Gastroenterologia, najczęstsze schorzenia jelit

Zaburzenia jelitowe: biegunka, zaparcia (zaparcia), nieustanny ból brzucha, ból w boku to tylko niektóre z objawów mogących świadczyć o zaburzeniach jelitowych

Są to powszechne problemy, które są związane z różnymi czynnikami, takimi jak niezbilansowana dieta, przyjmowanie niektórych leków, stres i niektóre choroby.

Wiedza o tym, jak rozpoznać te objawy, aw przypadku ich wystąpienia, niezwłocznie skierować je do specjalisty gastroenterologa, może pomóc w rozwiązaniu zaburzeń, które nieleczone mogą mieć konsekwencje dla zdrowia i jakości życia.

Nietolerancja laktozy, jakie są objawy?

Sporadyczne epizody biegunki nie powinny budzić niepokoju, zwłaszcza jeśli ustępują samoistnie po jednym lub dwóch incydentach, ale jeśli biegunka występuje zawsze po spożyciu mleka, świeżego sera, lodów lub śmietanki, może to być oznaką nietolerancji laktozy, co jest bardziej prawdopodobne jeśli wystąpią również objawy, takie jak ból brzucha i wzdęcia lub wzdęcia.

Problem ten dotyczy około 50 procent włoskiej populacji i jest związany z niedoborem laktazy, enzymu, za pomocą którego organizm rozkłada laktozę w celu jej strawienia.

Nietolerancja laktozy może być pierwotna (rzadka), czyli uwarunkowana genetycznie i dotykająca pacjentów już w wieku dziecięcym, lub wtórna (częsta) i pojawiać się w późniejszym okresie życia, na skutek niedoboru laktazy w wyniku chorób zakaźnych lub zapalnych, terapii (antybiotyki, chemioterapia, radioterapia), ale także zaawansowany wiek.

Diagnozę stawia się za pomocą Testu Oddechowego, badania przeprowadzanego na próbkach powietrza wydychanego po spożyciu laktozy.

W przypadku pozytywnego wyniku należy zmienić nawyki żywieniowe, np. eliminując mleko krowie i zastępując je mlekiem bez laktozy lub roślinnym.

Problemy z jelitami, przyczyny zaparć

Z kolei ci, którzy cierpią na zaparcia (zaparcia), mają trudności z wypróżnianiem, uczucie niepełnego wypróżnienia, które występuje rzadziej niż zwykle, oraz stolce o twardej konsystencji.

Osoby dotknięte zaparciami zwykle ewakuują mniej niż trzy razy w tygodniu.

Jest to schorzenie, które dotyka około 15% populacji Włoch, a przede wszystkim płeć żeńską.

Zaparcia są często spowodowane niedostatecznym spożyciem błonnika i płynów, które nadają stolcom odpowiednią konsystencję, aby mogły przechodzić przez jelita i być łatwo wydalane.

Nie bez znaczenia jest również siedzący tryb życia: aktywność pobudza perystaltykę jelit.

Mogą być jednak inne przyczyny zaparć

  • choroby jelit (takie jak zespół jelita drażliwego i rak jelita grubego);
  • choroby neurologiczne (takie jak choroba Parkinsona);
  • brak koordynacji mięśni miednicy podczas wypróżniania;
  • cukrzyca;
  • niedoczynność tarczycy;
  • przyjmowanie pewnych leków.

Jeśli zatem zaparcia nie ustępują po zmianie diety i stylu życia, a typowym objawom towarzyszą inne objawy (takie jak krew w stolcu, niedokrwistość, bóle brzucha, utrata masy ciała), oprócz badania gastroenterologicznego z eksploracją odbytnicy , konieczne mogą być dalsze badania diagnostyczne, aby wykluczyć obecność poważniejszych patologii.

Objawy jelita drażliwego

Naprzemienne zaparcia i biegunki połączone z nawracającymi bólami brzucha i wzdęciami mogą być objawami zespołu jelita drażliwego.

Jest to zaburzenie osi mózgowo-jelitowej, znane wcześniej jako zaburzenie czynnościowe jelit, które dotyka 2 na 10 osób, głównie kobiety, o charakterze przewlekle nawracającym, zaostrzonym przez szczególnie stresujące wydarzenia fizyczne (operacja, choroba, itp.) i psychologicznym (separacja, żałoba itp.).

Oprócz objawów jelitowych, osoby cierpiące na zespół jelita drażliwego mogą również odczuwać objawy pozajelitowe, do których należą m.in

  • migrena
  • drażliwość
  • Trudności z koncentracją

Zwykle w przypadku leczenia jelita drażliwego, jeśli przeważają zaparcia, można sięgnąć po suplementy na bazie błonnika rozpuszczalnego (np. makrogol).

Gdy przeważa biegunka, pomocne mogą być probiotyki, które pomagają przywrócić mikroflorę jelitową i jej funkcje, oraz niewchłanialne antybiotyki, takie jak ryfaksymina, w celu zmniejszenia fermentacji jelitowej i/lub podejrzenia zakażenia bakteryjnego.

W każdym przypadku jednak wskazana jest modyfikacja tych zachowań żywieniowych lub stylu życia, które mogą sprzyjać wystąpieniu objawów, na korzyść zbilansowanej diety, odpowiedniego nawodnienia i aktywnego trybu życia.

Zapalenie uchyłków, co to jest i jak mu zapobiegać

Uchyłki są ekstrawersjami, z pojawieniem się małych kieszonek, które tworzą się w obszarach o niższym oporze ściany jelita.

Obecność bezobjawowych uchyłków nazywana jest uchyłkowatością i występuje u ponad 50% osób powyżej 60 roku życia.

Obecność bólu brzucha, wzdęć i zaburzeń rytmu wypróżnień może być wyrazem niepowikłanej choroby uchyłkowej.

Z drugiej strony zapalenie uchyłków jest spowodowane zapaleniem uchyłków i charakteryzuje się bardziej intensywnymi i przedłużonymi objawami oraz zmienionymi wynikami badań krwi.

Aby zapobiec rozwojowi zapalenia uchyłków, zaleca się

  • ćwiczyć regularnie;
  • stosować odpowiednią dietę, która obejmuje spożywanie co najmniej 20 gramów błonnika dziennie;
  • pić dużo wody;
  • mieć regularne wypróżnienia.

Czytaj także

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Endoskopowa polipektomia: co to jest, kiedy jest wykonywana

Młodzieńcza polipowatość przewodu pokarmowego: przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Polipy jelitowe: diagnoza i rodzaje

Różnice między niedrożnością mechaniczną a porażenną: przyczyny, objawy i leczenie

Zespół krótkiego jelita: przyczyny, terapia, dieta

Wymioty krwi: krwotok z górnego odcinka przewodu pokarmowego

Inwazja owsików: jak leczyć pacjenta pediatrycznego z enterobiazą (oksyurioza)

Infekcje jelitowe: w jaki sposób dochodzi do zakażenia Dientamoeba Fragilis?

Zaburzenia żołądka i jelit spowodowane przez NLPZ: czym są, jakie powodują problemy

Gastroenterologia: polipy jelitowe i polipowatość w pediatrii

Źródło

Humanitas

Może Ci się spodobać