Μη συναισθηματικά σκληρά χαρακτηριστικά σε διαταραχές διαταρακτικής συμπεριφοράς: ας μιλήσουμε για αντιθετική προκλητική διαταραχή
Άψυχα μη συναισθηματικά χαρακτηριστικά: ποια είναι αυτά; Διάφορες μεταβλητές έχουν ληφθεί υπόψη στη μελέτη των Διαταραχών Διαταραχής Συμπεριφοράς, που κυμαίνονται από βιολογικούς έως πιο καθαρά ψυχοκοινωνικούς παράγοντες, και έχουν προταθεί ψυχολογικές και νευροεπιστημονικές παρατηρήσεις που μπορούν εν μέρει να περιγράψουν τους μηχανισμούς στην αρχή των δυσκολιών συμπεριφοράς που συναντώνται κατά την ανάπτυξη
Η αντιπολιτευτική προκλητική διαταραχή (ODD) και η διαταραχή συμπεριφοράς (CD) μπορεί να συνδέονται, καθώς η παρουσία αντιπολιτευτικής-προκλητικής συμπεριφοράς έχει παρατηρηθεί σημαντικά σε νέους που στη συνέχεια ανέπτυξαν προβλήματα συμπεριφοράς, ωστόσο δεν υπάρχει ομόφωνη συναίνεση ότι ένας αντιθετικός προκλητικός Η διαταραχή που υπάρχει κατά την παιδική ηλικία θα εξελιχθεί αναγκαστικά σε διαταραχή συμπεριφοράς.
Διαταραχές Διαταραχής Συμπεριφοράς και Άψυχα Μη Συναισθηματικά Χαρακτηριστικά
Ένας άλλος παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη στη μελέτη των Διαταραχών Διαταραχής Συμπεριφοράς αφορά τα σκληροτράχηλα-μη συναισθηματικά χαρακτηριστικά (CU), τα οποία θεωρούνται πάντα κρίσιμα στοιχεία στην ψυχοπάθεια (Frick, 2008) και είναι χαρακτηριστικό εκείνων των υποκειμένων, των παιδιών και των εφήβων, που παρουσιάζουν έλλειψη ενοχής, έλλειψη της ενσυναίσθησης και της συναισθηματικής επιπολαιότητας και που μπορεί να θεωρηθεί μια συγκεκριμένη υποομάδα Διαταραχών Διαταραχής Συμπεριφοράς με αυξημένο κίνδυνο να εξελιχθεί σε αντικοινωνική προσωπικότητα.
Τα σκληροτράχηλα-συναισθηματικά χαρακτηριστικά εξετάστηκαν για να κατανοηθούν οι λόγοι πίσω από τη συναισθηματική απορρύθμιση που εντοπίζεται σε ορισμένα άτομα με προβλήματα συμπεριφοράς ενώ άλλα όχι, και ο ρόλος που παίζει η επιθετικότητα σε τέτοιες συναισθηματικές εκδηλώσεις.
Τι χαρακτηρίζει τα μη συναισθηματικά σκληρά χαρακτηριστικά;
Η έλλειψη ευαισθησίας στις εμπειρίες των άλλων, η απουσία ενοχής και επομένως η τάση χειραγώγησης που εντοπίζεται σε άτομα με σκληροτράχηλα-αισθηματικά χαρακτηριστικά, οδηγούν στην ιδέα ότι η επιθετικότητα είναι καθοριστική για την επίτευξη των στόχων του ατόμου (προληπτική επιθετικότητα) και έτσι είναι σπάνια παρατηρείται υπερβολική συναισθηματική απορρύθμιση.
Αντίθετα, άτομα με προβλήματα στον τομέα της συμπεριφοράς που δεν εμφανίζουν σκληροτράχηλα-συναισθηματικά χαρακτηριστικά εμφανίζουν αντιδραστική επιθετικότητα που εκδηλώνεται μετά από ενεργοποίηση κοινωνικών καταστάσεων (πρόκληση, ταπείνωση κ.λπ.) και έχει συσχετιστεί με δυσμενή περιβαλλοντικά πλαίσια και αναποτελεσματική γονική μέριμνα (Wootton , 1997).
