Supraventriküler taşikardi: tanım, tanı, tedavi ve prognoz

By Cristiano Antonino On Aralık 14, 2022

Supraventriküler taşikardi, kalbin ventriküllerin üzerinde yer alan yapılarında kalp atış hızının hızlanarak aritmilere yol açmasını içerir.

Taşikardi (supraventriküler ve nonventriküler), kalp atış hızının hızlanması ile karakterize edilen bir ritim bozukluğudur.

Taşikardi, kalp atış hızının genellikle dakikada 120 atımı (bpm) aşan bir bölümü olarak tanımlanır.

Supra-ventriküler terimi, kalbin ventriküllerin üzerindeki kısmından kaynaklanan kalp hareketlerinin hızlanmasıyla (hiperkinetik aritmiler) ilişkili tüm ritim bozukluklarına verilir.

KARDİYOKORUMA VE KARDİYOPULMONER RESÜSİTASYON? DAHA FAZLA BİLGİ İÇİN HEMEN ACİL DURUM FUARINDAKİ EMD112 STANDINI ZİYARET EDİN

Supraventriküler taşikardiler, yeniden giriş formlarına ve artan otomatizme (TSV) göre ayrılır.

Normal koşullar altında kalp atışı, sinoatriyal düğümden (sağ atriyumda bulunan ve kalp pili veya kalp pili olarak işlev gören bir yapı) elektriksel bir dürtü olarak başlar, atriyumda yayılır ve kulakçıklar arasında elektriksel bir iletişim yolu olan atriyo-ventriküler düğüme ulaşır. atriyum ve ventriküller.

Atriyo-ventriküler düğümden elektriksel dürtü, uyarıyı iki ventriküle ileten özel kalp hücrelerinin oluşturduğu bir iletim sistemi olan His demetine geçer.

Paroksismal supraventriküler yeniden giriş taşikardisi en sık epizodik formda meydana gelir, bu nedenle paroksismal terimi kullanılır.

Yeniden giriş terimi, bir kalp yapısından belirli bir yönde ilerleyen bir darbenin, geldiği dokuyu yeniden etkinleştirmek için geri geldiğini belirtir.

Artmış otomatizmden kaynaklanan supraventriküler taşiaritmilerde, normalde mekanik aktivite (kalp kası kasılması) ile yüklenen hücreler, adım belirteci hücrelerin özelliklerini alır ve fizyolojik adım işareti olan atriyal sinüsünkinden daha yüksek bir hızda otomatik olarak boşalır.

Otomatik supraventriküler taşikardi tek başına veya kalp hastalığı ile ilişkili olarak ortaya çıkabilir.

Yenidoğanda paroksismal supraventriküler taşikardinin semptomatolojisi sinsidir ve genellikle kesin olarak belirlenmesi zordur, bu nedenle taşikardi genellikle yalnızca kalp yetmezliğinin bariz bir tablosuyla kendini gösterdiğinde tanınır.

Öte yandan, daha büyük çocukta, öznel semptomatoloji 'iletilebilir' ve kısa süreli çarpıntıdan ani güçsüzlük, dik durma zorluğu, baş dönmesi ve bayılma ile ilişkili olabilen daha uzun süreli çarpıntıya kadar değişebilir.

Yeniden giriş veya artan otomatizmden kaynaklanan supraventriküler taşikardi, aşağıdaki klinik ve enstrümantal değerlendirmeler yapılarak teşhis edilebilir:

Taşikardi vakalarında çok yüksek bir oran (dakikada 180-340 atım) kaydedebilen temel elektrokardiyogram;
Paroksizmleri kaydetmek için Holter'e göre 24 saatlik dinamik elektrokardiyogram;
Koşu bandı ergometre testi: taşikardinin tetiklenmesini nadiren belirlemesine rağmen yararlı olabilir;
İlişkili herhangi bir morfo-fonksiyonel hastalığı ortaya çıkarmak için ekokardiyogram gereklidir.

