Παραπληγία: ετυμολογία, σημασία, συμπτώματα, θεραπεία και αποκατάσταση

Η παραπληγία στην ιατρική αναφέρεται σε μια κατάσταση διπληγίας κατά την οποία το κάτω μέρος του σώματος επηρεάζεται από μερική ή πλήρη κινητική παράλυση και/ή λειτουργική ανεπάρκεια, που σχετίζεται με διαταραχή της αίσθησης

Η νωτιαίος Η βλάβη του μυελού που προκαλεί παραπληγία βρίσκεται κάτω από τον πρώτο θωρακικό σπόνδυλο (Τ1).

Διαφέρει από την τετραπληγία, η οποία προσβάλλει και τα τέσσερα άκρα και εμφανίζεται σε περιπτώσεις τραυματισμού του αυχενικού νωτιαίου μυελού.

Παραπληγία: ετυμολογία του όρου

Η παραπληγία (με έμφαση στο «i») είναι μια λέξη που προέρχεται από την ελληνική παραπληγία, που αποτελείται από παρα- («παρά» που σημαίνει «κοντά, γύρω») και -πληγία («πληγία» που σημαίνει «χτυπώ»).

Αιτίες παραπληγίας

Η βλάβη του νωτιαίου μυελού που προκαλεί παραπληγία βρίσκεται κάτω από τον πρώτο θωρακικό σπόνδυλο (Τ1).

Αυτός ο τραυματισμός μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες:

  • μολυσματικές βλάβες
  • τραυματικός τραυματισμός στην οσφυϊκή ή ραχιαία περιοχή του νωτιαίου μυελού, π.χ. σε τροχαία ατυχήματα ή πνεύματα.
  • δισκίτιδα?
  • όγκοι?
  • αγγειακές αλλοιώσεις.
  • σκλήρυνση κατά πλάκας?
  • από συγγενείς δυσπλασίες του σπονδυλικού σωλήνα, όπως στη δισχιδή ράχη.

Συμπτώματα παραπληγίας

Τα κύρια συμπτώματα που σχετίζονται με την παραπληγία μπορούν επίσης να εμφανιστούν αμέσως μετά τον τραυματισμό του νωτιαίου μυελού, π.χ. σε τραυματισμούς.

Διαφέρουν πολύ ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού.

Αυτά περιλαμβάνουν:

  • παράλυση των κάτω άκρων?
  • ελλείμματα κίνησης?
  • πιο αργά από το συνηθισμένο αντανακλαστικά.
  • εντερικές διαταραχές.
  • ακράτεια ούρων και κοπράνων.
  • αναπνευστικές δυσκολίες?
  • στειρότητα και στειρότητα?
  • στυτική δυσλειτουργία.
  • αλλοιωμένη ευαισθησία στον οργασμό.
  • αλλοιωμένη εκσπερμάτιση (εκσπερμάτιση, ανάδρομη εκσπερμάτιση, ασθενοσπερμία…).

Στο επίπεδο της βλάβης υπάρχουν:

  • πλήρης καταστροφή των νευρικών κυττάρων.
  • ρήξη του αντανακλαστικού τόξου.
  • χαλαρή παράλυση των μυών που νευρώνονται από τα τμήματα του νωτιαίου μυελού που έχουν καταστραφεί.

Κινητικές διαταραχές στην παραπληγία

Στις κακώσεις του νωτιαίου μυελού υπάρχουν διαφορετικές κλινικές εικόνες ανάλογα με το αν η βλάβη είναι πλήρης ή όχι.

Ένας τραυματισμός του νωτιαίου μυελού προκαλεί αδυναμία οικειοθελούς στρατολόγησης κινητικών μονάδων στους μύες που νευρώνονται από τα υποπλευρικά τμήματα του νωτιαίου μυελού.

Τα τελευταία, τα οποία είναι ανατομικά άθικτα, μόλις τελειώσει η φάση του νωτιαίου σοκ (από 1 εβδομάδα έως αρκετούς μήνες), θα υπόκεινται σε ανώμαλη δραστηριότητα (σπαστικότητα) λόγω του ελλείμματος υπερτμηματικού κινητικού ελέγχου.

