Pankreako minbiziaren diagnostikoa: egin beharreko probak

By Cristiano Antonino On Feb 8, 2023

Pankreako minbizia bere izaeraz zaila da diagnostikatzeko bereziki gaixotasunaren hasierako faseetan

Pankreako minbizia duten paziente guztien erdiak baino gehiagok gaixotasun aurreratua dute eta laurden batek eskualdeko hedapena du dagoeneko.

Pankreako minbizia imita dezaketen gaixotasun asko daude, hala nola, sabeleko aortako aneurisma, kartzinoma anpularioa, hesteetako iskemia, linfoma gastrikoa edo pankreatikoa, kartzinoma hepatozelularra (hepatoma), koledokoelaren estenosi edo tumorea edo pankreako neoplasia endokrinoa.

Ez dira ahaztu behar pankreatitis akutua, kolangitisa, kolezistitisa, kiste koledokoa, pankreatitis kronikoa, behazun-harriak (kolelitiasia), minbizi gastrikoa eta ultzera peptikoa bezalako beste egoera batzuk.

Ikuspegi klinikoa: zer ikerketa egin pankreako minbizia diagnostikatzeko

Pankreako minbizia duten pazienteen laborategiko datuak, oro har, ez dira adierazgarriak, eta, beraz, ikerketa instrumentaletan oinarritu behar da, pankreako neoplasiaren hipotesi batera zehaztasun handiagoz adieraz dezaketenak.

Ikerketa hauek honakoak dira:

Tomografia konputazionatua (TC)
Larruaz gaindiko ultrasoinu (ETC)
Ekografia endoskopikoa (EUS)
Erresonantzia magnetikoaren irudia (MRI)
Kolangiopankreatografia endoskopikoa atzerakoia (CPRE)
Positrronoko Igorpenen Tomografia (PET)

Pankreako minbizia diagnostikatzeko egoera klinikorik zailena azpian dagoen pankreatitis kronikoa duen pazientean dago.

Izan ere, kasu hauetan, ikerketa instrumental guztiek anormaltasun morfologikoak ager ditzake, batez ere hasierako faseetan, pankreako kartzinoma eta pankreatitis kronikoa bereizten lagunduko ez dutenak.

Kasu askotan, tumore-markatzaileak ere ez dute ezertarako balio, pankreatitis kronikoan ere goratuta agertzen baitira.

Paziente horietan, ikerketa instrumentalen modalitate anitz konbinatu behar dira askotan biopsiaren laginekin jarraipen kliniko estuarekin ziurtasun diagnostikoa lortu aurretik.

Pankreako minbiziaren diagnostikoa: laborategiko aurkikuntzak

Pankreako minbizia duten pazienteetan laborategiko aurkikuntzak ere ez dira orokorrean espezifikoak.

Askotan, neoplasia kasu askotan bezala, tronbozitosiarekin lotutako egoera anemiko normakroniko bat ikusten da.

Baina nahasterik esanguratsuena icterizia oztopatzailea izan ohi da, bilirrubina (konjokatua eta totala), fosfatasa alkalinoa, gamma-glutamil transpeptidasa eta, neurri txikiagoan, aspartato aminotransferasa eta alanina aminotransferasa areagotzearekin agertzen dena.

Amilasa eta/edo lipasa-maila serumikoa altxatzen da pankreako tumore erresekagarriak dituzten pazienteen erdian baino gutxiagotan, eta erreseka daitezkeen tumoreak dituzten pazienteen laurdenean bakarrik igotzen dira.

Hala eta guztiz ere, pankreako minbizia duten pazienteen % 5 inguruk amilasa eta lipasa altuak dituzte pankreatitis akutua edo kronikoa elkarrekin bizi dutenaren ondorioz.

Gibeleko metastasien aurrean ez dago icterizia klinikorik, baina serumeko fosfatasa alkalinoaren eta transaminasa mailaren igoera nahiko baxuak egon daitezke.

Pankreako tumore aurreratuak eta pisu galera duten pazienteek desnutrizioaren laborategiko froga orokorrak ere izan ditzakete (adibidez, albumina edo kolesterol baxua).

Pankreako minbiziaren tumore-markatzaileak

Karbohidratoen antigenoa 19-9

CA 19-9 antigenoa tumore-zelula batzuen gainazalean dagoen proteina bat da eta minbizi gaixoen zirkulazio-mukinetan aurkitzen da gehien.

Behazun-traktuko zeluletan ere egon ohi da eta behazun-bideko gaixotasun akutuetan edo kronikoetan gora egin daiteke.

Gaixoen % 5-10 inguruk ez dute CA 19-9 ekoizteko behar den entzimarik; CA 19-9 titulu baxua edo falta duten paziente hauetan ezin izango da gaixotasunaren jarraipena egin tumore-markatzaile honekin.

CA 19-9-ren esangura-muga 33-37 U/mL azpitik dago laborategi gehienetan.

Behazun-obstrukziorik, gibeleko gaixotasun intrintsekorik edo pankreako gaixotasun onberak ez badira, 19 U/ml-tik gorako CA 9-100 balioa oso espezifikoa da neoplasia batentzat, normalean pankreakoa.

