Laparoskopia ginekologiczna: co to jest i kiedy należy ją wykonać?

Laparoskopia to technika, która pozwala „zobaczyć” wnętrze jamy brzusznej za pomocą instrumentu zwanego laparoskopem

Jest to cienka, sztywna rurka wyposażona w światłowody, przez które przechodzi światło, które wprowadzane jest do jamy brzusznej przez małe nacięcie w okolicy pępka.

Inne części podłączone do laparoskopu umożliwiają wykonanie „niebiańskiej chirurgii”.

Kiedy wskazana jest laparoskopia

Laparoskopia jest zalecana jako zabieg diagnostyczny w celu ustalenia, czy zgłaszany przez kobietę ból miednicy mniejszej jest wynikiem: endometriozy, zapalenia narządów miednicy mniejszej, ciąży pozamacicznej.

Pozwala również określić, czy obrzmienie miednicy mniejszej jest płynną czy stałą torbielą połączoną z jajnikiem, czy mięśniakiem lub mięśniakiem macicy.

Laparoskopia umożliwia również wykrycie problemu niepłodności, np. obecności zrostów lub wad rozwojowych narządu rodnego wewnętrznego

Ponadto test chromatograficzny służy do sprawdzenia, czy probówki są otwarte, czy zamknięte.

Badanie to polega na wstrzyknięciu barwnika (błękitu metylenowego) przez macicę, a następnie obserwowaniu przez laparoskop przejścia barwnika przez rurki i jego ucieczki do jamy brzusznej.

Jest przewidziana jako technika chirurgiczna w wielu patologiach: endometriozie, nawet w obecności torbieli różnej wielkości; ciąża pozamaciczna, pozwalająca na zachowanie dotkniętej tuby z dobrym przywróceniem jej funkcjonalności; torbiele jajników, nawet znacznych rozmiarów, w rzeczywistości są najpierw aspirowane, następnie wycinane, a następnie usuwane; mięśniaki macicy, zwłaszcza podsurowicze i uszypułowane; zrosty miednicy, z dobrymi wynikami w całkowitym uwolnieniu miednicy; nietrzymanie moczu, które można skorygować różnymi technikami laparoskopowymi.

Sterylizacja jajowodów to operacja, którą można wykonać laparoskopowo poprzez zastosowanie klipsów.

Laparoskopia wymaga specjalnego przygotowania: na czczo od północy w dniu poprzedzającym operację; lewatywa oczyszczająca jelita; częściowa trychotomia.

W dniu zabiegu wykonywana jest profilaktyka antybiotykowa oraz prośba pacjentki o opróżnienie pęcherza.

Znieczulenie jest zawsze konieczne, aby umożliwić pacjentowi lepsze odprężenie.

Dlatego konieczne było wykonanie następujących badań: badań krwi, elektrokardiogramu i prześwietlenia klatki piersiowej.

Co się dzieje podczas laparoskopii

Procedura rozpoczyna się od wprowadzenia do macicy specjalnego instrumentu zwanego histeroiniektorem w celu jej mobilizacji.

Następnie wykonuje się małe nacięcie na wysokości pępka, przez które wprowadza się gaz do jamy brzusznej specjalną igłą Verresa.

Gaz ten oddziela narządy miednicy od siebie i od ściany brzucha, umożliwiając odpowiednie widzenie.

Następnie przez cięcie pępkowe wprowadza się laparoskop.

Ostatecznie poprzez niewielkie nacięcia w dolnej i bocznej ścianie jamy brzusznej wprowadzane są instrumenty niezbędne do wykonania czynności chirurgicznych.

Na koniec laparoskop jest usuwany; gaz opuszcza brzuch, a histeroiniektor jest usuwany.

Na nacięcia w jamie brzusznej nakłada się kilka szwów i zakłada się mały bandaż w celu ochrony ran.

Laparoskopia diagnostyczna trwa 15-20 minut, podczas gdy laparoskopia operacyjna może trwać do godziny lub dłużej, w zależności od złożoności zabiegu.

Co dzieje się po teście

Po laparoskopii pacjentka może skarżyć się na niewielki dyskomfort, który jednak ustępuje w ciągu kilku dni.

Ból może być odczuwany w ramionach, plecach lub brzuchu: uczucie spowodowane gazem używanym do rozszerzania jamy brzusznej.

Mogą pojawić się nudności, zwykle będące konsekwencją zastosowanego gazu, manipulacji pętlami jelitowymi, a także znieczulenia.

Dyskomfort przy przełykaniu może wystąpić z powodu intubacji dotchawiczej wykonywanej w celu ułatwienia oddychania.

W niektórych przypadkach występują trudności z koncentracją w ciągu kilku godzin po operacji z powodu znieczulenia (należy unikać czynności wymagających szczególnej koncentracji, takich jak prowadzenie samochodu przez 48 godzin).

Niewielkie krwawienie z pochwy może utrzymywać się przez kilka dni.

Gojenie się ran na brzuchu trwa zwykle 5-6 dni.

Hospitalizacja pooperacyjna jest ograniczona do 1-2 dni.

Wieczór po operacji wolny.

W nielicznych przypadkach konieczny jest dłuższy pobyt w szpitalu.

Domowa rekonwalescencja jest również krótka; stosunki seksualne można wznowić 2-3 dni po operacji.

Leczenie po laparoskopii różni się w zależności od pacjenta.

Czytaj także

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Laparocele: co to jest i jak go leczyć

Rak nerki: chirurgia laparoskopowa i najnowsze technologie

Co to jest biopsja igłowa piersi?

Biopsja fuzyjna prostaty: jak przeprowadza się badanie

CT (komputerowa tomografia osiowa): do czego służy

Co to jest EKG i kiedy wykonać elektrokardiogram?

MRI, rezonans magnetyczny serca: co to jest i dlaczego jest ważne?

MRI sutka: co to jest i kiedy jest zrobione

Toczniowe zapalenie nerek (zapalenie nerek wtórne do tocznia rumieniowatego układowego): objawy, diagnoza i leczenie

Co to jest aspiracja igłowa (lub biopsja igłowa lub biopsja)?

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET): co to jest, jak działa i do czego służy

Skany CT, MRI i PET: do czego służą?

MRI, rezonans magnetyczny serca: co to jest i dlaczego jest ważne?

Urethrocistoscopy: co to jest i jak wykonuje się cystoskopię przezcewkową

Co to jest Echocolordoppler pni nadaortalnych (szyjnych)?

Chirurgia: Neuronawigacja i monitorowanie funkcji mózgu

Chirurgia robotyczna: korzyści i zagrożenia

Chirurgia refrakcyjna: do czego służy, jak się ją wykonuje i co robić?

Scyntygrafia mięśnia sercowego, badanie opisujące stan tętnic wieńcowych i mięśnia sercowego

Tomografia emisyjna pojedynczego fotonu (SPECT): co to jest i kiedy ją wykonać

Źródło

Mediche

Może Ci się spodobać