Αισθητηριακές διαταραχές στην παραπληγία

Μετά από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού, όλοι οι τύποι αισθήσεων μπορεί να επηρεαστούν λιγότερο ή περισσότερο.

Η αναισθησία ή η υπαισθησία μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία σε διάφορους βαθμούς:

  • επιφανειακό και βαθύ απτικό
  • επώδυνος
  • πιεστήρας?
  • θερμικός
  • πολιτειακή?
  • κιναισθητικός.

Το άτομο με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού μπορεί να παρουσιάσει πόνο που μπορεί να διακριθεί

  • σπονδυλικός πόνος?
  • μεταμερικός πόνος ριζικής προέλευσης.
  • υποτραυματικοί πόνοι χωρίς μεταμερική κατανομή, πρόκειται για επώδυνες παραισθησία όπως μυρμήγκιασμα, μυρμήγκιασμα, η προέλευση των οποίων είναι αβέβαιη.
  • Οι σπλαχνικοί πόνοι συνήθως προβάλλουν σχέση (ασαφής) με τη διάταση ενός κοίλου οργάνου (κύστη, έντερο).
  • ψυχογενείς πόνους.

Αναπνευστικές διαταραχές στην ημιπληγία

Σε ασθενείς με ημιπληγία, μια αλλαγή στον μηχανισμό αναπνοής συμβαίνει μετά από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού.

Τα αναπνευστικά ελλείμματα που εμφανίζονται προέρχονται ουσιαστικά από τους παρακάτω παράγοντες

  • πλήρης παράλυση ή έλλειμμα του εισπνευστικού και εκπνευστικού μυϊκού συστήματος.
  • Τροποποιημένη θωρακο-κοιλιακή μηχανική.
  • μειωμένη συμμόρφωση των πνευμόνων.
  • μείωση της συμμόρφωσης του θωρακικού τοιχώματος.

Συνέπειες και επιπλοκές

Η παραπληγία δυστυχώς φέρνει μαζί της διάφορα προβλήματα που σχετίζονται με μειωμένη κινητικότητα, με μείωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.

Η σοβαρότητα της παράλυσης εξαρτάται από τον βαθμό τραυματισμού του νωτιαίου μυελού.

Πολλοί άνθρωποι με παραπληγία αναγκάζονται να χρησιμοποιούν αναπηρικά καροτσάκια για να μετακινηθούν.

Μετά τη μείωση ή απώλεια της λειτουργίας των κάτω άκρων, η παραπληγία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια σειρά από ιατρικές επιπλοκές που περιλαμβάνουν:

  • τραυματισμοί πίεσης?
  • θρόμβωση;
  • πνευμονία;
  • μυο-οστεο-αρθρική βλάβη: περιορισμοί στις αρθρώσεις, συστολές μυών-τενόντων.
  • ψυχολογικές επιπλοκές: διαταραχή μετατραυματικού στρες, κατάθλιψη, σκέψεις αυτοκτονίας.
  • νευρικές επιπλοκές.

Διάγνωση

Ο τραυματίας που υποφέρει από εικαζόμενη παραπληγία πρέπει να εισαχθεί επειγόντως σε εγκατάσταση εξοπλισμένη με μονάδα σπονδυλικής στήλης.

Μια εξειδικευμένη ομάδα θα πραγματοποιήσει γρήγορα εις βάθος εξετάσεις για τον εντοπισμό της θέσης της βλάβης και την αξιολόγηση του βαθμού βαρύτητάς της μέσω νευρολογικών εξετάσεων, αξονικών τομογράφων, ακτινολογικών αναλύσεων με σκιαγραφικό υγρό στις μεμβράνες των μηνίγγων, καθώς και μαγνητική διέγερση της κρανίο για την αξιολόγηση της λειτουργικότητας των κυκλωμάτων που οδηγούν πίσω στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.

