Bezpieczeństwo ratownika: ocena miejsca zdarzenia
Umiejętności oceny sceny w celu samoobrony, prawidłowe rozpoznanie zagrożeń i potrzeb, rozpoznanie dynamiki zdarzenia dla sformułowania podejrzenia uszkodzenia narządu
Pierwsze uderzenie sceny to najważniejszy moment i ten, w którym często zapadają najważniejsze decyzje
Po dotarciu na miejsce zdarzenia musisz ocenić stan bezpieczeństwa dla siebie i osób zaangażowanych: ratownik nigdy nie powinien znajdować się w sytuacji, w której mógłby zostać uratowany.
Gdy masz już pewność, że sytuacja, w której operujesz, jest bezpieczna, przechodzisz do oceny stanu pacjenta.
Ocena środowiska: jest to ogólne wrażenie, opiera się na Twojej natychmiastowej ocenie środowiska, głównych zakłóceń i wyglądu pacjenta.
Środowisko dostarcza informacji o aktualnych i wcześniejszych stanach pacjenta, a czasami pozwala również dowiedzieć się, co się stało.
Głównym objawem jest powód, dla którego jesteś wezwany; może to być objaw oczywisty (np. ból brzucha) lub objaw niejasny (np. „złe samopoczucie”), z którego wywrze się ogólne wrażenie. Patrząc, słuchając i wąchając spróbujesz ustalić wiek i płeć: będziesz obserwować pozycję przyjętą przez pacjenta, aby ustalić, czy nie występują oznaki bólu lub trudności w oddychaniu.
PRZYJAZD NA MIEJSCE, PODSTAWOWA OCENA:
Każdy stan zagrażający życiu powinien być leczony zaraz po rozpoznaniu, każde działanie powinno być poprzedzone oceną.
Gdy problem zostanie rozwiązany, będziesz musiał zdecydować o priorytecie transportu natychmiastowego lub przejść do dalszej oceny. W wielu przypadkach nie ma potrzeby pilnego transportu do szpitala (syreną) lub interwencji medycznej, ale w niektórych przypadkach jest taka potrzeba i musisz być w stanie to sobie uświadomić.
W przypadku naruszenia funkcji życiowych pacjenta konieczne jest wykonanie niezbędnych pilnych manewrów ratunkowych, jednocześnie alarmując Centrum Operacyjne, informując o sytuacji i oczekując na wskazania, czy wysłać ALS, czy przetransportować pacjenta bezpośrednio do najbliższego Oddział Wypadków i Ratownictwa.
Oczywiście operator w Centrum Operacyjnym podejmie decyzję na podstawie tego, co mu powiedziałeś. Oceny należy dokonać bardzo szybko za pomocą ABC (drogi oddechowe-oddychanie-cyrkulacja), tj.:
A – CZY PACJENT JEST ŚWIADOMY?
Jeśli nie, zaalarmuję Centrum Operacyjne i uruchomię zaawansowany ratunek.
B – CZY DROGI ODDECHOWE są CZYSTE? CZY ODDYCHA?
C – CZY JEST BICIE SERCA? CZY JEST ZNACZĄCE KRWAWIENIE?
Jeśli pacjent jest czujny, mówi wyraźnie lub płacze, można wywnioskować, że drogi oddechowe są czyste; jeśli nie jest jasne, będziesz musiał wykonać odpowiednie manewry, aby go przywrócić i utrzymać.
Następnym krokiem jest ocena oddychania: jeśli wystąpi duszność, przystąpisz do resuscytacji oddechowej; jeśli występuje niewydolność oddechowa, należy postępować odpowiednio (terapia tlenowa).
Na koniec zostanie ocenione krążenie krwi: zmierzysz puls, a w przypadku nieobecności wykonasz resuscytację krążeniowo-oddechową, ocenisz również stan skóry i stopień krwawienia.
Kurs TSSA (krajowy kurs transportu medycznego i ambulans ratownictwa) to zaawansowany kurs zdrowotny Włoskiego Czerwonego Krzyża, którego celem jest wyszkolenie SOCCORRITORE, czyli wolontariusza, który swoje czynności będzie wykonywał w karetce pogotowia, a więc szkolenie ma charakter typowo medyczny.
Kursy prowadzone są przez wykwalifikowanych instruktorów Czerwonego Krzyża z określonym kursem.
Dostępnych jest 6 modułów szkoleniowych.
Pierwsze 4 moduły wystarczą, aby zostać ratownikiem, pozostałe dwa moduły służą do dogłębnej nauki i ukończenia kursów regionalnych.
Dostęp do tego kursu jest obowiązkowy, aby być aktywnym członkiem CRI, a zatem uczestniczyć w kursie podstawowym.
Spotkania skupiają się głównie na problematyce ratownictwa pozaszpitalnego i podzielone są na część teoretyczną i praktyczną ze szczególnym uwzględnieniem traumatologii, resuscytacji krążeniowo-oddechowej z nabyciem BLS-D (defibrylacja) licencja i korzystanie z sprzęt dostępne w karetkach.
Bardzo ważna jest współpraca, która doprowadziła do powstania tych materiałów informacyjnych TSSA.
Nie ma jednego, oficjalnego materiału dla całego kraju.
Materiał lekcyjny, który publikujemy, powstał dzięki współpracy trenerów Czerwonego Krzyża i instruktorów specjalizujących się w PSTI (pierwsza pomoc i transport ambulatoryjny).
Instruktorzy ci stworzyli arkusze, z którymi możesz swobodnie się zapoznać.
Zespół składa się z 15 wykwalifikowanych instruktorów, których praca została sprawdzona przez 5 recenzentów (trenerów, lekarzy specjalistów i ekspertów technicznych), którzy dokonali korekty części treści naukowych, a następnie ujednolicili stronę wizualną kursu.
Doprowadziło to do powstania wikiSLIDES, które do tej pory mają ponad 5,000 pobrań z oficjalnego linku.
Czytaj także:
Reagenci na sytuacje kryzysowe - 6 najczęstszych błędów