Scyntygrafia mięśnia sercowego, badanie opisujące stan tętnic wieńcowych i mięśnia sercowego
Scyntygrafia mięśnia sercowego jest badaniem diagnostycznym mającym na celu zbadanie stanu tętnic wieńcowych i ukrwienia mięśnia sercowego
Scyntygrafia mięśnia sercowego, co to jest?
Jest to technika medycyny nuklearnej, która polega na wstrzykiwaniu radiofarmaceutyków (tj. substancji zawierających izotopy promieniotwórcze lub radionuklidy), które są śledzone za pomocą specjalnego przyrządu wykrywającego, dostarczającego bardzo szczegółowych obrazów ciała.
Techniki scyntygraficzne służą do badania lokalizacji, kształtu, wielkości lub funkcji różnych narządów i struktur anatomicznych, w tym serca, tarczycy, kości, mózgu, wątroby, nerek czy płuc.
Po wstrzyknięciu radiofarmaceutyki oddziałują specyficznie na określone rodzaje tkanek biologicznych; dzięki ich właściwościom radioaktywnym możliwe jest zbadanie ich dyfuzji za pomocą specjalnej kamery gamma, która zwraca bardzo wyraźne i znaczące obrazy.
Scyntygrafia mięśnia sercowego umożliwia dokładną analizę propagacji przepływu krwi w tętnicach wieńcowych, perfuzji mięśnia sercowego oraz funkcji serca.
Procedura składa się z 2 etapów: najpierw analizuje się serce w trakcie wysiłku fizycznego pacjenta; następnie, po odpowiedniej przerwie, zabieg powtarza się z pacjentem w stanie spoczynku.
W niektórych przypadkach scyntygrafię wysiłkową mięśnia sercowego można zastąpić farmakologiczną scyntygrafią wysiłkową mięśnia sercowego, w której podaje się leki symulujące zachowanie serca podczas aktywności fizycznej. W ten sposób kardiolog jest w stanie porównać przepływ krwi w mięśniu sercowym w warunkach stresowych iw spoczynku.
Dlaczego wykonuje się scyntygrafię mięśnia sercowego
Zasadniczo scyntygrafię mięśnia sercowego wykonuje się w przypadku podejrzenia choroby wieńcowej, uszkodzenia tętnic wieńcowych lub zwężenia naczyń krwionośnych odpowiedzialnych za ukrwienie mięśnia sercowego; głównymi przyczynami zwężenia lub niedrożności tętnic wieńcowych mogą być zakrzepy krwi, czyli tzw. blaszki miażdżycowe (tj. złogi lipidów, płytek krwi, białe krwinki i komórki mięśniowe).
Jeśli zwężenie jest większe niż 70 procent, dopływ krwi może być niewystarczający do utrzymania czynności serca, co prowadzi do stanu niedokrwienia wieńcowego, które, jeśli nie jest odpowiednio leczone, może prowadzić do zawału mięśnia sercowego.
Scyntygrafia jest również często wykorzystywana do analizy uszkodzeń zawału serca i identyfikacji martwiczej części mięśnia sercowego; lub w celu oceny wyników leczenia terapeutycznego mającego na celu przywrócenie przepływu wieńcowego, takiego jak pomostowanie i angioplastyka ze stentowaniem.
Jak należy się przygotować do scyntygrafii mięśnia sercowego
Scyntygrafia mięśnia sercowego jest badaniem nieinwazyjnym, wymagającym specjalnego przygotowania; przed zabiegiem lekarz poddaje pacjenta dokładnemu obiektywnemu badaniu, podczas którego wyjaśni wszystkie wskazania niezbędne do zabiegu oraz oceni obecność ewentualnych przeciwwskazań.
W dniu badania pacjentka jest zobowiązana do całkowitej głodówki przez co najmniej 12 godzin oraz w zależności od przypadku może zaistnieć konieczność przerwania wszelkich terapii farmakologicznych.
Kardiolog powinien być również poinformowany o wszelkich szczególnych schorzeniach lub o posiadaniu urządzeń do korekcji arytmii.
*Jest to tylko informacja orientacyjna: w związku z tym należy skontaktować się z placówką, w której wykonywane jest badanie, w celu uzyskania szczegółowych informacji na temat postępowania przygotowawczego.
Czytaj także
Test pochylenia głowy, jak działa test, który bada przyczyny omdlenia nerwu błędnego
Wzorzec Aslangera: kolejny OMI?
Tętniak aorty brzusznej: epidemiologia i diagnostyka
Co to jest choroba niedokrwienna serca i możliwe metody leczenia
Przezskórna śródnaczyniowa angioplastyka wieńcowa (PTCA): co to jest?
Choroba niedokrwienna serca: co to jest?
EMS: Dziecięcy SVT (tachykardia nadkomorowa) Vs Tachykardia zatokowa
Nagłe przypadki toksykologiczne u dzieci: interwencja medyczna w przypadkach zatrucia u dzieci
Zastawkowe: badanie problemów z zastawką serca
Jaka jest różnica między rozrusznikiem serca a defibrylatorem podskórnym?
Choroba serca: co to jest kardiomiopatia?
Szmery w sercu: co to jest i kiedy się martwić
Przegląd kliniczny: Zespół ostrej niewydolności oddechowej
Przewód tętniczy Botallo: terapia interwencyjna
Choroby zastawek serca: przegląd
Kardiomiopatie: rodzaje, diagnoza i leczenie
Pierwsza pomoc i interwencje w nagłych wypadkach: omdlenie
Test pochylenia: z czego składa się ten test?
Omdlenie serca: co to jest, jak jest diagnozowane i na kogo wpływa
Nowe urządzenie ostrzegające o padaczce może uratować tysiące istnień
Zrozumienie napadów i epilepsji
Pierwsza pomoc i epilepsja: jak rozpoznać napad i pomóc pacjentowi?
Neurologia, różnica między padaczką a omdleniem
Pozytywny i negatywny znak Lasègue'a w semiotyce
Znak Wassermana (odwrotny lasègue) pozytywny w semejotyce
Pozytywny i negatywny objaw Kerniga: semeotyka w zapaleniu opon mózgowych
Pozycja litotomii: co to jest, kiedy jest używana i jakie korzyści przynosi opiece nad pacjentem
Pozycja Trendelenburga (Anti-Shock): co to jest i kiedy jest zalecane
Odleżyny leżące na brzuchu, w pozycji leżącej, boczne: znaczenie, pozycja i urazy
Nosze w Wielkiej Brytanii: które są najczęściej używane?
Czy pozycja odzyskiwania w pierwszej pomocy faktycznie działa?
Odwrócona pozycja Trendelenburga: co to jest i kiedy jest zalecane
Fotele ewakuacyjne: kiedy interwencja nie przewiduje marginesu błędu, można liczyć na poślizg
Farmakoterapia typowych zaburzeń rytmu serca u pacjentów w nagłych wypadkach
Kanadyjski wskaźnik ryzyka omdlenia – w przypadku omdlenia pacjenci są naprawdę zagrożeni, czy nie?