Nowe doustne antykoagulanty: korzyści, dawkowanie i przeciwwskazania

Nowe doustne antykoagulanty: jak działają? Dowiedz się o ich stałych dawkach, korzyściach i przeciwwskazaniach

Oprócz tradycyjnych doustnych antykoagulantów (TAO), od kilku lat istnieje skuteczna alternatywa, która pozwala rozrzedzać krew i zapobiega zlepianiu się płytek krwi i powstawaniu zakrzepów.

Mówimy o nowych doustnych antykoagulantach (NAO), które są bardzo przydatnymi lekami w leczeniu:

  • Zakrzepica żył głębokich
  • zatorowość płucna
  • niezastawkowe migotanie przedsionków
  • udar niedokrwienny (jako profilaktyka).

TAO vs NOAC, porównanie antykoagulantów

Działanie tradycyjnych antykoagulantów ma na celu modyfikację zdolności krwi do krzepnięcia poprzez hamowanie działania witaminy K, ale dawkowanie różni się znacznie w zależności od osoby, dlatego pacjent musi regularnie poddawać się badaniom krwi, aby skalibrować odpowiednią dawkę terapeutyczną, którą należy przyjąć.

Z drugiej strony, nowe doustne antykoagulanty działają na czynnik X lub protrombinazę, enzym w kaskadzie krzepnięcia, i są znacznie stabilniejsze i wygodniejsze w stosowaniu.

Zalety nowych doustnych antykoagulantów w porównaniu z tradycyjnymi antykoagulantami

Nowe doustne antykoagulanty (NOAC), w przeciwieństwie do „klasycznych” antykoagulantów reprezentowanych przez leki antywitaminy K, niosą ze sobą mniejsze ryzyko krwawienia, nie wymagają okresowego monitorowania równowagi krzepnięcia pod kątem ich dawkowania, a ich dawkowanie jest zawsze stałe (co jest bardzo ważne dla pacjentów, którzy nie stosują się do terapii).

Ogromne znaczenie ma również zdolność NOAC do mniejszej liczby interakcji z innymi lekami i żywnością niż TAO.

Kolejną zaletą NOAC jest ich szybki początek działania i krótki okres półtrwania, który wskazuje na czas potrzebny do zmniejszenia stężenia leku w osoczu o 50% i można go odstawić na 24 godziny przed zabiegiem.

Wskazania do stosowania nowych doustnych antykoagulantów

Zator tętnicy płucnej, niezastawkowe migotanie przedsionków, profilaktyka udaru niedokrwiennego i leczenie niewydolności żylnej: to choroby, w których szczególnie wskazana jest nowa generacja leków przeciwzakrzepowych.

Niewydolność żylna to stan kliniczny spowodowany zmianami w zastawkach żylnych, które z czasem tracą elastyczność i nie są w stanie przenosić krwi z obwodu z powrotem do serca.

Krew pozostaje zatem w skosie kończyn dolnych, predysponując do powstawania obrzęków, rozszerzonych naczynek, przebarwień i owrzodzeń skóry, żylaków z możliwością rozwoju infekcji skórno-podskórnych, a w najcięższych przypadkach zakrzepicy żylnej.

Ta patologia jest spowodowana predyspozycją genetyczną, którą potęgują nabyte czynniki ryzyka reprezentowane przez wszystkie te stany, które prowadzą do zastoju w krążeniu żylnym i limfatycznym, takie jak:

  • siedzący tryb życia
  • mieć nadwagę
  • Oferty pracy które wymagają stania przez długi czas
  • poprzednia zakrzepica żył głębokich.

Przeciwwskazania do nowych doustnych antykoagulantów

Szczególną uwagę należy zwrócić na szczególne schorzenia pacjenta, takie jak niewydolność nerek i wątroby, które wymagają zmniejszenia dawki leku.

Innym przeciwwskazaniem do stosowania NOAC jest choroba zastawkowa serca.

Czytaj także:

Zakrzepica żył głębokich kończyn górnych: jak radzić sobie z pacjentem z zespołem Pageta-Schroettera

Zakrzepica żylna: co to jest, jak ją leczyć i jak jej zapobiegać

Nieurazowe krwiaki śródścienne u pacjentów leczonych przeciwzakrzepowo

Źródło:

GSD

Może Ci się spodobać