Pankreako minbiziaren erresekagarritasun-maila zehazten saiatzeko ikerketa instrumentalez gain CA 19-9 mailen ebaluazioa erabili da, eta testuinguru horretan frogatu da CA 4-19 mailatik gora duten pazienteen % 9 baino gutxiago dela. 300 U/ml-k tumore erresekagarriak dituzte.

Zoritxarrez, CA 19-9 pankreako minbiziaren hasierako faseetarako ez da hain sentikorra eta, beraz, ez da frogatu eraginkorra denik pankreako minbizia goiz detektatzeko edo baheketa tresna gisa.

Pankreako minbiziaren diagnostikoan CA 19-9ren rol estandarizatua zehaztu ez bada ere, gero eta garrantzia handiagoa du gaixotasun hau duten pazienteen estadioan eta jarraipenean.

Gainera, pankreako minbiziaren tratamendu kirurgiko, kimioterapia eta/edo erradioterapeutikoan zehar, badirudi CA 19-9 beherakada tratamenduaren erantzun klinikorako ordezko emaitza erabilgarria dela. Behazun-obstrukziorik ez badago, CA 19-9 igotzeak gaixotasun progresiboa iradokitzen du.

Ebakuntza aurreko CA 19-9 mailak balio pronostikoa izan dezake, maila altuekin gaixotasuna hedatzen dela adierazten dutenak, erresekagarritasun aukera gutxiagorekin.

Antigeno kartzinoenbrionikoa (CEA)

Antigeno kartzinoenbriogenoa (CEA) normalean fetuaren ehunetan aurkitzen den pisu molekular handiko glikoproteina bat da.

Normalean tumore-markatzaile gisa erabili izan da beste gaixotasun gastrointestinaletan.

Erreferentzia-tartea 2.5 mg/ml baino txikiagoa edo berdina da.

Pankreako kartzinoma duten pazienteen % 40-45ek bakarrik dute CEA balio altua.

Pankreako minbizia ez den baldintza onberak eta gaiztoak CEA maila altuak ekar ditzaketenez, markatzaile hau ez da pankreako minbiziaren adierazle sentikorra edo espezifikoa.

Tomografia konputatua

Nonahiko erabilgarritasunagatik eta sabelaldea eta pelbisa osoa irudikatzeko duen gaitasunagatik, sabeleko CTk pankreako minbiziaren ustezko pazienteak ebaluatzeko erabiltzen diren diagnostikoen oinarria izaten jarraitzen du.

Eskaner-eredu berriek, CT espiralaren eskaneamendua eta fase bikoitzeko edo hirukoitzeko kontrastearen hobekuntza erabiliz, nabarmen hobetu dute prozeduraren sentsibilitatea eta espezifikotasuna.

CT eskanean, tumore gaiztoak dentsitate baxuko lesio gisa agertzen dira inguruko egiturarekin lotuta eta askotan pankreako eta/edo behazun-hodien obstrukzioarekin lotzen dira.

Lesioak ikusten direnean, CT orratz fineko biopsiak egiteko eta diagnostiko zitologiko/histologikoa lortzeko ere erabil daiteke.

Larruaz gaindiko ultrasonografia

Nahiz eta CT eskaneatzea baino merkeagoa eta orokorrean eskuragarriagoa den, larruazal gaindiko ultrasoinuak ez dira erabilgarriak pankreako minbizian CT eskaneatzea baino, pankrea sarritan urdaileko, duodenoko eta zeharkako koloneko gasaren presentziagatik ezkutatzen baita.

Dena den, ultrasoinuak oso erabilgarriak dira hasierako baheketa-proba gisa icterizia oztopatzailea duten pazienteen ebaluazioan, behazun-hodiaren hedapen hepatikoa edo hepatikoa azpimarratzeko eta oztopo-gunea identifikatzen.

Orokorrean, diagnostikoa osatzeko eta gaixotasunaren estadio egoki bat egiteko, torako-abdomeneko CT, CPRE eta/edo erresonantzia magnetikoko kolangiopankreatografia egin behar dira.

Ekoendoskopia (EUS)

Ekoendoskopiak ultrasoinu estandarraren muga fisikoak gainditzen ditu, endoskopioan maiztasun handiko ultrasoinu transduktore bat jarriz, urdailean edo duodenoan jartzen dena eta horri esker, pankreako burua, gorputza eta buztana xehetasunez ikus daitezke.

CT eskaneatzea ez bezala, prozedurak sedazio kontzientea behar du, baina pankrea EUS transduktoretik hurbil dagoenez, orratz fineko zitoaspirazioa egitea posible da, eta horrek aldi berean eta berehalako berrespen zitologikoa ahalbidetzen du pankreako kartzinomaren aldi berean. masa pankreatikoa detektatzen da.

Tumorearen erresekagarritasun-maila ebaluatzeko fase bikoitzeko CT espiralaren baliokidea dirudi EUS.

