Zaburzenia osobowości zestaw różnych nawykowych wzorców doświadczeń lub zachowań, które znacznie odbiegają od kontekstu społecznego i kulturowego, do którego należy jednostka, i charakteryzują się trwałymi wzorcami myślenia, percepcji, reakcji i sposobów komunikowania się, które powodują znaczne cierpienie i/lub lub zaburzać jego zdolności funkcjonalne

Zaburzenia osobowości to grupa dziesięciu zaburzeń zebranych w trzy grupy (nazywane również „klastrami”) na podstawie opisowych podobieństw.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne jest zawarte w skupieniu C

Obejmuje trzy zaburzenia osobowości charakteryzujące się niską samooceną i/lub wysokim lękiem, w których ludzie często wydają się być niespokojni lub przestraszeni.

• Zaburzenie osobowości unikającej: osoby cierpiące na tę chorobę mają tendencję do całkowitego unikania sytuacji towarzyskich z obawy przed negatywnymi osądami ze strony innych, przez co wykazują wyraźną nieśmiałość;
• zaburzenie osobowości zależnej: osoby cierpiące na tę chorobę mają wyraźną potrzebę opieki i opieki ze strony innych, delegując w ten sposób wszystkie swoje decyzje;
• zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywne: osoba cierpiąca wykazuje wyraźną tendencję do perfekcjonizmu i precyzji, silne zaabsorbowanie porządkiem i kontrolą nad tym, co się dzieje.

Zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywne

Obsesyjno-kompulsywne zaburzenie osobowości (zwane także ananchastycznym zaburzeniem osobowości lub obsesyjnym zaburzeniem osobowości) charakteryzuje się zespołem sztywnych reakcji osobowości, zachowań i uczuć, które przejawiają się w kilku obszarach.

Podmiot ma tendencję do dostosowywania się do procedur, nawyków lub zasad w nadmierny i nieelastyczny sposób, a także ma powtarzające się myśli lub zachowania, przy czym te ostatnie są poświęcone ciągłej kontroli sytuacji i perfekcjonizmowi, który, jeśli nie zostanie osiągnięty i utrzymany, może przekazać silny uczucie niepokoju u pacjenta.

Niepokój objawia się zatem szczególnie wtedy, gdy

• nawykowe i powtarzające się procedury podmiotu są zmieniane, np. przez nieoczekiwaną sytuację lub przez innych ludzi;
• standardy dążące do perfekcjonizmu nie są spełnione, nawet przy minimalnych rozbieżnościach między oczekiwanym a osiągniętym celem.

Ogólna postawa pacjenta to żelazna nieelastyczność osądów (niekiedy skłaniająca się ku moralizmowi), pragnienie porządku i wierności rutynie, niepokój o otaczający świat, który często wydaje się nieuporządkowany i niekontrolowany.

Typowe mechanizmy obronne osobowości obsesyjnej to unikanie, usuwanie, trening reaktywny, izolacja od uczuć i intelektualizacja.

Obsesyjno-kompulsywne zaburzenie osobowości należy odróżnić od (neurotycznego) zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne to zaburzenie lękowe zdominowane przez nawracające myśli o nieprzyjemnej treści i charakteryzuje się odgrywaniem rytualnych zachowań, do których wykonania jest zmuszony podmiot: te symptomatyczne objawy są egodystoniczne w tym sensie, że pacjent rozpoznaje je jako problematyczne i pragnienia pozbyć się ich, ale nie jest w stanie tego zrobić.

Wręcz przeciwnie, opisane wcześniej cechy składające się na specyfikę osobowości obsesyjno-kompulsywnej są egosyntoniczne i nie powodują dyskomfortu: przeciwnie, badany widzi swoje zaburzenie pozytywnie i często nawet nie wie, że je ma, biorąc pod uwagę jego czyny jako pozytywna cecha jego osobowości, a nie jako choroba.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywne mogą jednak współistnieć u tego samego podmiotu.

Psychoterapia

Podejścia psychodynamiczne skupiają się głównie na interpretacji elementów wypartych i wypartych, z których, jak się uważa, wywodzą się objawy manifestowane przez pacjenta.

Wykorzystują relację terapeutyczną jako punkt wyjścia do zbadania wcześniejszych relacji, które mogły determinować rozwój objawów.

Badane są wczesne urazy.

Stymulowane jest poznanie aspektów blokujących kreatywność pacjenta i nieefektywnych w radzeniu sobie w sytuacjach życiowych.

Kiedy lęki i uczucie dyskomfortu stają się świadome, można sobie z nimi poradzić produktywnie.

Praca ze snami i swobodne skojarzenia służą do przezwyciężenia obrony pacjenta przed głęboko zakorzenionymi uczuciami i lękami.

W ramach terapii poznawczo-behawioralnej zaburzeń osobowości obsesyjno-kompulsywnych cele leczenia są uzgadniane we współpracy między pacjentem a terapeutą; w związku z tym różnią się one w zależności od pacjenta.

Generalnie terapia ma na celu złagodzenie dyskomfortu pacjenta, osiągnięcie zmian niezbędnych do umożliwienia mu bardziej satysfakcjonującego życia.

W szczególności podstawowe cele, które należy osiągnąć z pacjentem, to:

• rozwijanie świadomości i akceptacji własnych nastrojów i emocji
• nauka skutecznych strategii radzenia sobie w sytuacjach problemowych;
• zachęcać do elastyczności w kwestiach moralności i etyki;
• obniżenie nadmiernie wysokich standardów wydajności;
• zwiększyć zdolność do relaksu w czasie wolnym;
• rozwijać umiejętność nawiązywania bardziej zrelaksowanych, nieformalnych i intymnych relacji;
• porzucenie zachowania samozadowolenia z jednej strony, zachowania dominującego z drugiej.

Metoda zastosowana do osiągnięcia tych celów obejmuje:

• identyfikacja, kwestionowanie i późniejsza modyfikacja podstawowych przekonań o sobie i świecie;
• identyfikacja i przerwanie błędnego koła między emocjami, myślami i zachowaniem;
• wykorzystanie relacji terapeutycznej jako kontekstu, w którym można być sobą i doświadczać bezwarunkowej akceptacji przez terapeutę, co zachęca i sprzyja samoakceptacji;
• zastosowanie technik relaksacyjnych;
• stopniowa ekspozycja na przerażające sytuacje.

Obsesyjno-kompulsywne zaburzenie osobowości: terapia lekowa

Terapia farmakologiczna jest obecnie stosowana jako wsparcie psychoterapii, w leczeniu niektórych objawów pacjenta, jeśli występują.

Depresja i lęk są często leczone selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Leki przeciwpsychotyczne stosuje się w przypadku wystąpienia jakichkolwiek produktywnych objawów.

Czytaj także:

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Niepokój: uczucie zdenerwowania, zmartwienia lub niepokoju

Co to jest OCD (zaburzenie obsesyjno-kompulsywne)?

Nomofobia, nierozpoznane zaburzenie psychiczne: uzależnienie od smartfona

Ekologiczny lęk: wpływ zmian klimatycznych na zdrowie psychiczne

Strażacy / Piromania i obsesja na punkcie ognia: profil i diagnoza osób z tym zaburzeniem

Wahanie podczas jazdy: mówimy o amaksofobii, strachu przed prowadzeniem samochodu

Dziecięcy zespół neuropsychiatryczny o ostrym początku: wytyczne dotyczące diagnozowania i leczenia zespołów PANDAS/PANS

Pediatria, co to są PANDY? Przyczyny, charakterystyka, diagnoza i leczenie

Źródło:

Medycyna online