Hartziekte: het atriumseptumdefect
In aanwezigheid van een atriaal sept-defect, heeft de wand die de boezems in het hart scheidt, normaal gesproken intact, een defect waardoor het hartorgaan overbelast raakt
Het atriale sept-defect ziet de aanwezigheid van communicatie tussen het septum dat de boezems scheidt
Normaal gesproken is deze wand intact en zal de boezems scheiden en voorkomen dat ze communiceren.
Deze wand zal veneus bloed, dat vanuit het lichaam terugkeert naar het rechter atrium, scheiden van arterieel bloed, dat vanuit de longen terugkeert naar het linker atrium.
In aanwezigheid van een atriumseptemberdefect zal arterieel bloed, dat rijk is aan zuurstof, zich vermengen met veneus bloed, waardoor de rechterventrikel en de longen zwaarder worden belast.
Als gevolg hiervan zal het rechterventrikel verwijden.
Atriumseptemberdefect is een van de meest voorkomende aangeboren hartaandoeningen; en vrouwen worden het meest getroffen.
Afhankelijk van waar het zich in het septum bevindt, kan het atriale sept-defect in vier typen worden verdeeld:
- Ostium secundum interatriaal defect, is het meest voorkomende interatriale defect, het zal zich in het centrale deel van het interatriale septum bevinden. Het zal de neiging hebben om te sluiten binnen het eerste levensjaar.
- Ostium primum interatriaal defect, zal zich in het onderste deel van het septum bevinden.
- Veneuze sinus interatriaal defect, gelegen aan de uitlaat van de superieure vena cava.
- Interatriaal defect van de coronaire sinus, gelegen aan de uitlaat van de grote kransslagader in het rechter atrium.
DE REDDINGSRADIO VAN DE WERELD? IT'S RADIOEMS: BEZOEK DE STAND OP EMERGENCY EXPO
Atriumseptemberdefect wordt ook wel pulmonale shuntziekte genoemd
De shunt is de richting van de bloedstroom van links naar rechts, dit is afhankelijk van de grootte van het defect, de longweerstand en de volumetrische capaciteit van de rechter hartkamer.
De shunt wordt als significant gedefinieerd wanneer deze dilatatie van de rechtersecties veroorzaakt.
In de neonatale periode zal de omvang van de shunt klein zijn omdat er een hoge pulmonale weerstand zal zijn en de perifere weerstand laag zal zijn.
Tegen de tweede levensmaand zal er een afname zijn van de longweerstand en een toename van de shunt die, als het defect groot is, dilatatie van het atrium en ventrikel en de longslagader zal veroorzaken als gevolg van volumeoverbelasting.
Over het algemeen zullen kinderen met een interatriaal defect geen symptomen hebben, maar kunnen sporadisch hartkloppingen en kortademigheid krijgen, vooral tijdens inspanning.
In meer ernstige gevallen hebben ze echter:
- Boezemfibrilleren of supraventriculaire tachycardieën met het optreden van hartkloppingen;
- Optreden van veneuze trombi die door het inter-atriale defect gaan en de linker ventrikel bereiken, vanwaar ze op gevaarlijke wijze naar de cephalische en/of caudale arteriële districten kunnen gaan.
Het is essentieel om auscultatoire tests te ondergaan om de aanwezigheid van geruis te kunnen detecteren.
Andere tests die moeten worden uitgevoerd, zijn onder meer:
- X-thorax en ECG; echocardiografie.
Als er een significante shunt is, kan het ECG rechteraxiale afwijking, rechterventrikelhypertrofie of rechterventrikelgeleidingsvertraging vertonen.
De thoraxfoto toont cardiomegalie met dilatatie van het rechter atrium en rechterventrikel, een prominent longslagadersegment en accentuering van het pulmonale vasculaire patroon.
Echocardiografie zal de aanwezigheid van een atriaal septumdefect bevestigen, de anatomische locatie en grootte van het defect bepalen en de mate van rechter atriale en rechter ventriculaire volumeoverbelasting beoordelen.
Een echocardiogram zal het mogelijk maken om het inter-atriale defect te lokaliseren en te kwantificeren en de effecten ervan op het rechter atrium en ventrikel en de longslagader te bestuderen.
Het atriale sept-defect, dat niet symptomatisch is, zal geen enkele behandeling ondergaan
De medische behandeling zal gericht zijn op het behandelen van de luchtweginfecties waaraan mensen met een interatriaal defect lijden.
Op volwassen leeftijd kunnen aritmieën en decompensaties optreden en deze moeten worden behandeld met geschikte medische therapieën.
Om de incidentie van dergelijke gebeurtenissen te verminderen en cardio-embolische episodes te voorkomen, kan percutane sluiting worden uitgevoerd; echter alleen in het geval van ostium secundum interatriale defecten.
Bij patiënten met grote ostium secundum interatriale defecten of met onvoldoende marges voor het plaatsen van het implantaat, zal de sluiting van het interatriale defect worden uitgevoerd door middel van een chirurgische benadering.
Laesies van de atrioventriculaire geleidingsbundel kunnen optreden na een operatie.
Supraventriculaire en atriale aritmieën kunnen voorkomen; de meest voorkomende is boezemfibrilleren, dat op latere leeftijd chronisch wordt.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Blauwachtige kleur van de babyhuid: kan tricuspidalisatresie zijn
Aangeboren hartziekte: tricuspidalisatresie
Stroke Action EHBO: acties om te herkennen en te helpen
Supraventriculaire tachycardie: definitie, diagnose, behandeling en prognose
Neonatale/pediatrische endotracheale afzuiging: algemene kenmerken van de procedure
Ventriculair aneurysma: hoe herken je het?
Boezemfibrilleren: classificatie, symptomen, oorzaken en behandeling
EMS: pediatrische SVT (supraventriculaire tachycardie) versus sinustachycardie
Atrioventriculair (AV) blok: de verschillende soorten en patiëntbeheer
Pathologieën van de linker hartkamer: gedilateerde cardiomyopathie
Een geslaagde reanimatie bespaart een patiënt met refractair ventrikelfibrilleren
Atriale fibrillatie: symptomen om op te letten
Boezemfibrilleren: oorzaken, symptomen en behandeling
Verschil tussen spontane, elektrische en farmacologische cardioversie
'D' voor doden, 'C' voor cardioversie! – Defibrillatie en fibrillatie bij pediatrische patiënten
Ontstekingen van het hart: wat zijn de oorzaken van pericarditis?
Weten dat trombose ingrijpt op het bloedstolsel
Patiëntprocedures: wat is externe elektrische cardioversie?
Het personeelsbestand van EMS vergroten, leken trainen in het gebruik van AED
Hartaanval: kenmerken, oorzaken en behandeling van een hartinfarct
Veranderde hartslag: hartkloppingen
Hart: wat is een hartaanval en hoe grijpen we in?
Heeft u hartkloppingen? Dit is wat ze zijn en wat ze aangeven
Hartkloppingen: wat veroorzaakt ze en wat te doen?
Hartstilstand: wat het is, wat de symptomen zijn en hoe te interveniëren
Elektrocardiogram (ECG): waar het voor is, wanneer het nodig is
Wat zijn de risico's van het WPW-syndroom (Wolff-Parkinson-White)?
Hartfalen: symptomen en mogelijke behandelingen
Wat is hartfalen en hoe kan het worden herkend?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Snel de oorzaak van een beroerte vinden – en behandelen – kan meer voorkomen: nieuwe richtlijnen
Atriale fibrillatie: symptomen om op te letten
Wolff-Parkinson-White-syndroom: wat het is en hoe het te behandelen?
Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?
Hartziekte: wat is cardiomyopathie?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?
Het gebroken hartsyndroom neemt toe: we kennen Takotsubo-cardiomyopathie
Hartaanval, wat informatie voor burgers: wat is het verschil met hartstilstand?
Hartaanval, voorspelling en preventie dankzij netvliesvaten en kunstmatige intelligentie
Volledig dynamisch elektrocardiogram volgens Holter: wat is het?
Diepgaande analyse van het hart: cardiale magnetische resonantiebeeldvorming (CARDIO – MRI)
Hartkloppingen: wat ze zijn, wat zijn de symptomen en welke pathologieën ze kunnen aangeven
Hartastma: wat het is en waar het een symptoom van is
Hartritmeherstelprocedures: elektrische cardioversie
Abnormale elektrische activiteit van het hart: ventriculaire fibrillatie
Gastro-cardiaal syndroom (of Roemheld-syndroom): symptomen, diagnose en behandeling
Hartritmestoornissen: boezemfibrilleren