Η δυσκολία στη συναισθηματική ρύθμιση μπορεί να έχει την προέλευσή της σε μια ισχυρή ευαισθησία σε συναισθηματικά ενεργοποιούμενες κοινωνικές καταστάσεις που οδηγεί σε παρορμητικές πράξεις μετά τις οποίες το παιδί/έφηβος, χωρίς σκληροτράχηλα-συναισθηματικά χαρακτηριστικά, μπορεί να νιώσει μετάνοια.
Τα σκληροτράχηλα (έλλειψη ενοχής και ενσυναίσθηση) και τα μη συναισθηματικά (επιφανειακά συναισθήματα) χαρακτηριστικά (CU) αποτελούν μέρος της έννοιας της ψυχοπάθειας: μια μελέτη
Ορίζουν μια συγκεκριμένη υποομάδα Διαταραχών Διαταραχής Συμπεριφοράς (DCD), με αυξημένο κίνδυνο αντικοινωνικής εξέλιξης.
«Εξερευνήσαμε», αναφέρουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μεσσήνης, «τις επιπτώσεις της ψυχοπάθειας και των χαρακτηριστικών της CU σε ένα κλινικό δείγμα με DCD και σε ένα επιδημιολογικό δείγμα.
Το κλινικό δείγμα περιελάμβανε 81 ασθενείς με διάγνωση DCD (ηλικίας 6 έως 16 ετών), ενώ το επιδημιολογικό δείγμα περιλάμβανε 214 μαθητές (ηλικίας 6 έως 14 ετών) που εξετάστηκαν για διαταραχές συμπεριφοράς με ένα εργαλείο που καταρτίστηκε από τον δάσκαλο (Ερωτηματολόγιο Δύναμης και Δύσκολης). με βάση την οποία 19 από αυτούς διαπιστώθηκε ότι είχαν σημαντική διαταραχή διαταρακτικής συμπεριφοράς.
Όλες οι μετρήσεις της ψυχοπάθειας και της διάστασης CU βρέθηκαν να διακρίνουν τα 19 άτομα που επιλέχθηκαν για διαταραχές συμπεριφοράς από το υπόλοιπο σχολικό δείγμα.
Οι ίδιες μεταβλητές, ανεξάρτητα από την κύρια διάγνωση (αντιθετική προκλητική διαταραχή ή διαταραχή συμπεριφοράς) και τη συννοσηρότητα, διέκριναν το κλινικό δείγμα από τα μη παθολογικά υποκείμενα στο σχολικό δείγμα.
Στο κλινικό δείγμα, τα ψυχοπαθητικά και CU χαρακτηριστικά δεν επηρεάστηκαν από τη συννοσηρότητα.
Τα άτομα που προσδιορίστηκαν από το σχολικό δείγμα για διαταραχή διαγωγής και οι ασθενείς με DCD από το κλινικό δείγμα είχαν παρόμοια κατανομή τόσο των ψυχοπαθητικών όσο και των χαρακτηριστικών της CU.
Η ψυχοπάθεια και τα χαρακτηριστικά της CU μπορεί να αποτελούν κεντρικό στοιχείο στην αναγνώριση ατόμων με DCD υψηλότερου κινδύνου τόσο σε κλινικούς όσο και σε μη κλινικούς πληθυσμούς.
Αυτές οι μεταβλητές μπορούν να διερευνηθούν με τυποποιημένα εργαλεία ειδικά για την αναπτυξιακή ηλικία.
Διαβάστε επίσης:
Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη διαταραχή χρήσης ουσιών
Η εποχιακή κατάθλιψη μπορεί να συμβεί την άνοιξη: Εδώ είναι γιατί και πώς να το αντιμετωπίσετε
Ενδορινική κεταμίνη για τη θεραπεία ασθενών με οξύ πόνο σε ΣΔ
Παραλήρημα και άνοια: Ποιες είναι οι διαφορές;
Η χρήση της κεταμίνης σε προνοσοκομειακό περιβάλλον – VIDEO
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη διπολική διαταραχή
Φάρμακα για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής
Τι πυροδοτεί τη διπολική διαταραχή; Ποια είναι τα αίτια και ποια τα συμπτώματα;