Seguruenik, konputazio-tomografia baino hobea da tumorearen T fasea ebaluatzeko baliabide gisa, batez ere atari-bena lesio neoplasikoan inplikazioa definitzeko.

Osasun-gastua Italian: gero eta zama gero eta handiagoa da etxekoentzat

Apr 11, 2024

Hegaztiaren alerta: birusaren bilakaera eta giza arriskuen artean

Apr 4, 2024

Egun bat horiz endometriosiaren aurka

Mar 28, 2024

Itxaropena eta berrikuntza pankreako minbiziaren aurkako borrokan

Mar 27, 2024

Teledyne Flir Expo 720×90 Aside Logotipoa

Kolangiopankreatografia endoskopikoa atzerakoia (CPRE)

CPRE pankreako kartzinoma pankreako edo/eta behazun-ductal anomaliak detektatzeko baliabide oso sentikorra da.

Pankreako adenokartzinoma duten pazienteen artean, % 90-95ek irudiaren anomaliak dituzte, nahiz eta beti ez diren oso espezifikoak pankreako kartzinomarako eta zaila izan daiteke pankreatitis kronikoa duten pazienteetan ikusitako aldaketetatik bereiztea.

CPRE pankreako kartzinomarako eskuragarri dauden beste tresna diagnostiko-modalitateak baino inbaditzaileagoa da eta pankreako konplikazioak izateko arriskua du gutxi gorabehera % 5-10ekoa.

Hori dela eta, gaur egun ikerketa hau prozedura terapeutiko gisa gorde ohi da behazun-obstrukzioa konpontzeko eta icterizia oztopatzailea terapeutikoki arintzea ahalbidetzeko, plastikozko edo metalezko behazun-protesi bat jarriz edo ezohiko neoplasia pankreatikoen diagnostikoa ezartzeko, hala nola mukinoso intraductal. pankreako neoplasiak (IPMN).

CPRE bereziki iragan berrian pankreako kartzinoma zitologikoki/histologikoki diagnostikatzeko erabili izan da behazun-hodiko eskuila bidez (eskuila behazun-hodian) edo biopsia-pintzarekin, nahiz eta diagnostiko errendimendua ehuneko 50etik beherakoa izan.

Erresonantzia magnetikoaren irudia (MRI)

Erresonantzia magnetikoaren irudiak erabiltzeko interesa hazten ari da.

Gadolinioarekin hobetutako 3D MRI dinamikoak sentsibilitate handiagoa eskain dezake pankreako lesio txikiak detektatzeko, baita behazun-zuhatzaren eta pankreako hodiaren ebaluazio ikonografikoan ere.

Gainera, MRI baliagarria da gibeleko metastasien presentzia argiago zehazteko (batez ere kimioterapiaren ondoren), pankreako lesio neoplasikoen susmoa konpontzeko, CT azterketak erabakigarriak ez direnean edo pazienteak CT miaketarekin erabiltzen diren kontraste agenteekiko alergia duten kasuetan. .

PET eskaneatzea

PET azterketak 18-F-fluorodesoxiglukosa (FDG) erabiltzen du tumore primarioa eta gaixotasun metastasia irudikatzeko.

Badirudi PET eskaneatzea bereziki erabilgarria dela gaixotasun metastasia ezkutua detektatzeko.

Hala ere, pankreako minbiziaren ebaluazioaren kudeaketan duen eginkizuna ikertzen ari da oraindik.

PET positibo faltsuak ez dira arraroak pankreatitisaren garapenean.

Orratz biopsia

Kirurgia baino lehen pankreako minbiziaren diagnostiko zitologikoa edo ehunen bat lortzeko beharra eztabaidagarria izaten jarraitzen du eta gaixoa bideratzen den zentroaren mende dago.

Ebakuntza aurreko biopsiaren aldeko argudioak honako hauek dira: ebakuntzaren aurretik patologiaren frogak emateko, ezohiko patologia baztertzeko eta diziplina anitzeko tratamendua hasi aurretik gaixotasunaren frogak emateko gaitasuna, hala nola kimioterapia neoadjuvantoa.

Pankreako lesioen ebakuntza aurreko biopsiaren aurkako argudioak dira biopsiaren emaitzek normalean ez dutela terapia aldatzen, biopsiak hedapen neoplasikoa eragin dezakeela eta behin betiko kirurgia oztopatu dezakeela.

CT bidez gidatutako biopsiarekin peritoneoa kutsatzeko arriskuari buruzko ikerketek iradoki dute arrisku hori benetan oso baxua dela.

EUS bidez gidatutako orratz-aspirazioak ehunaren bidez aspirazioaren abantaila gehigarria eskaintzen du, eta oraindik ere eremu ebakuntzan sartuko litzateke pazienteak errezekzio-kirurgia egin badu.

Ultrasoinu edo ekoendoskopiaren gidaritzapean orratz-aspirazioa pankreako kartzinomaren behin betiko diagnostiko zitologikoa egiteko biderik eraginkorrena dela frogatu da pazienteen % 85-95 baino gehiagotan.