekenen zijn:

  • rood worden van de huid (kersenkleur);
  • tachycardie (versnelde hartslag);
  • tachypneu (verhoogde ademhalingsfrequentie) of bradypneu (verlaagde ademhalingsfrequentie);
  • dyspneu (moeite met ademhalen);
  • hartritmestoornissen;
  • extrasystolen;
  • spiertrekkingen;
  • verminderde hersenactiviteit;
  • arteriële hypertensie;
  • verhoogde cerebrale doorbloeding;
  • hoofdpijn;
  • verwarde toestand;
  • lethargie;
  • verhoogde cardiale output.

Afhankelijk van de pathologie of aandoening die de hypercapnie veroorzaakte, kunnen andere symptomen aanwezig zijn.

Als naast hypercapnie ook hypoxemie optreedt, kan ook het volgende optreden

  • cyanose (blauwachtige huid);
  • algemene malaise;
  • Cheyne-Stokes-ademhaling;
  • apneu;
  • ventriculaire fibrillatie;
  • hartstilstand;
  • hoesten;
  • haemoptoë (uitstromen van bloed uit de luchtwegen);
  • zweten;
  • asthenie (gebrek aan kracht);
  • hippocratische (drumstick) vingers.

Risico's van ernstige hypercapnie

In het geval van ernstige hypercapnie (door het inademen van lucht met een partiële CO2-druk van meer dan 10 kPa of 75 mmHg) ontwikkelen de symptomen zich tot:

  • desoriëntatie
  • paniek;
  • hyperventilatie;
  • convulsies;
  • bewustzijnsverlies;
  • onomkeerbare weefselschade;
  • coma en overlijden in de meest ernstige en onbehandelde gevallen (met PCO2 boven 100 – 120 mmHg).

Remedies

De behandeling van hypercapnie is afhankelijk van de specifieke stroomopwaartse oorzaak die ertoe heeft geleid.

Aangezien de evolutie van de aandoening kan leiden tot levensbedreigende complicaties, is het een goed idee om, in het geval van manifestaties die erop wijzen dat u of een geliefde aan hypercapnie lijdt, onmiddellijk naar de eerste hulp of neem contact op met het alarmnummer, zodat u geen tijdverspilling en 'doe-het-zelf'-oplossingen kunt vermijden die de situatie zelfs nog erger kunnen maken.

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Ventilatiefalen (hypercapnie): oorzaken, symptomen, diagnose, behandeling

Wat is hypercapnie en hoe beïnvloedt dit de interventie van de patiënt?

Hypoxemie: betekenis, waarden, symptomen, gevolgen, risico's, behandeling

Obstructieve slaapapneu: wat het is en hoe het te behandelen?

Verschil tussen hypoxemie, hypoxie, anoxie en anoxie

Beroepsziekten: Sick Building Syndrome, Air Conditioning Long, Luchtontvochtigerkoorts

Obstructieve slaapapneu: symptomen en behandeling van obstructieve slaapapneu

Ons ademhalingssysteem: een virtuele rondleiding in ons lichaam

Tracheostomie tijdens intubatie bij COVID-19-patiënten: een overzicht van de huidige klinische praktijk

FDA keurt Recarbio goed voor de behandeling van in het ziekenhuis opgelopen en met beademing geassocieerde bacteriële longontsteking

Klinische beoordeling: acuut ademhalingsnoodsyndroom

Stress en stress tijdens de zwangerschap: hoe zowel moeder als kind te beschermen?

Ademhalingsproblemen: wat zijn de tekenen van ademhalingsproblemen bij pasgeborenen?

Spoedgevallen pediatrie / neonatale respiratoire noodsyndroom (NRDS): oorzaken, risicofactoren, pathofysiologie

Preklinische intraveneuze toegang en vloeistofreanimatie bij ernstige sepsis: een observationele cohortstudie

Pneumologie: verschil tussen type 1 en type 2 ademhalingsfalen

bron

Medicina online

Andere klanten bestelden ook: