Hypertensie: symptomen, risicofactoren en preventie

By Cristiano Antonino On Oktober 28, 2022

Hypertensie is de verhoging van de bloeddrukwaarden in de arteriële circulatie boven de normale waarden. Hoge bloeddruk is een potentieel gevaarlijke aandoening voor het lichaam en een belangrijke cardiovasculaire risicofactor

Hypertensie kan ook ernstige ziekten veroorzaken, zoals:

hypertensieve retinopathie
nefropathie
cardiopathie
boezemfibrilleren
myocardinfarct
aorta aneurysma.

Bloeddruk is een waarde die afhangt van de verhouding tussen de hoeveelheid bloed die het hart per minuut pompt en de perifere arteriële weerstand, dat wil zeggen de weerstand van de slagaderwanden tegen de doorgang van de bloedstroom.

Als een van deze twee waarden stijgt, zal ook de druk toenemen, zoals bij zware lichamelijke inspanning of wanneer de slagaders minder elastisch worden.

De bloeddruk bereikt een maximale waarde wanneer het hart samentrekt (systole) en een minimale waarde wanneer het zich ontspant door zich met bloed te vullen (diastole).

Onder ideale omstandigheden mag de systolische (of maximale) druk niet hoger zijn dan 120 mmHg en de diastolische (of minimale) druk niet hoger zijn dan 80 mmHg.

Wanneer is hypertensie?

De bloeddruk is niet constant in het menselijk lichaam omdat deze afhangt van de hoeveelheid bloed en voedingsstoffen die de weefsels op een bepaald moment nodig hebben.

Het menselijk lichaam kan de druk zelfs binnen enkele seconden en zonder enige bewuste controle aanpassen door een complexe interactie tussen het centrale zenuwstelsel, hormonen en stoffen die in de arteriële circulatie worden geproduceerd.

Wanneer de bloeddruk in rusttoestand buiten het normale bereik ligt, hebben we te maken met een vorm van hypertensie.

Er zijn verschillende vormen en stadia van hypertensie

Dit kan worden onderscheiden in essentiële hypertensie en secundaire hypertensie. Het kan ook worden ingedeeld volgens de ernst van de aandoening in 4 stadia: Prehypertensie (of Normaal – Hoge bloeddruk), Stadium 1, Stadium 2 en Stadium 3 (ESC-richtlijnen – ESH 2018).

Essentiële hypertensie

De meeste hypertensieve mensen lijden aan een vorm van essentiële hypertensie.

Dit is het gevolg van een verhoogde vaatweerstand, waarvan de oorzaak vaak niet definieerbaar is en afhankelijk is van meerdere pathofysiologische factoren.

Deze vorm van hypertensie kan zowel systolische als diastolische druk omvatten.

In sommige gevallen heeft de verhoging van de druk alleen invloed op de systemische (ook wel maximale) druk.

In dit geval spreken we van geïsoleerde systolische hypertensie en het is de meest voorkomende vorm van hypertensie bij ouderen.

Met de leeftijd hebben slagaders de neiging om elasticiteit te verliezen en hun vermogen om zich aan te passen aan veranderingen in de bloedstroom wordt verminderd.

Waarden van deze vorm van hypertensie liggen boven 140 mmHg voor de maximale bloeddruk en gaan niet gepaard met significante verhogingen van de minimale bloeddruk (die onder 90 mmHg blijft).

Stadia van hypertensie

Er zijn verschillende stadia van hypertensie die worden bepaald door de mate waarin de bloeddruk afwijkt van de normale waarden (tot 129 mmHg voor maximale bloeddruk en tot 84 mmHg voor minimale bloeddruk volgens de meest recente Europese richtlijnen van 2018).

Ze worden erkend in:

normale/hoge bloeddruk (voorheen prehypertensie genoemd). Een normale/hoge bloeddruk wordt gedefinieerd alsof de systolische druk tussen 130 en 139 mmHg ligt en de diastolische druk tussen 85 en 89 mmHg.
Stadium 1 hypertensie. Stadium 1 hypertensie treedt op wanneer de systolische drukwaarden tussen 140 en 159 en/of diastolische drukwaarden tussen 90 en 99 liggen. Als er geen andere hart- en vaatziekten, diabetes mellitus of nierziekte zijn, is het raadzaam om eerst uw levensstijl en eetgewoonten te veranderen. De arts kan ook beoordelen of er medicatie voor bloeddrukcontrole nodig is.
Stadium 2 hypertensie. In dit stadium is de systolische druk tussen 160 en 179 mmHg en/of de diastolische druk tussen 100 en 109 mmHg. Naast veranderingen in leefgewoonten wordt in deze gevallen vrijwel altijd medicatie om de bloeddruk te verlagen aanbevolen.
Stadium 3 hypertensie. Dit wordt gedefinieerd door systolische drukwaarden boven 180 mmHg en/of diastolische drukwaarden boven 110 mmH. Op dit punt moet worden benadrukt dat het cardiovasculaire risico (dat wil zeggen de mogelijkheid in statistische termen om een cardiovasculair voorval zoals een myocardinfarct of herseninfarct te krijgen) begint te stijgen zodra de druk boven 120/70 mmHg komt en verdubbelt met elke 20-punts toename van de systemische druk en elke 10-punts toename van de diastolische druk.

Secundaire hypertensie

Secundaire hypertensie komt naar voren als een aandoening die verband houdt met andere pathologieën, zoals nierarteriestenose, hyperaldosteronisme, hyperthyreoïdie, het syndroom van Cushing, coarctatie van de aorta en slaapapneusyndroom.

Bovendien kan secundaire hypertensie worden veroorzaakt door het nemen van bepaalde medicijnen, waaronder zelfmedicatie zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, nasale decongestiva en sommige supplementen voor gewichtsverlies.

Medicijnen voor auto-immuunziekten zoals glucocorticoïden en cyclosporine, die vernauwing van de slagaders veroorzaken, kunnen ook leiden tot hoge bloeddruk.

Hypertensie kan ook een bijwerking zijn van bepaalde geneesmiddelen die worden gebruikt om depressie te behandelen.

Ten slotte kan bij zwangere vrouwen rond de 20e week een stijging van de bloeddruk optreden.

Wanneer de stijging van de bloeddruk gepaard gaat met een teveel aan eiwit in de urine, wordt deze aandoening pre-eclampsie genoemd.

In de meeste gevallen wordt de druk binnen zes maanden na de bevalling weer normaal.

De symptomen van hoge bloeddruk

De meeste hypertensiepatiënten hebben geen specifieke symptomen, daarom wordt hypertensie ook wel de 'stille moordenaar' genoemd.

Enkele tekenen van ongecontroleerde hypertensie kunnen zijn:

een gelokaliseerde hoofdpijn in de achterkant van de nek of de bovenkant van het hoofd die na een paar uur spontaan verdwijnt
duizeligheid
hartkloppingen
피로
neusbloedingen (neusbloedingen)
visuele stoornissen
impotentie.

De meest dramatische alarmbellen zijn hartritmestoornissen, voorbijgaande cerebrale ischemie-aanvallen (TIA) en subconjunctivale bloedingen.

Diagnose van hypertensie: hoe de bloeddruk te meten?

Het regelmatig meten van de bloeddruk is de meest effectieve methode om hypertensie in een vroeg stadium te diagnosticeren.

De bloeddruk wordt gemeten met een kwik- of aneroïde bloeddrukmeter of een halfautomatische oscillometer.

Voor de meting moet de patiënt enkele minuten blijven zitten.

De manchet wordt om de arm geplaatst, waarbij de onderste rand van de manchet samenvalt met de bocht in de elleboog, waarbij de meter op harthoogte wordt gehouden, en de maximale en minimale druk worden gemeten, respectievelijk gedefinieerd door het verschijnen en verdwijnen van een detecteerbare pols met een phonendoscoop.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

De optimale positie is die van de patiënt die met beide voeten op de grond zit en de armen in een rustpositie, bij voorkeur rustend op de tafel.

De eerste keer is het raadzaam om de bloeddruk in beide armen te meten om eventuele stoornissen in de perifere circulatie op te sporen.

Bij afwijkende waarden wordt met de hoogste rekening gehouden; de arm met de hoogste meetwaarde (dominante arm) moet worden gebruikt voor volgende metingen.

Om betrouwbare waarden te verkrijgen, is het een goed idee om in de 30 minuten voor de test geen cafeïne of rook te nemen.

Een goede gewoonte, vooral bij het gebruik van automatische meetapparatuur, is om de meting 3 keer achter elkaar te herhalen en het gemiddelde van de 3 metingen te nemen.

Mocht de eerste van de metingen significant hoger zijn dan de volgende, dan moet dit worden beschouwd als het resultaat van een alarmreactie en kan het worden uitgesloten van het gemiddelde.

Als de druk lager is dan 120/80 mmHg, wordt dit hypotensie genoemd.

Over het algemeen heeft meer dan 50% van de mannen en meer dan 40% van de vrouwen hypertensie; alleen vrouwen in Midden-Italië (38%) wijken af van deze waarden.

Wat betreft antihypertensieve behandeling lijkt het beeld ook beter voor vrouwen: mannen worden meer behandeld omdat de prevalentie van hypertensie hoger is, maar er zijn minder onbehandelde hypertensieve vrouwen (33%) dan onbehandelde hypertensieve mannen (43%).

Risicofactoren en preventie van hoge bloeddruk

Om hart- en vaatziekten te voorkomen is het van belang om meer bewust te zijn van welke factoren iemand blootstellen aan het risico op hypertensie.

De factoren die een persoon vatbaarder maken voor het ontwikkelen van hypertensie zijn:

vertrouwdheid
op leeftijd
geslacht
obesitas.

In feite hebben vrouwen tot ongeveer 55 jaar minder kans op het ontwikkelen van hypertensieve aandoeningen, maar lopen ze na de menopauze een groter risico vanwege hormonale veranderingen.

Andere risicofactoren zijn:

een ongezonde levensstijl
een dieet rijk aan vet
overtollig zout in voedsel
een sedentaire levensstijl
alcohol
roken
gebrek aan regelmatige fysieke activiteit
spanning.

Ook spanningssituaties zijn absoluut te vermijden om hoge bloeddruk te voorkomen

Deze lokken in feite een hormonale reactie uit die het lichaam voorbereidt op actie: de hartslag neemt toe en er wordt meer bloed uit het hart gepompt.

Als deze aandoening in de loop van de tijd aanhoudt, veroorzaakt dit schadelijke effecten, waaronder een verhoogde bloeddruk.

Om deze redenen is het essentieel om stressmanagementstrategieën te leren, ontspanningsoefeningen te doen en voldoende rust te nemen.

Over het algemeen is een gezonde levensstijl essentieel om de bloeddruk onder controle te houden en het risico op hart- en vaatziekten te voorkomen: vermijd roken, eet voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamines en vezels, eet weinig zout, beweeg regelmatig, vermijd stress en houd het gewicht onder controle.

Volgens verschillende klinische onderzoeken helpen veranderingen in levensstijl daadwerkelijk om de bloeddruk onder controle te houden, zowel in combinatie met medicamenteuze therapie als zonder.