Nowe doustne antykoagulanty: korzyści, dawkowanie i przeciwwskazania
Nowe doustne antykoagulanty: jak działają? Dowiedz się o ich stałych dawkach, korzyściach i przeciwwskazaniach
Oprócz tradycyjnych doustnych antykoagulantów (TAO), od kilku lat istnieje skuteczna alternatywa, która pozwala rozrzedzać krew i zapobiega zlepianiu się płytek krwi i powstawaniu zakrzepów.
Mówimy o nowych doustnych antykoagulantach (NAO), które są bardzo przydatnymi lekami w leczeniu:
- Zakrzepica żył głębokich
- zatorowość płucna
- niezastawkowe migotanie przedsionków
- udar niedokrwienny (jako profilaktyka).
TAO vs NOAC, porównanie antykoagulantów
Działanie tradycyjnych antykoagulantów ma na celu modyfikację zdolności krwi do krzepnięcia poprzez hamowanie działania witaminy K, ale dawkowanie różni się znacznie w zależności od osoby, dlatego pacjent musi regularnie poddawać się badaniom krwi, aby skalibrować odpowiednią dawkę terapeutyczną, którą należy przyjąć.
Z drugiej strony, nowe doustne antykoagulanty działają na czynnik X lub protrombinazę, enzym w kaskadzie krzepnięcia, i są znacznie stabilniejsze i wygodniejsze w stosowaniu.
Zalety nowych doustnych antykoagulantów w porównaniu z tradycyjnymi antykoagulantami
Nowe doustne antykoagulanty (NOAC), w przeciwieństwie do „klasycznych” antykoagulantów reprezentowanych przez leki antywitaminy K, niosą ze sobą mniejsze ryzyko krwawienia, nie wymagają okresowego monitorowania równowagi krzepnięcia pod kątem ich dawkowania, a ich dawkowanie jest zawsze stałe (co jest bardzo ważne dla pacjentów, którzy nie stosują się do terapii).
Ogromne znaczenie ma również zdolność NOAC do mniejszej liczby interakcji z innymi lekami i żywnością niż TAO.
Kolejną zaletą NOAC jest ich szybki początek działania i krótki okres półtrwania, który wskazuje na czas potrzebny do zmniejszenia stężenia leku w osoczu o 50% i można go odstawić na 24 godziny przed zabiegiem.
Wskazania do stosowania nowych doustnych antykoagulantów
Zator tętnicy płucnej, niezastawkowe migotanie przedsionków, profilaktyka udaru niedokrwiennego i leczenie niewydolności żylnej: to choroby, w których szczególnie wskazana jest nowa generacja leków przeciwzakrzepowych.
Niewydolność żylna to stan kliniczny spowodowany zmianami w zastawkach żylnych, które z czasem tracą elastyczność i nie są w stanie przenosić krwi z obwodu z powrotem do serca.
Krew pozostaje zatem w skosie kończyn dolnych, predysponując do powstawania obrzęków, rozszerzonych naczynek, przebarwień i owrzodzeń skóry, żylaków z możliwością rozwoju infekcji skórno-podskórnych, a w najcięższych przypadkach zakrzepicy żylnej.
Ta patologia jest spowodowana predyspozycją genetyczną, którą potęgują nabyte czynniki ryzyka reprezentowane przez wszystkie te stany, które prowadzą do zastoju w krążeniu żylnym i limfatycznym, takie jak:
- siedzący tryb życia
- mieć nadwagę
- Oferty pracy które wymagają stania przez długi czas
- poprzednia zakrzepica żył głębokich.
Przeciwwskazania do nowych doustnych antykoagulantów
Szczególną uwagę należy zwrócić na szczególne schorzenia pacjenta, takie jak niewydolność nerek i wątroby, które wymagają zmniejszenia dawki leku.
Innym przeciwwskazaniem do stosowania NOAC jest choroba zastawkowa serca.
Czytaj także:
Zakrzepica żył głębokich kończyn górnych: jak radzić sobie z pacjentem z zespołem Pageta-Schroettera
Zakrzepica żylna: co to jest, jak ją leczyć i jak jej zapobiegać
Nieurazowe krwiaki śródścienne u pacjentów leczonych przeciwzakrzepowo