Θεραπεία και αποκατάσταση σε ασθενείς με παραπληγία

Ο γενικός στόχος της θεραπείας αποκατάστασης στη Σπονδυλική Μονάδα ή στα Κέντρα Αποκατάστασης είναι να βοηθήσει το άτομο με κάκωση νωτιαίου μυελού (plm) να επιτύχει τη μεγαλύτερη δυνατή αυτονομία/ανεξαρτησία στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής σε σχέση με το υπολειπόμενο δυναμικό (τύπος και επίπεδο τραυματισμό), την ηλικία, τη γενική κατάσταση του ατόμου, την παρουσία ή απουσία επιπλοκών, τα κίνητρα και την οικογενειακή υποστήριξη.

Ο ασθενής που προσέρχεται στη Μονάδα Σπονδυλικής Στήλης ή στα Κέντρα Αποκατάστασης ζητά τη βελτιστοποίηση των πόρων του για να ξαναβρεί με αξιοπρέπεια τη θέση του στην κοινωνία.

Όπως ένας αθλητικός προπονητής, ο φυσιοθεραπευτής πρέπει να κάνει το plm να επιτύχει τις σωματικές ικανότητες που θα του επιτρέψουν, υπό την καθοδήγηση της ομάδας αποκατάστασης, να εκτελέσει τη λειτουργική χειρονομία.

Στο πλαίσιο της διαδικασίας αποκατάστασης, η παρέμβαση πραγματοποιείται βασικά σε δύο τομείς:

1) ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

Με στόχο την ανάκτηση της μέγιστης λειτουργικής ικανότητας μέσω

  • νευρολογική ανάκαμψη εάν συμβεί.
  • την ενίσχυση του ανέπαφου μυϊκού συστήματος.
  • την αναζήτηση αποζημιώσεων και κινητικών στρατηγικών που επιτρέπουν την εκ νέου εκμάθηση και την εκ νέου απόκτηση λειτουργικών ικανοτήτων σε καθημερινές δραστηριότητες, δραστηριότητες εργασίας και παιχνιδιού κ.λπ.
  • τον προσδιορισμό των στρατηγικών αντιμετώπισης που προάγουν την «αναπροσαρμογή» στο συμβάν αναπηρίας.

2) ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ

Με στόχο τη γνώση και τη σωστή διαχείριση των προβλημάτων που ενυπάρχουν στη βλάβη του νωτιαίου μυελού (υγειονομική αγωγή).

Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές αποκατάστασης για την προσπάθεια αποκατάστασης νευρολογικών λειτουργιών είναι:

  • Μέθοδος Kabat;
  • Μέθοδος Bobath;
  • Μέθοδος Perfetti.

Εκτός από αυτά είναι:

  • Κοινές κινητοποιήσεις.
  • Διατάσεις?
  • Αναπνευστική θεραπεία;
  • Θεραπεία των διαταραχών του σφιγκτήρα;
  • Εργοθεραπεία.

Διαβάστε επίσης:

Emergency Live Even More…Live: Κατεβάστε τη νέα δωρεάν εφαρμογή της εφημερίδας σας για IOS και Android

Exoskeletons (SSM) Aim to Relieve Rescuers' Spines: The Choice of Fire Brigades in Germany

Σοκ σπονδυλικής στήλης: Αιτίες, συμπτώματα, κίνδυνοι, διάγνωση, θεραπεία, πρόγνωση, θάνατος

Ακινητοποίηση Σπονδυλικής Στήλης: Θεραπεία ή Τραυματισμός;

10 βήματα για τη σωστή ακινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης ενός ασθενούς με τραύμα

Τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη, Η αξία του ροκ καρφίτσα / ροκ καρφί Max σπονδυλική στήλη

Ακινητοποίηση σπονδυλικής στήλης, μία από τις τεχνικές που πρέπει να κυριαρχήσει ο διασώστης

Ακινητοποίηση σπονδυλικής στήλης με χρήση σανίδας σπονδυλικής στήλης: Στόχοι, ενδείξεις και περιορισμοί χρήσης

Αποσυμπίεση σπονδυλικής στήλης: Τι είναι και πότε εκτελείται

πηγή:

Medicina Online

Μπορεί επίσης να σας αρέσει