Lima sindrom: kada otmičari ostaju emocionalno vezani za svoje otmičare
Sindrom Lime u medicini i psihologiji odnosi se na posebno stanje emocionalne vezanosti koje se može javiti kod počinitelja uzimanja talaca ili otmice, u odnosu na otete žrtve.
Otmičari ostaju emocionalno vezani za otete i podliježu njihovim potrebama i željama, često do te mjere da ih bezuvjetno puštaju na slobodu.
Ovaj sindrom može biti posljedica osjećaja krivice otmičara ili posebnog procesa empatije, stavljanja sebe u kožu prestrašenih talaca.
Lima sindrom je sličan štokholmskom sindromu, ali obrnuto: u štokholmskom sindromu žrtve su te koje se osjećaju emocionalno ovisnima o otmičarima.
Poreklo imena Lima sindrom potiče od otmice u japanskoj ambasadi u Limi, Peru, 17. decembra 1996.
Četrnaest članova Revolucionarnog pokreta Tupac Amaru (MRTA) uzeli su stotine diplomata, vojnih vladinih zvaničnika i poslovnih rukovodilaca kao taoce dok su prisustvovali zabavi u zvaničnoj rezidenciji japanskog ambasadora u Peruu Morihiše Aokija, povodom proslave 63. rođendana cara Akihita.
Kako su dani prolazili, otmičari su počeli da shvataju šta oteti doživljavaju.
TIPIČNO PONAŠANJE LIMA SINDROMA
Otmičar izbjegava povrijediti žrtvu, daje žrtvi određene slobode ili joj čak dopušta da se oslobode, brine se za fizičko i emocionalno stanje žrtve tako što pokreće direktnu i intimnu komunikaciju o raznim pitanjima.
Otmičar dijeli lične podatke sa žrtvom, idući tako daleko da žrtvi daje obećanja poput: zaštitit ću te, ništa ti se neće dogoditi. U nekim slučajevima, otmičar na kraju bude privučen žrtvom.
Pravi paradoks Lima sindroma je da se otmičar ponaša kao da ne ograničava slobodu žrtve.
Otmičar konstruiše iluzornu stvarnost u kojoj je on taj koji brine i štiti svoju žrtvu.
Da bi spoznao ovu imaginarnu stvarnost, otmičar ili kidnaper čini sve da poboljša stanje žrtve.
LIMA SINDROM: UZROCI
U stvari, ima malo podataka o tome i malo je istraživanja sprovedeno o ovom fenomenu, uglavnom zbog složenosti mjerenja i analize.
Logično, gotovo je nemoguće imati veliki uzorak otetih koji doživljavaju ovaj sindrom da ih procijeni.
Lima sindrom se javlja rijetko, a ako se i javlja, to je zato što postoji niz uslova koji pogoduju njegovom razvoju.
Patiti od Lima sindroma, u određenom trenutku, nije isto što i tvrditi da je osoba luda ili bolesna.
Osim unutrašnjeg stanja osobe, postoje i određeni uvjeti okoline koji mogu uzrokovati reakciju ljudi na ovaj ili onaj način.
U ovom sindromu bi nam pomoglo da saznamo psihobiografska stanja otmičara i okolnosti koje su motivirale otmicu:
- možda je otmičar dio grupe koja ga je natjerala da izvrši otmicu;
- možda se otmičar ne slaže sa načinom na koji se otmica vrši;
- otmičar možda nema kriminalnu karijeru iza sebe, može biti neiskusan ili može biti u stanju da saoseća sa ljudima (nema antisocijalnog poremećaja ličnosti);
- otmičar može misliti da on ili ona neće izaći živ iz otmice.
U ZAKLJUCKU
Lima sindrom je povezan sa unutrašnjim stanjem ljudskog bića.
S druge strane, sprovesti koherentno i iscrpno istraživanje ovog fenomena je praktično nemoguće, jer je nemoguće ponoviti uslove otmice u laboratoriji i kontrolisati varijable.
Jedina sigurnost je da nastanak ovog sindroma zavisi od više faktora, koji nužno moraju biti prisutni i kod otmičara i kod žrtve.
Članak napisala dr Letizia Ciabattoni
Pročitajte takođe:
Florence sindrom, poznatiji kao Stendhalov sindrom
Stokholmski sindrom: Kada žrtva stane na stranu počinitelja
Placebo i nocebo efekti: kada um utiče na efekte droga
Jerusalimski sindrom: na koga utiče i od čega se sastoji
Sindrom Notre-Dame de Paris se posebno širi među japanskim turistima
izvori:
https://medicinaonline.co/2017/12/02/sindrome-di-lima-cosa-significa-in-medicina-e-psicologia/
https://www.biopills.net/sindrome-di-stoccolma/#Sindrome_di_Lima
https://lamenteemeravigliosa.it/sindrome-di-lima-cause-caratteristiche/