Kalprotektyna w kale: dlaczego przeprowadza się ten test i jakie wartości są prawidłowe
Kalprotektyna w kale: jest to bardzo ważny test do diagnozowania i monitorowania licznych chorób zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie odbytnicy
Calprotectin to białko wiążące substancje takie jak wapń i cynk
Występuje prawie wszędzie w ciele, ale występuje głównie w: białe krwinki zwane granulocytami neutrofili i, choć w niższych stężeniach, w monocytach i makrofagach.
W przypadku zapalenia przewodu pokarmowego białe krwinki są wciągane do jelita i tam uwalniają chemiczne mediatory zapalenia i kalprotektynę.
W efekcie wzrasta stężenie kalprotektyny w kale.
W obrębie białych krwinek kalprotektyna wykazuje również wysoką aktywność przeciwdrobnoustrojową, przeciwdziałając rozwojowi bakterii i grzybów.
Można go zatem uznać za pośredni marker zapalenia jelit.
Stężenie kalprotektyny w kale określa się za pomocą testu immunoenzymatycznego (ELISA)
Z niewielkiej ilości kału, nieskażonego wodą lub moczem i umieszczonego w czystym słoju, laboratorium pobiera odpowiednią ilość materiału do pracy za pomocą specjalnego urządzenia (probówki) wyposażonej w nakrętkę z prętem.
Pręt jest wyposażony w gwint w kształcie śruby, do którego po zanurzeniu przylgnie próbka.
Podczas zamykania przyrządu pręt z dołączoną próbką zanurza się w cieczy ekstrakcyjnej, na której wykonuje się badanie.
Oznaczenie kalprotektyny w kale może być wymagane w przypadku wystąpienia typowych objawów zapalenia przewodu pokarmowego: biegunki lub biegunki krwotocznej, skurczów lub bólu brzucha, gorączki, utraty masy ciała, krwawienia z odbytu, osłabienia.
Ponieważ objawy te występują również w niezapalnych chorobach jelit, obecność zapalenia lub infekcji w jelitach można ocenić wykrywając zwiększone stężenie kalprotektyny w kale.
Przed wykonaniem badania najlepiej jest powstrzymać się od forsownej aktywności fizycznej (dwa dni przed badaniem), aby uniknąć pobierania próbki w okresie menstruacyjnym lub w przypadku krwotoku jelitowego (hemoroidy).
Lekarz może zalecić przerwanie terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym aspiryną) oraz inhibitorami kwasowości żołądkowej. Post nie jest wymagany.
Normalne wartości różnią się w zależności od zastosowanej metody.
Na ogół jego stężenie jest tym większe, im cięższy stan zapalny.
W laboratorium zakresy referencyjne dzielą się na:
- Ujemny mniej niż (<) 50 µg/gr
- Słabo dodatni 50 – 120 µg/gr
- Dodatni powyżej (>) 120 µg/gr
Wysokie stężenia kalprotektyny w kale występują głównie w przewlekłych chorobach zapalnych jelit (IBD), takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie odbytnicy, dzięki czemu białko to jest przydatne jako wskaźnik stanu zapalnego.
W takich przypadkach klinicysta zwykle wymaga bardziej pogłębionych badań, takich jak badanie endoskopowe (kolonoskopia, sigmoidoskopia, ileoskopia) lub USG jamy brzusznej.
W przypadku pacjentów, u których zdiagnozowano już przewlekłą chorobę zapalną jelit, badanie może być przydatne do oceny jej nasilenia, podejrzenia zaostrzenia i monitorowania postępu choroby w czasie.
Wzrost kalprotektyny w kale może również wystąpić w niektórych infekcjach pochodzenia bakteryjnego (w tym samym czasie wykonać kokulturę).
W takim przypadku w momencie zakończenia infekcji nastąpi spadek stężenia kalprotektyny
Inną przyczyną wzrostu są guzy przewodu pokarmowego: w szczególności połączenie oznaczenia kalprotektyny z wykrywaniem krwi utajonej w kale zwiększa czułość jako test przesiewowy w kierunku raka jelita grubego.
Nawet w przypadku dolegliwości żołądkowo-jelitowych, które skłoniły lekarza do przepisania testu, wykrycie niskiego stężenia kalprotektyny w kale jest zwykle oznaką, że te dolegliwości są spowodowane niezapalną chorobą jelit, taką jak infekcja wirusowa, zespół jelita drażliwego lub celiakia.
Czytaj także:
Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida
Kał i niedrożność jelit: kiedy wezwać lekarza?
Inwazja owsików: jak leczyć pacjenta pediatrycznego z enterobiazą (oksyurioza)
Infekcje jelitowe: w jaki sposób dochodzi do zakażenia Dientamoeba Fragilis?
Zaburzenia żołądka i jelit spowodowane przez NLPZ: czym są, jakie powodują problemy
Wirus jelitowy: co jeść i jak leczyć zapalenie żołądka i jelit
Trenuj z manekinem, który wymiotuje zielonym śluzem!
Pediatryczny manewr niedrożności dróg oddechowych w przypadku wymiotów lub płynów: tak czy nie?
Zapalenie żołądka i jelit: co to jest i w jaki sposób dochodzi do zakażenia rotawirusem?
Rozpoznawanie różnych rodzajów wymiotów w zależności od koloru
Zespół jelita drażliwego (IBS): łagodny stan, który należy utrzymać pod kontrolą
Zapalenie jelita grubego i zespół jelita drażliwego: jaka jest różnica i jak je odróżnić?
Zespół jelita drażliwego: objawy, którymi może się objawiać
Eksperci wzywają do zmian w sposobie diagnozowania IBS (zespołu jelita drażliwego)
Co to jest Dolichosigma? Przyczyny, diagnoza i leczenie schorzenia
Czarne stolce i Melena: przyczyny i leczenie u dorosłych i niemowląt
Kolor kału: normalny i patologiczny
Co to jest nietrzymanie kału i jak je leczyć