Gerekli görülen durumlarda kalp seviyesinden özofagusa sokulan problar vasıtasıyla transözofageal elektrofizyolojik çalışma veya endokaviter yolla girilen ince kateterler vasıtasıyla kalp içinden elektriksel aktivitenin uyarılması ve kaydedilmesi ile transözofageal elektrofizyolojik çalışma. kan damarları, yapılabilir.

Terapi, altta yatan hastalık durumunun araştırılmasına ve tedavisine, antiaritmik ilaçların kullanımına veya transkateter ablasyon cerrahisine dayanır.

Şiddetli dekompansasyon ve/veya kardiyojenik şok vakalarında paroksismal supraventriküler yeniden giriş taşikardilerinin akut tedavisi, senkronize harici elektriksel kardiyoversiyon veya transözofageal atriyal pacing'dir.

DEFİBRİLATÖRLER VE ACİL TIBBİ CİHAZLARDA DÜNYANIN LİDER FİRMASI? ACİL DURUM EXPO'DA ZOLL STANDINI ZİYARET EDİN

Bunun yerine kalp yetmezliği durumunda vagus sinirini uyarmayı amaçlayan vagal manevralarla başlayabilirsiniz.

En yaygın kullanılanları karotis arter masajı, kapalı gözlere baskı ve karına uygulanan baskıdır.

Yenidoğan çağında en etkili olanı, birkaç kez tekrarlanabilen dalış refleksidir (bebeğin yüzüne birkaç saniye buz torbası uygulanması).

Vagal manevralar başarısız olursa, ilk tercih edilen ilaç adenozindir, hızlı bir bolus ve ardından hızlı salin infüzyonu yapılır.

Tüm reentry paroksismal supraventriküler taşikardilerde, relapsın önlenmesi için antiaritmik ilaçların alınması önerilir.

Antiaritmik tedaviye dirençli her durumda transkateter ablasyon yapılır ve hasta 30 kg vücut ağırlığına ulaştığında tercih edilir.

Aritminin kaynaklandığı yapıları inaktive etmeyi amaçlayan girişimsel bir işlemdir.

Problar kalbe yerleştirildikten sonra, önce aritminin kaynaklandığı alanı (haritalama) büyük bir doğrulukla belirlemeyi amaçlayan dikkatli bir elektrofizyolojik çalışma gerçekleştirilir.

Sorumlu alan bir kez tanımlandıktan sonra ısı üreten bir akımla yaralanır.

Taşikardi başlangıcının doğal ve fizyolojik nedenleri düşünüldüğünde taşikardi başlangıcını tamamen önlemek mümkün değildir.

Anormal yola yeniden giriş nedeniyle paroksismal supraventriküler taşikardisi olan hastalarda, elektrofizyolojik çalışmalarla taşikardinin hala provoke edilip edilemeyeceği doğrulanarak yaşamın ilk 8-12 ayından sonra antiaritmik tedavi kesilebilir.

Taşikardi hala provoke edilebiliyorsa, tedaviye devam edilmesi düşünülmelidir.

Yaşamın ilk yılında vakaların %30 ila %50'sinde spontan rezolüsyon meydana gelebilir.

İlgili Mesajlar

İtalya'da sağlık harcamaları: Hane halkı üzerinde büyüyen bir yük

Nisan 11, 2024

Kuşhane Uyarısı: Virüs Evrimi ile İnsan Riskleri Arasında

Nisan 4, 2024

Endometriozise karşı sarı bir gün

Mar 28, 2024

Pankreas Kanseriyle Mücadelede Umut ve Yenilik

Mar 27, 2024

Yaşamın diğer dönemlerinde supraventriküler yeniden giriş taşikardilerinin kesin olarak ortadan kalkması zordur, otomatik olanlarda ise vakaların %30-40'ında görülür.